Dagblað - 10.09.1925, Blaðsíða 1
Fimludag
10. september
1925.
\ fbf Æ I. árganti
wagblao
MÖRGUM Reykvíkingum er
gjarnt að skilja eftir eins-
konar minjar, þar sem
þeir fara um eða staðnæmast.
Sést það einna greinilegast með-
fram vegunum hér í nágrenn-
inu og nokkuð langt út frá
þeim. Mest ber þar á flösku-
brotum og dósarusli, og er vand-
fundin grasbrekka meðfram al-
mannaleiðum, sem ekki ber
merki þessa ómenningarbrags,
því svo má með réttu nefna
þessa háttsemi fólksins. Það er
iandlægur ósiður, að geta ekki
skilið eftir heila ílösku, þegar
búið er að »njóta« innibaldsins,
og gera menn sér oft töluvert
ómak til að fylgja þessum
»landsið«. Grjót er ekki alslað-
ar við hendina, þar sem flask-
an er tæmd, en sjálfsagt þykir
að brjóta hana með einhverju
móti. Öllum ætti að vera ljóst,
hve flöskubrot eru hættuleg, og
eru mörg dæmi þess, að þau
hafa orðið mönnum og skepn-
um til skaða. Nú er svo komið,
að ekki er hættulaust að tylla
sér niður í grasgróna brekku
hér nærlendis, því ekki er að
vita hvað í rótinni felst.
1 fyrrasumar áðu nokkrir
iwenn í brekku hér nærlendis,
®>nn hesturinn velti sér en skarst
nm leið ægilega í bakið af ílösku-
broti Rem undir honum varð.
Hesturinn varð frá notkun alt
sumarið og greri bæði seint og
illa. í*ótt fleiri dæmi séu ekki
íiltýnd, sýnir þetta Ijóslega hve
flöskubrotin eru hættuleg, auk
þess sem þau bera vott um sóða-
skap og ómenning vegfaranda.
Sumum nærsveitamönnum er
stundum láð það, þótt þeir vilji
takmarka nokkuð umferð Reyk-
víkinga yfir lönd sín, og amast
v*ð þeim landspjöllum, sem þeir
verða 0ft valdandi. Eftir þeirri
reynslu, sem fengin er, virðist
það ekki vera að ástæðulausu,
þótt þeir sé ekkj alstaðar álitnir
aufúsugestir. Ef framferði þeirra
væri altaf ejns og mönnum
sæmdi, mundi enginn við þeim
amast, og væri þeim sjálfum
fyrir beztu, að þeir tæki sig
fram um það, sem hér hefir
verið vikið að.
FráYestur-íslendingum.
Merkur maður látinu. Bene-
dikt Einarsson læknir í Chica-
go lézt 25. júlí s.l. Hann var
»stórmikill hæfileikamaöur að
sögn og skaraði mjög fram úr
í skurðlækningum«, segir í ný-
komnu Lögbergi. En annars er
umsögn blaðsins tekin úr sænsku
blaði, sem geíið er út í Chiga-
go. Þar segir m. a.:
»Benedikt heitinn var fæddur
í Mývatnssveit á íslandi, 12. dag
ágústmánaðar 1855, en fluttist
til Vesturheims 17 ára að aldri.
Starfaði hann fyrst eftir að
hingað kom sem túlkur í þjón-
ustu járnbrautarfélaga, en tók
siðan að stunda nám við Michi-
gan háskólann, og lauk þar
prófii í læknisfræði með hinum
ágætasta vitnisburöi. Til Chi-
cago fluttist hann árið 1891 og
dvaldi þar upp frá því«. Sænska
blaðið telur Benedikt heit. eigi
aðeins hafa wverið mikinn og
og merkan lækni, heldur hafi
fylgst þar að mannkostir svo
miklir, að sjaldgæft sé. Bókelsk-
ur hafði hann verið með af-
brigðum, fróður í sögu og bók-
mentum íslands. Shakespeare
dáði hann mest allra rithöf-
unda, og þar næst Strindberg
hinn sænska. Dr. Benedikt læt-
ur eftir sig konu og tvö börn«.
lyra fer héðan kl. 6 í kvöld. Meðal
farþega verða: frú Henriette Strind-
berg, síra N. Steingrímur Porláks-
son og frú, Gustav Fund og O. For-
berg landsimastjóri.
Austan úr sveitum.
Heyskapnr hefir víðast gengið
sæmilega þrátt fyrir hina lang-
varandi óþurka í sumar. Gras-
vöxtur hefir verið ágætur og er
nú heyskapur sumstaðar orðinn
meö mesta móti. íþurkunum síð-
ustu viku náðu flestir inn hey-
um og er nú víðast farið að
líða að sláttulokum.
Slátnrhás. í fyrra var tölu-
• verðu fé slátrað austanfjalls en
kjöt og gærur ílutt hingað suð-
ur. Var þá slátrað á þrem stöð-
um: Minni-Borg, við Rauðalæk
og að Efra Hvoli. Nú í haust
verður aftur slátrað á Minni-
Borg og við Rauðalæk, og hefir
í sumar verið bygð viðbótar-
bygging við rjómabúskála Rauða-
lækjarbúsins og verður alt hús-
næðið notað í haust við slátr-
unina. Að Efra-Hvoli verður
ekki slátrað í haust, en í þess
stað verður • slátrað í Djúpadal
við Eystri-Rangá. Hefir þar
verið bygt sláturhús í sumar,
sem að vísu er fremur lítið, en
er hagkvæmlega bygt og ætti að
geta fullnægt héraðinu fyrst um
sinn. Er þar rúm fyrir 200
kroppa sem geta hangið þar
samtímis og ætti það að vera
nægilegt, því kjötið verður auð-
vitað flutt jafnóðum hingar suð-
ur. Er þessi heimaslátrun til
mikilla þæginda fyrir héraðsbúa
og ætti auk þess að geta orðið
þeim til nokkurs hagnaðar.
Vel að verið. Á einum bæ í
Fljótshlíð var uiji síðust helgi
búið að heyja á 9. hundr. hesta
og hafði aðeins bóndinn, dreng-
ur um fermingu og þrjár stúlk-
ur unnið að heyskapnum. Má
segja að þar hafi einhverntíma
höndur verið látnar standa fram
úr ermum.