Dagblað - 15.09.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
Stúlka
þrfin og dugleg getur fengið
vist nú þegar.
HÓTEL IIEKIA
Hafnarstræti 20.
Weck
niðursuðuglösin eru
hentugust til að sjóða
niður í kæfu og fl.
Allar stærðir. Fást í
Liverpool.
tÆálningarvörur:
Blýhvíta, Zinkhvíta, Fernisolía,
Þurkefni, Japanlakk.
Löguð málning.
Ódýrar en góðar vörur.
Yfir 120 tegundir af veggfóðri,
frá 45 aurum rúllan af
enskum stærðum.
Hf. Hiti Ljós.
Gold Drops.
Þessi harði og smáhöggni molasykur, sem auk þess er mjög
drjúgur og þegar hefir hlotið óskift lof þeirra manna, sem vit hafa
á, fæst nú í flestum verslunum borgarinnar.
í vestnrhænnm selja þessar verslanir Gold Drops:
Andrés Pálsson, Vesturgötu 52. Lúðvig Hafliðason, Vesturgötu
11. Ólafur Gunnlaugsson, Holsgötu 1. Þorsteinn Sveinbjörnsson,
Vesturgötu 45.
í miðbænnm:
Jón Hjartason, Hafnarstræti 4. Halldór R. Gunnarsson,
Aðalstræti 6. Kaupfélag Reykvíkinga, Aðalstræti 10.
í anstnrbænnm:
Ámundi Árnason, Hverflsgötu 37. Guðjón Jónson, Hverfisgötu
50. Guðmundur Jóhannsson, Baldursgötu 38, Halldór Jónsson,
Hverfisgötu 84. Hannes Jónsson, Laugaveg 28, Kaupfélagið, Lauga-
veg 43, Ingvar Pálsson, Hverfisgötu 49. Símon Jónsson, Grettisgötu
28. Verslun Ásbyrgi, Hverfisgötu 73. Verslun Grettir, Gerttisgötu
45A. Verslun Venus, Bergstaðastræti 10. Ve^slun Vísir, Laugarveg 1.
Verslun Þórðar Þórðarsonar, frá Hjalla, Laugaveg 45. Verslun
Þörf, Hverfisgötu 56.
GOLD DROPS fæst í lielldsölu hjá
F. II. Kjartanssun Oo.
Simi 1520. Sími 1520.
Sonnr járnbrantakóngslns.
á axlir hans og neyddi hann til að horfast í
augu við sig. Svo hélt hún áfram:
— Ég er ólík flestum öðrum konum^ ég get
ekki gert neitt hálft; ég get ekki siglt beggja
skauta byr; ég vil heldur reyna fyrir mér, þótt
það sé í blindni. Ég hélt, að ég væri til þess
fædd að drotna, en nú skil ég, að æsta ham-
ingja konu er í því fólgin að þjóna; og ég var
vön að trúa þvi, að ég væri ánægð, þótt ég
altaf væri að biða eftir einhverju, sem eg vissi
þó eigi hvað var. Verið þér nú eigi heimskur.
Þér eruð þó ekki öðru visi en allir aðrir karl-
Oienn ? «
— Eg ætla ekki að vera að neinum láíalát-
u>n og þykjast ekki skilja yður, þótt — — —
Huss! Hann þagnaði alt í einu.
Svo sagði hann:
— Það er einhver að koma.
Hún sneri höfðinu; úr þeirri átt sem hestar
þeirrá höfðu horfið i, heyrðist hófadynur, sem
Qálgaðist óðum,
— Það eru sveitamenn, sem koma ofan úr
tjöllunum.
Alt í einu hrökk hún við, Fram á milli
runuanna kom Stefán Cortlandt riðandi á brúnu
hryssunni sinni og teymdi báða hesta þeirra,
Marquis 0g Gyp. Hann nam þegar staðar, er
hann varð þeirra var,
— Halló! kallaði hann, Ég náði hestunum
ykkar,
— Hamingunni sé lof! Pað var sannarlega
gott! Kirk létti sýnilega við komu Cortlandts.
— Þeir slitu sig, meða við vorum að drekka
úr lindinni, og nú bjuggumst við að verða að
ganga alla leiðina heim aftur. Þakka yður kær-
lega fyrir.
— Það var ekkert vont að ná þeim, Ég sá
þá undir eins og þeir komu ofan á þjóðbraut-
ina. Cortlandt slepti taumunum. Hann var jafn
dulur og órannsakanlegur, og hann var vanur
Það sáust engin svipbrigði á honum, er hann
horfðist í augu við konu sína. — Það er svo
inndælt að ríða út, um þetta leyti dags, sagði
hann.
— Ef ég hefði vitað, að þú ætlaðir að ríða
út, sagði hún, þá hefðir þú getað örðið okkur
samferða.
Hann brosti kuldalega og fór að dáðst að
náttúrunni.
— Hérna er mjög fallegt, eða finnst ykkur
það ekki? Ef þið ætlið að halda af stað, getum
við orðið samferða.
— Það er ágætt. Má ég hjálpa yður, frú
Cortlandt?
Kirk hjálpaði frú Cortiandt á bak, og maður
hennar hneigði sig í þakklætisskyni.