Dagblað - 11.12.1925, Blaðsíða 3

DAGBLAÐ
3
Bann og bindindi.
Loyd George vill þurka
Bretland.
Loyd George hefir gefið út
opinbera áskorun um að rann-
sakað verði áfengismálið í Bret-
landi. Skorar hann jaínhliða á
kirkjur Bretaveldis að fylgja
dæmi kirknanna vestan hafs að
ganga fram fj'rir skjöldu í bar-
áttunni fyrir bannmálinu.
Eftir dvöl sína í Ameríku
hefir hann komist að þeirri nið-
urstöðu, að það sé lífsskilyrði
fyrir brezku þjóðina, að útiloka
algerlega áfenga drykki, því
Bretland geti annars átt á hættu
að dragast aftur úr í samkepn-
inni sem heimsþjóð. Með bann-
inu verði komið i veg fyrir þá
úrkynjun og aflurför, sem of-
drykkja og atvinnuleysi hefir
valdið á siðustu áratugum.
Til þess að dreifa jólasöl-
unni yfir fleiri daga, látum
við
ókeypis
nálar 09 nokkrar plötur
(auk happdrættismiða)
með hverju^n
Grammofón
sem keyptur er hjá okkur
fyrir 1 6 desember.
cTCljóófcerafhisié
4WWWMMWWWWMfc
Jólatré,
\
Jólatrésskraut, Jólakerti, Spil,
Barnaleikföng smá og stór,
Stjörnuljós, Flugeldar. Ýmsar
smekklegar jólagjafir úrpostulíni,
gleri, kopar, nikkel og silfri —
alt með þessu orðlagða Hannes-
arverði.
Hannes Jónsson Laugav. 28
N otið
SHARH
snieRLiKi
J ólahveitið,
»Pilsbury Bezt« og sallafínn
strausykur, snjóhvítur, gerir
jólakökurnar Ijúlfengar. Ódýrt
hjá mér. lftannes JónsHon.
Laugaveg 28.
Verslið við Vikarl Það verð-
ur notadrýgst. Guðm. B. Vikar,
Laugavegi 21. (Beint á móti
Hiti & Ljós.) Sími 658.
Jólaverðið byrjað. T. d.
12 manna kaiíistell frá 25 kr.
Notið tækifærið. — versl. Þörf,
Hverfisgötu 56. Sími 1137.
Anglýsingum í Dagf.
blaðið má skila í prentsmiðj-
una Gutenberg eða á afgreiðsln
blaðsins. Sími
Sannr Járnbrantakángslns.
XXVII.
Spurningin.
Edith Cortlandt fór ekki að hátta undir eins
og hún kom heim frá danzleiknum. Hún var
svo reið yfir því, hvernig Kirk hafði hegðað sér,
að henni var ómögulegt að hugsa til að fara að
sofa. Og auk þess var hitinn alveg kveljandi.
Lognmollutímarnir stóðu nú yfir, og bærðist
rigi blað fyrir vindi. Regntlminn var eigi byrj-
aður, og það var eins og feiknamikilli hitablæju
væri sveipað utan um borgina, svo öllu lá við
köfnun. Loftið var þungt og mollulegt eins og í
sjúkrastofu. Gegnum opna gluggana barst varla
minsta hljóð eða hreyfing inn til frú Cortlandt.
Frá sjónum langt fyrir neðan húsið heyrðist aö
eins dauft suðuhljóð, eins og klettarnir í sjáv-
armálinu væru sjóðandi heitir. Fyr um kvöldið
h»fði hitinn verið þolanlegur, en nú var hann
°rðinn óbærilegur, að þreyttum og æstum taug-
lá við sliti. Á þess háttar nóttum deyja
Vetku börnin, og jafnvel hraustum mönnum
verður lífið byrði. Enga svölun eða fró var að
finna, 0g allra minsta líkamshreyfing og áreynsla
varð að megnri þjáningu.
Fað var orðið framorðið, og hún sat enn þá
uPpi, er hún heyrði útidyrahurðina opnast, og
Lortlandt koma upp stigann. Henni þótti vænt
um, að hann svaf í öðru herbergi og var aldret
vanur að koma inn til hennar svona seint á
nóttu, og í því hugarástandi, mundi það hafa
verið henni óbærileg þraut og kvöl að þurfa að
tala við hann.
Hún varð því ákaflega gröm, er hann kom
umsvifalaust inn í herbergi hennar, án þess
einu sinni að drepa á dyr, eins og hann vildi
birta það öllum heimi, að hann væri velkominn
elskhugi. Til að breiða yfir gremju sína sneri
hún sér frá honum og hélt áfram að svala sér
með blævængnum. Hún lá makindalega í tága-
stól og var í víðum og þunnum morgunkjól úr
silki, sem hún ósjálfrátt sveipaði fastara að sér.
— Fremur seint að koma og bjóða góða nótt,
mælti hún kuldalega.
— Ég kem úr Anthóny-samsælinu.
Rödd hans var þannig, að hún sneri sér snögt
við. Hún sá þegar. að línskyrtan hans, sem æ-
tíð var stinn og gljástrokin, var nú krukluð og
óhrein, hálskraginn var eins og tuska, og svit-
inn spratt út um alt ennið á honum. Hún
mundi ekki til þess að hafa séð hann þannig á
sig koininn nokkurn tíma áður. Og þessi sjón
hafði því ákaflega sterk áhrif á hana. Fetta
hlaut að boða eitthvað hræðilegt.
— Hvað gengur að þér, Stefán? kallaði hún
upp yfir sig. Ertu drukkinn?