Dagblað

Tölublað

Dagblað - 21.05.1926, Blaðsíða 3

Dagblað - 21.05.1926, Blaðsíða 3
DAGBLAÐ 3 Lrrw DagÉla&ié endnr ókej'pis til mán- aðamóta. Athugið þaöl Wsa, Hal 1 íiór Kiljan Laxne8«s: Upplestur úr vefaranum mikla frá Kasmír, Nýja Bíó, 2. Hvíta- sunndag, kk 4. Aðgöngumiðar í b*ókaversl. Sigfúsar Eymundssonar og4saioldar. Gaóga Lurid syngur Ijóð með lögum eftir Brahms, Schnbert, tónskáldln íslenskn o. fl. í Nýja Bíó föstu- daginn 21. þ. m. kl. 71,'*. Emil Thoroddsen aðstoðar. Aðgöngumiðar fást í bóka- versl. Sigf. Eym., ísafoldar, Hljóðfærahúsinu og hjá frú Katrínu Viðar, á fimtudag og föstudag. pSF” Anglýsingnm í l)ag- blaðið má skila í prentsmiðj- una Gutenberg eða á afgreiðsln blaðsins. 8ími 744^ Seljum liin ágætn Píano ogr Harmonium. Hafa hlolið fjölda heiðurspeninga. — Eru viðurkend um heim allan. Komið 09 skoðið! Evergi betn kaup! ^turlangur Jóns^on & Co. Pósihússtrætl 7. §imi 1680. L6UlT-5uðu5úkkulaði. Feðranna fold. mey minni, hugsaði Lucien með sér. það sauð í honum af bræði við Jaeques. Porparinn sá arna! Þrjár vikur ætlaði hann konu sinni, og svo snýr hann aftur til hjákonu sinnar! Hvað gengur annars að þessum konum að þær skuli fleygja sér fyrir fætur þvílíkra ó- drengja, sem að eins fyrirlita þær! Ég verð að koma í veg fyrir þetta sviksamlega athæfi. Það er skylda min. Ég verð að gera Annie og föður hennar aðvart. Enn þá hefi ég 48 stundir til þess að girða fyrir hjónabandiö. Alt i einu kom vandræðasvipur á andlit hans. — En nú mótmælir sómatilfinningin því, er samvizkan kreíur. Þvert á móti vilja mínum hefir Jacques gert mig að trúnaðarmanni sín- um, og sagt mér frá þessu öllu saman. Þetta er því ekki lengur mitt leyndarmál. Hann skýr- ir mér rækilega frá öllum þorparabrögðum sin- um og gerir mig samsekan sjálfum sér. Og ég hefi engan rétt til að ieggja stein í götu hans. Þannig getnr sómatilfinningin lagt manni snöru um háls! Hið barnalega andlit Annie gægðist hvað eftir annað fram í huga hans. — Samt er breytni min alveg laus við alla singirni, þótt ég frelsi hina ungu stúlku. Og hann sagði aftur við sjálfan sig: — Það er alls engin síngirni i breytni minni. Eg elska hana ekki, og þó rænir hann henni frá mér. Er hún enn var barn, hafði móðir mín ætl- að mér hana. Hann þekkir ekki né skilur hennar heita hjarta og guðrækiiega hugarfar. Hann elskar hana ekki, og hann tekur hana frá mér. Æ, hvers vegna fór ég annars að heiman? Og enn fremur, hvers vegna kom ég heim aftur? IX. Undir eins og Annie vaknaði brúðkaupsdags- morguninn, hljóp hún út að glugganum og leit til veðurs. Það var skinandi fagurt. Langt í austri lágu rauðar og ljósrauðar skýjarandir, og létt smáský vóru á siglingu vestur eftir. Hún tók veðurblíðuna sem hamingjumerki. Lengi stóð hún við gluggann og virti fyrir sér þatta kæra og kunna landslag, er hún nú átti að snúa baki við. Það var eins og hún ætlaði að láta það streyma inn i sál sina og geyma það þar vel. Hún brosti innilega og örugg. Æska hennar vann bng á þunglyndinu, og hún gekk róleg og með fullu trúnaðartrausti út i lifið og ástina. Nú var hún skrýdd sem brúður. Hún var föl af geðshræringu og virtist hærri en venjulega

x

Dagblað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblað
https://timarit.is/publication/605

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.