Hænir - 22.11.1924, Page 1

Kemur út einu sinni í viku;
minst 52 blöð á ári. Verð
6kr. árg. Gjalád.l.júlí, inn-
Qnhvior úrcfinrAnnitcl«(ía
2. árg.
t
Sej^öisfiröi, 22. nóvember 1924
49. tbl.
Sorglept slys.
3 menn á bezta aldri drukna.
Eftir að Goðafoss var farinn
frá Þórshöfn, að kvöldi hins 18.
þessa mánaðar, fóru sex menn á
litlum báti til þess, að leggja við
festar vélbát, sem notaður hafði
verið við uppskipunina. Skamtfrá
landi, á að gizka 20 faðma, skrik-
aði einutfi mannanna fótur í bátn-
um, svo honum hvolfdi. Menn í
landi voru ekki úti við, en hljóð
heyrðist frá bátsmönnum eróhapp-
ið vildi til. Hlupu þeir þá þegar til
og hrundu fari á flot, -og tókst aö
bjarga þremur mannanna. 3 drukn-
uðu, Sigurður Jónsson, sonur
Jóns Guðmundssonar kaupmanns
á Skálum á Langanesi, mikill
ernismaöur og annar mesti afla-
maður þar í verstöð, Jón Frið-
riksson formaður á Þórshöfn og
Jósep Jónsson frá Purkugerði í
Vopnafirði, báðir hinir mestu efn-
is- og dugnaðarmenn. Voru þeir
allir liðlega tvítugir að aldri. En
þeir, sem björguðust, voru allir
bræöur, synir Sigfúsar Jónssonar
á Þórshöfn. En ekki hefir Hænir
heyrt nöfn þeirra. Einn þeirra var
kominn á kjöl, er báturinn úr
landi kom til bjargar, annar var
undir bátnum og hélt sér í þóttu,
en hinn þriðji var á sundi.
---- .........
Hvalsaga. Miklar tröllasögur
hafa gengið síðustu vikurnar hér
Austanlands um kyngiarftöku
manns hér í FljótsdalshéraÖi eítir
bróður sinn nýlátinn í Ameriku.
Eftir sögunum hefir arfur þessi átt
að vera svo geysilegur, að slík
upphæð er áður óheyrð í því
sambandi hér á landi. Er sagt,
að upphæð sú, sem hinn framliðni
hefði látið eftir sig, sé 800 þús.
dollarar, sem lætur nærri 5 milj.
ísl. krónur eftir núverandi gengi í
hlutfalli við dollar. Yrði eríinginn^
sem er ekki nem?. einn, þannig
efalaust auðugasti maður þessa
lands. Og það merkilega við þessa
sögu er — en sjaldgæft þó — að
hvert sem hún flýgur og fer, er
upphæðin alstaðar sögð eins. Nú
er hún ekki orðin eingöngu á
vörum Austfirðinga heldur og víð-
víðar um land, og þykir alstaðar
miklum tíðindum sæta, sem er
sízt að undra. Frá [Akureyri var
ritstjr Hænis kallaður upp í síma
íyrir skömmu og spurður um
sannindi þessara kyngisögu. Gat
hann að svo stöddu engar skýr-
ingar eða sannanir gefið fyrir
henni, en sneri sér að því að
rannsaka málavöxíu. Eftir að hafa j
leitað ábyggllegra upplýsinga sann-
færðist hann um, að hvalsagan
væri dálítið einkennilega tilbúin,
sé.rstaklega að því er arfupphæð-
ina snerti. Meða! annars átti ritstj.
Hænis tal iim þetta við Þorstein
Jónsson kaupfélagsstjóra á.'Reyð-
arfirði, og skýrði hann frá á þessa
leið;
Bóndinn á Eyjólfssöðum á Völl-
um, Kristjdn Sigmundsson, fékk í
haust bráf frá íslenzkum presti í
Vesturheimi, þar sem hann skýrir
hofium frá, að bróðir hans, Þórð-
ur að nafni, sem fór til Vestur-
heims fyrir mörgum árum, hafi
látist á úthallandi sumri. Bið-
ur presturinn Kristján, að skýra
sér frá hverjir erfingjar Þórðarséu
á lífi eða hvort þeir séu aðrir en
Kristján sjálfur. Annað er ekki
framtekið í bréfi þessu, hvorki
neitt um fjárhagsástæður hinslátna
né hver arfupphæðin mundi
verða. Og annað en þetta heiir
hinn eftirlifandi bróðir og eini
erfing' ekki frétt um þennankyngi-
arf, sem hvalsagan gengur um, að
hann eigi f vændum. Hitt hafði
hann reyndar frétt um fyrir all-
löngu, að Þórður sál. væri, jafn-
vel af Vestur-íslendingum, talinn
töluvert efnaður maður. Einnig
hafði hann gefið fjárgjafir hæði
Vífilsstaðahælinu og Jóns Bjarna-
sonar-skólanum í Winnepeg. í öðru
bréfi, sem að vestan hafði komið
nýlega til konu á Héraði, hafði
eitthvað verið minst á lát Þórðar
sáL, og haft á orði, að hann hefði
verið vel megandi fjárhagslega.
All-mörg síðustu ár æfinnar hafði
aðalstarf hans verið kensla við
sunnudagaskóla.
Þetta er þá í fáum dráttum það,
sem Hænir hefur ti! brunns að
bera í þessu mjög umræddu arf-
tökumáli. En því miður er það í
þá átt, að það dregur úr hvalsög-
unni um að hér sé um áður ó-
þektar auðserfðir að ræða hér-
iendra manna, og um leið úr
samgleði landsmanna með erfingj-
anum. En engan veginn er þar
með loku skotið fyrir, að hann
megi ekki eiga von á álitlegri íúlgu
samt sem áður. En erfðamál eru
talin all- torsótt vestanhafs, ogað
ekki veiti af að hafa sig allan við
til að fá notiö erfðaréttarins.
Hænir hefir ekki viljað minnast
á þetta mál fyr, af því að hann
hefir skort greinilegar upplýsingar,
en vill hins vegar gjarnan segja
hverja sögu eins og hún er,
en ekki ætíð eins og hún gengur.
Sigurður Gunnarsson
snikkari.
i.
Atburðarminning.
Fer um farinn veg
ferðamaður
aldraður einn
alfara braut.
Heyrir í anda
hugum kæra
fegurðarsöngva
úr fjarlægð óma.
Höfðingjasvipui
hvílir yfir
staðföstu, hyggnu
snyrtimenni.
Góðlátur andi
guði þakkar
sól og söngva,
er sífelt þráði.
En grábrúnir skuggar
grúfa of jörðu,
húmdimm nótt
hægt að sígur.
Verður því erfitt
veg að þræða
öldnum einfara
og óhæg ganga.
En hægt og hlýlega
húmið gegnum
ljóssvera nálæg %
leiðir, bendir:
Gakk vinur trúr
götu markaða
ástvina til
í eilífð guðs. —
Valmenni, prúðmenni
vegur er runninn,
aðkomin fæðing
á æðra stig.
Sigursöngvar
sælla vera
minningaheims
mót þér tnka. —
* *
*
Skjót urðu skifti,
skugga rufu
Ijóssverur tvær,
lík varð eftir. t-
En meðal vina
og velunnara
ljómfögur minning
lengi varir.
ií;
Eftirmæliö.
Sæmdarmaður hér er hniginn,
heiðurs ættar- íölnað -blóm,
æfiþrautir yfir stiginn,
eftir snöggan skapadóm.
Upp er svifinn andi tiginn
eilífðar- að -söngva hljóm.
G I e y m i ð ekki
að nota tækifærin til að hressa sálina
í skammdeginu. Kaupið og lesið góðar
bækur. Auk ýmsra góðra bóka fást nú
fjölbreytt ritföng, s. s. margar teg.
póstpappír, laus og í kössum og bind-
um, nýkomin umslög góð [og falieg,
silkipappír, glanspappír, smjörpappír
tciknipappír, augl.pappír, þerripappír,
örnapappír, margskonar stórarkapappír
str. og ósír. höfuðbækur, kassabækur,
kladdar, dagbækur, stílabækur, skrif-
bækur, vasabækur, hringbækur, papp-
írsserv. og dúkar, hilluborðar, reglustik-
ur, margsk., teikniáhöld, strokleður,
teikniléreft, blýantar, teiknistifti, gummi-
bönd, pennastokkar, skólatöskur, póst-
kort, myndaefni allsk. blek. Lindapenn-
ar, Eversharp-blýantar, blýantsyddarar,
skólakrít, blákrít, skjalabindi m. staf-
rofum, gatavélar, skjalaklemmur, papp-
írshnífar o. fl.
Bókaverzlun S$g. Baldvinssonar
Seyöisfirðl.
Mörgum forðum fram úr skar hann,
fanst óvíða líki hans,
ungur þá af öðrum bar hann,
ávann hylli sérhvers manns,
fyrirmynd þá flestra var hann,
fékk því álit höfðingjans.
Hann upp ólst með héraðs prýði,
holla menning ávann sér.
Lífs- svo þarfur stóð í -stríði,
stöðu manns, sem einatt ber.
Ungum heima halurinn fríði
hverjum minnisstæður er.
Fyrnist ei, þótt félli meiður,
fagurt dæmi þess er hvarf.
Sæll er unninn sigur þreyður,
sæmda lokið æfistarf.
Lengi sannur lifir heiður,
leifir vinum hollan arf.
Þessi stef gátu eigi koniið þeg-
ar helzt hefði átt að vera, vissra
orsaka vegna.
Einn af kunningjum hins látna.
-------»...
Súrt kjöt. Sagt er, að Sam-
bandið hafi orðið fyrir því tjóni,
að 700 tunnur af kjöti þess, er
fór til Kristjaníu í haust, hafi reynst
súrt, og hafi legið óselt er Goða-
foss fór frá Höfn. Fylgdi og sög-
unni, að kjöt þetta hefði verið
sent út frá Suðurlandi. Er hrapal-
legt að slíkt skuli koma fyrir, og
jafnvel endurtaka sig hvað eftir
annað, og tjónið því tilfinnanlegra,
sem um hærra kjötverð er að
ræða. Hvenær ætli slfk víti megi
verða til varnaðar?
Bæjarpósturinn kemur fljótast
á framfæri smáauglýsingum inn-
anbœjar, um leið og hann flytur
nýjustu fréttirnar.
i