Skutull - 08.08.1925, Qupperneq 3

SKUTULL
3
Rfkomið. Ódfrt.
Liíi'eft margar teg.
Lalíaléreft,
Sruntutitu,
Iíjólatau,
Sæug-urvcrnefui
Hvítur borðdúkaðrcgiU,
Klialii tau í skyrtur,
Yinuufataefni,
Piquc
Flunnel,
o, tl. o. 11.
61. Gnðmundss. & Oo.
minnihlutann, að hann ræddi
málið með stillingu og reyndi að
líta á, hvert skipulag best væii
fallið til þess, að sjúkrahúsið
gæti orðið að tilætlaðri blessun
þeim, sem þangað leituðu, og
bænum jafnframt sem lóttast í
rekstri.
Varaði hann minnihlutann góð-
fúslega við þvi, að slá út i aðra
sálma og blina á málið frá sjón-
armiði einstakra manna.
Þessu sraraði Sigurður á þá
leið, að sér væri um megn að
verða við þessurn tilmælum. Bæri
inargt til þess. Fyrst hetði Vil-
mundur sagt, að breytingartiilög-
ur minnihlutans væru af litlu
eða engu v'iti gjörðar; þar næsb
ætlaði hanu sér æfinlogan einka-
rétt til læknisstarfa í húsiuu,
hefði brotist fyrir byggingu þess
i fordildar skyni, og vildi ólmur
breyta stjörnarskránni.
Björn var ekki seinn á *ór að
samþykkja þetta alt og endurtaka
flest, en Stefán sparaði aig, eins
og oftar, þegar mestur er gállinn
á hinum.
Gat Björn þess, að Vilmund-
ur væri hræðilegur gallagripur.
Kunnugt væri lwe hlutsamur og
kappgjarn hann væri í bæjar-
málum, hnýsinn i háttu annara
þjóða, svo að hann grenslaðist
jafu vel eftir kosningalögum' anD-
ara rikja, og svo vanþakklátur að
hann metti að engu, en hefði í
skympingum, þá miklu og fals-
Prentfélag Vestfjarða h.f.
heldur iiviliMÍnncl í I3ió uppi sunnudaginn 13. sept. kl. 4 e. m.
Fundarefni: Rekstur préntsmiðjunnar.
BSSr Iríðantli að hlutliafar mæti.
ísafirði 7. ágúst 1925.
Stjornin.
Málning. Reiðhjól.
Rj^ðguð húsin roðna af smán.
Reynslan fer á HJÓLALJÓNI
og kveður: „Það er efa án
að efni og viuna er best hjá J ÓNI.
Fjölbreyttustu og bestu málningarvörur. Vinnan löngu
þekt. Reiðbjöla-aðgerðir og varahlutir. Reiðhjól keypt, seld og leigð.
Jón 01. Jónsson,
rnálari.
Prjónavél til sölu A. v.
Bylting og íltald,
Höfuðcvisnrinn
Beilt um jafuaóarstefnuna
Útgef: Bökmentafól. jafnaðarmanna
fæst i
Bókaversl. Jcnasar Tomassonar.
lausu liðveislu, er minnihlutinn
hefði veibt honum, överðugum.
Tök Vilmundur siðan til máls
að nýju.
Sýndist sumum ekki úr vegi,
að nú iéti hann „helvítin hafa
það.“
Hann tók lika öllum spítala-
föndura rækilegt tak, hvort sem
væru þessa heims eða annars.
Lét hann allstaðar með beini
ganga og hirti ekki hverjum
væri til þjönkunar, fremur en
Sigurður Jörsalafari forðum. þegar
hanu brytjaði niður Blámeun
suður í Aíriku.
Við þetta alt saman kviknaði
svo í spiritus Kérulfs, að hann
mátti hvergi kyr þola.
I Bókaversíun J. T.
— er nýkomið: —
Ilarmonikur,
Munnhörpur,
Myndarammar,
Máivcrk, (innrömmuð)
Bömutöskur,
Pcuingahuddur
- °g
— Barnalcilríöng —
(öteljandi tegundir.)
Gekk því fyrir forseta og bað
sór svölunar.
Eftir góðum þingræðisháttum
veik hann þvi máli til baejarfull-
trúanna.
Sá harðsvíraði meirihluti vildi
Kérulf 6Dga líkn sina. Björn og
Stefán báðu houum áheyrnar, eu
Sigurður leiddi þenna vanda hjá
sér.
Þöttust einhverjir heyra hann
mæla fyrir munni sér:
Statt upp háa stjóroarráð,
styrktu oss gegn Vilmundi.
Send þinn her um lög og láð
að laga þessa mannfundi.
W~ VERSLIÐ VIÐ KAUPFÉLAGIf)'
I