Skutull - 31.08.1925, Blaðsíða 2

2
SBUTULL
Smiðjiln, ísafirði hefir fyrirliggjandi:
MOTOBLAK, fleiri teg. - MOTORTVIST — SOGPUMPUR —
RÖRTENGUR - FEITISKOPPA — BLÝÞRÁÐ — BLÝPLÖTUR
LÓÐTIN - AXELSTÁL - LJÁBAKKASAUM — MÓGAFFLA
HESTAJÁRN — RÚÐUGLER á 1 eyrir tomman :/s þykt o. fl.
höfði Jöns Magnússonar sem
dómsmálaráðherra.
Því er engin furða þó hann
öttist um sig.
Sögnlegnr atlmröur.
Grænienskur maður, Seier Abel-
sen, yígður til prests i ísa-
fjarðarkirkju.
Vígglau var fimtudaginn 27.
þ. m. kl. 10 árd. Framkvæmdi
hana danskur prófastur, Sehulz
Lorentzen.
Fór athöfnin fram á þessa leið:
Söknarpresturinn, sira Sigur-
geir Sigurðsson, lýsti vigslunni,
og flutti að því búnu baen. Gekk
þi pröfa3tur fyrir altari og hóf
rígsluna. För hún fram á likan
hátt og vonja er til um vigslu
presta hér í landi nema að því
leyti, að ait var flutt á græn-
lenska tungu. Sungu Grænlend-
ingarnir sjálfir sáima sína, en
organisti kirkjunnar lók undir á
hljóðfæri.
Að aflokinni vígslunni tök
söknarpresturinn prófast, hinn ný-
vígða prest og alla viðstadda
presta til altaris. En þeir voru,
auk söknarprestsins: síra Páll
Stofensen að Holti i Önundarfirðb
síra Böðvar Bjarnason að Rafns-
eyri, síra Sigtryggur Guðlaugsson,
Núpi í Dýrafirði, sira Óli Ketils-
eon prestur i ögurþingum, síra
Jónmundur Halldörsson, Stað í
Grunnavík og síra Magnúa Jöns-
■on, Stað Aðalvik.
Söngsveit kirkjunnar söng við
altarisgönguna. Var athöfninni
lokið með þvi að syngju sálm
Matthiasar: „Faðir andanna.“
Inst í kirkjunni sátu Grænlend-
ingar um 60 að tölu.
Athöfnin var mjög hátíðleg, og
mun ögleymanleg öllurn þeim, er
viðstaddir voru.
Þá er komið var úr kirkjunni
bauð söknarnefndin, í nafni safn-
aðarins, hinum útlendu gestum,
ásamt viðstöddum prestura, bæjar-
fógeta o. fl. til vigsluveislu. Voru
þar ræður fluttar.
Formaður sóknarnefndar, Elías
Pálsson, bauð gestina velkomna.
Söknarpresturinn mælti fyrir
minni prófasts og hins nývigða
prests, ennfr. talaði prófasturinn
og bæjarfógeti. Síra Böðvar
Bjarnason þakkaði sóknarnefnd.
Grænlenöingaroir.
Grænlandsfarið Gustav Holm
kom hingað s. 1. þriðjudag og fór
aftur á laugardagsmorgUD 29. þ. m
Með skipinu vocu frá Ang-
magsalik 12 fjölskyldur, hér af
14 veiðimenn, en frá vestur-
ströndinni aðstoðarmaður við
verslunina með konu og börn,
presturinn Seier Abelsen með
fjölskyldu sína, og auk þess yfir-
setukona.
Ennfremur var með skipinu
nýlendustjórinn Petersen, eem er
af dönskum og grænlenskum ætt-
um, en fæddur á Grænlandi.
AUs voru Grænlendingar 89,
þar af 40—50 börn. Af farangrí
höfðu þeir m- a. 16 húðkeipa, 2
konubáta, 7 tjöld, 10 hundasleða
og ennfremur 77 hunda.
Austur-Grænlendingarnir voru
flestir eða allir af hreinu Eskimóa
kjni, en Vestur-Grænlendingar
kynblendingar. Alt var fölk þetta
hýrlegt í viðmóti.
Kárlmennirnir voru allir frjáls-
mannlegir i framgöngu, og flestir
skýrlegir á svip. Lágvaxnir, hand-
smáir, og fótsmáir mjög, dökk-
*
hærðir, möeygðir og móleitir á
hörund.
Óhætt má segja að ísfirðingar
hafi reynt að gieoja fólk þetta
eftir föngum, og það þá launað á
sína vísu. Karlmenn sýndu tví-
vegis listir sinar á húðkeipum.
Hvolfdu þeim á sig ofan, svo
höfuðið vissi niður, og reistu sig
slðan aftur á réttan kjöl. Þarf til
þessa mikinn fræknleik, og þótti
mönnum unun á að horfa. Allur
er útbúnaður á húðkeipunum hið
mesta hagleikssmíði.
Sá tilvonandi bústaður þessara
gesta, Scoresbysund, liggur 10
gráðum fyrir norðan 70. breiddar-
stig, á Grænlandi austanverðu, í
norðvestur átt höðan.
Sagt er að þangað sé ekki
miklu meir en þriðjungi lengri
vegur, beina leið, heldur en til
Rvík. Samt getur þurft langa og
marga kröka að f&ra sökum ísa,
og ekki víst hvort komist verður
í áfangastað.
Kalt mun vera þar um slóðir,.
en talin er þar gnægð margs-
konar dýra, rostunga, sela, bjarn-
dýra, refa, höra o. s. frv.
Hvetur það líklega stjórn
Dana til flutninga þessara, að
Norðmenn skvaldra mjög um
eign og yfirráð á Grænlandi
austanverðu. Einnig gjörist selur-
inn svo fár, vestan Grænlands, og
raunar lika sunnan til að austan-
verðu, að nauðsyn þykir, að leita
á betri veiðislöðir. —
Nýstárlegt þótti bæjarbúum að
sjá gesti þessa. Yarð mörgum
göngult til skips þeirra Leist
flestum prýðilega á Grænlend-
ingana, nær alla, þö misjafn væri
klæðakostur þeirra og annað útlit.
Fiestar konurnar þóttu bera meiri
þreitumerki en karlmennirnir.
Er og svo hjá fleiri þjóðum, þó
meir þykist mannaðar.
Grænlendingarnir sjálfir sýndu
ekki mikil merki undrunar sinnar,
og forvitnisbrag höfðu þeir fremur
lítinn á sér.
Yottar það visku og hóglæti.
Má þó geta nærri að þeim
hefur, að ýmsu leyti, fundist
komið til furðulanda.
ísafjörður sýndi þeim mestu
sumarbliðu sína og sumarprýði.
Móttökunefndin, prestur, bæjar-
fögeti, símstjöri, efndi einn dag-
inn til farar inn í Tunguskóg.
Því miður gat ekki nema
nokkur hluti ge»tanna notið þeirr-