Skutull - 01.05.1926, Blaðsíða 1

sSKUTDLL*
Ritstjóri: síra Guöm. Guðmundsson.
iv. 1r.
ísafjörður, 1. maí 1926.
18. tbl.
Hörpuminni.
22. april 1926.
Heil! ljósheiraabrúður í bláfjallasal,
i blæmjúk.um kyrtli með solgeislakrónu,
eem innreið nú hélst í hvern islenskan dal
með ástljúfri tign eins og suður við Rðnu.
Vér krjúpum þér drotning og kyssum þin spor,
sem kæraati’ er minnist við unnustuvaDga,
og óskum þú verðir að eilífu vor,
því aldrei við þreytumst við hlið þér að ganga.
Já, velkomin Soldis í vorþroskans land,
sem vetrinum iholdna kippir af stóli
og knýtir úr ylgeislum kærleikans band
frá hvarfbaugi geitar að norðurheimspðli.
Það glitrar við Portlaud um Gerpi það vefst
svo greipar það Hornbjarg og sveiflast að Töngum.
í brennandi kærleik þín brúðför svo hefst
um blásævi og heiðar með glaðróma söngum.
Hvort finnurðu’ ei ástúð hjá æskunnar sveit,
sem opnar þér faðminn hjá sérhverjum ranni
svo fagnandi glöð, þvi að langdagisleit
er lokið og frón leyst úr snæpáfans banni.
Þeim öldruðu hlýnar við atlotin þín
°g yngjast er strýkurðú um hrukkðttar kinnar
og harmþrungnir brosa og blindir fá sýn
við blikið i augunum gyðjunnar sinnar.
Hve verður oss ljúfara lifið með þér
í ljðsinu suðræna’ og ylríka blænum.
Ef andarðn’ á snæinn i felur hann fer
eða flýr sem hann má niðr að viðfeðma sænum.
Hver lækur sem snertirðu ljósmóðurhönd
fær lífhljðm á fjölstrengja hörpunni snjöllu,
sem ómar frá jöklum að úthafsins strönd
í islenskum brag niðr um hlíðar og völlu.
Nú höldum við fagnaðarhátíð í dag
og hyllum þig Ijosheimabrúðurin kæra.
Við tökumst í hendur og hjartfólginn brag
skal hugur og tunga í samúð þér færa.
Þú yngir upp þrekið og ýtir af stað
þeim öllum, sam standa í vonleysissporum.
Eji markinu stefnum vér ótrauðir að
sem elskum og trúum og vonum og þorum.
G. Geirdal.
Konur og pólitik.
Það er algengt að gömul blöð
risa upp og ný fæðast þegar
kosningar nálgast, einkum ef ný-
mæli eru á ferð eða nýir flokkar
inyndast.
Þetta er nau'ðsynlegt, því hver
ný og alvarleg stefna þarf að út-
listast svo hægra se að skilja
hana og meta.
Samkvæmt þessu hefur kosn.
inganefnd kvenna sett Kvenna-
blaðið á stað til að efla lista
sinn, eða „að taka við hnútu-
kastinu1*, eins og hún sjálf kemet
að orði.
í fyrsta blaðið (14. apríl) rita
þrjár af listanum, Briet, Aðal-
björg, Guðrún. Þetta er vel farið.
Kvennalistinn þarf réttlætingar i
margra augum fremur en hinir
listarnir, og þá stendur engum
nær að láta hana í te heldur en
konum þeim, sem hann skipa.
Allir ílokkar og flostir ein-
stakir menn þurfa að hafa tals-
vert fyrir að koma sér á fram-
færi í pólitik.
Konur höfðu ekki mikið fyrir
að fá kosningarréttinn hér á
landi; er þeim því, ef til vill,
nokkur vorkun þó þær hafi búist
við, að leiðin til þingmensku
yrði auðsött. En nú þykir þeim
eigi reynast svo.
Það er satt, að körlum er
fæstum hugur á að fá konur inu
á þing eða í aðrar opinberar
sýslanir; margir sem voru fúsir
til að veita ' þeim kosningarrétt-
inn tslja þær flestar lítt vænleg-
ar til þingsetu.
Eg ætla að karlar séu langt of
íhaldsamir í þessu efni, því þö
létt sé að benda á margt, sem
konur skorti, er ekki svo blöm-
legt í búi hjá karlmönnunum
sjálfum, að þeir geti heimtað
mikið af öðrum. En konur þurfa
samt margt að læra og margt að
gjöra áður körlum verður tamt