Skutull - 07.01.1928, Qupperneq 1
sSKDTDLLs
Útgefandi: Verklýðssamband Vesturlands.
VI. Ir.
Til kaupenda Skutuls.
Síra Guðm. Guðm. hefur lagt
niður ritstjórn blaðsins.
Afhenti haun það Verklýðssam-
baudi Vesturlands til eignar . og
umráða í byrjun þessa árs.
Kveður haun lesendur blaðsins
með þökk fyrir gamla árið, óskar
þeim nýju eigendum og umráð-
eudum góðs árs, málefnum alþýðu
framdráttar, eu henni sjáifri þroska
og hagsældar.
Guðm. Guðm.
ÁvarjD útgefenda.
i.
;V,
Hvarvetna' þar sem alþýðan
skipar sór saman um ákveðin
stefnumál og myndar skipulagðan
flokk, er henni nauðsynlegt að
hafa ráð yfir þeim vopnum, sem
best eru og gagnlegust í stjórn-
málabaráttunni, en vopn þessi eru
blöðin. Þau mega kallast Gjallar-
horn niitímans. I þeim má lesa
hugsanir og fyrirætlanir annara
mauna. Þau flytja fróttir úr fjar-
lægum löndum, auka víðsýni les-
andans og fróðleik hans á mörgu
því, sem honum er til gagns og
ánægju. Áhrifa þeirra gætir á svo
mörgum sviðum, að það má heita
gjörsamlega ómögulegt að koma
fram áhugamálum sínum og afla
þeim fylgis, nema með tilstyrk
þeirra.
Sérstaklega eru blöðin gagnleg
þar sem samgöngur eru erfiðar og
rnenn eiga óhægt með að korna
saman og ræða áhugamál sín.
Á Vestfjörðum er þessu þannig
varið. Alþýðunni í þeim lands-
hluta er því mikil nauðsyn á að
eiga blað, sem flutt geti hvetjandi
og fræðandi greinar um stefnumál
hennar, þjappað henni saman og
gert hana hæfari í baráttunni
fyrir rétti sinum, gegn ásælni
auðvaldsins og fylgisveina þess.
ísafjörður, 7. janúar 1928.
Skutull hefir nú um B ára
skeið talað máli alþýðunnar og
haldið uppi merki jafnaðarstefn-
unnar hér í þessum fjórðungi. En
hann hefir hvorki verið eign verk-
lýðsfólaganna nó fiokksins.
Nú verður sú breyting á, eins
og fyr er sagt, að Skutull skiftir
um eigendur með þessu nýbyrjaða
ári og verður framvegis gefinn út
af Verklýðssambandi Vesturlands.
Hann er því eign verkalýðsins á
Vestfjörðum, sem ber skylda til
að útbreiða hann og styrkja eftir
mætti. Berum vér það traust til
allra fólaga vorra, fyrst og fremst,
að þeir geri það, 'svo Skutull
megi verða alþýðunni og áhuga-
málum hennar til gagns. Jafn-
framt skorum vór á alia jafnaðar-
menn að veita oss lið í þessu
efni. Stefnu blaðsins verður- fram-
vegis að engu breytt, en reynt,
ef auðið er, að gera blaðið svo
úr garði, að það geti orðið alþýð-
unni að sem bestu liði í baráttu
hennar.
Halldór Olafsson, ritari sam-
bandsins, tekur við ritstjórn blaðs-
ins fyrst um sinn. Þökkum vér
fráfarandi ritstjóra ágætt starf hans
í þágu stefnunnar undanfarið.
Skutull viil komast inn á öll
heirnili, fjær og nær, og eyða fá-
fræði og afturhaids skuggunuin
úr hugskoti lesenda sÍDna. Hvernig
það tekst er að mörgu ieyti á
valdi verkalýðsins ejálfs. Hann
verður að skilja hver nauðsyn
honum er að sinu eigin málgagni,
kaupa það og lesa. Samtökin ein
I og aukin fræðsla verkalýðsins geta
veitt honum sigur.
Verum samtaka í baráttunni á
komandi árum.
Stjórn Verldýðssamba n ds Vesturlands.
Harnldur Guðmundsson,
þingmaður bæjarins, fór til
R.víkur, með Þór, 4. þ. m. Hólt
hann hór þingmálafuDd 29. f. m.
Verður sagt frá þeim fundi síðar.
1. tbl.
AtkYæðafölsunin.
[Framh.]
Sakleysið i Bolungavík.
Við samanburð á atkvæðaseðl-
um og fylgibrófum kom í ijós að
tveir atkvæðaseðiar Jóns A. Jóns-
sonar voru þar með rithönd hrepp-
stjórans í Bolungavík. Dómarinn
brá sór því þangað úí eftir þ. 7.
nóvember til að rannsaka þetta.
Hreppstjóri kannaðist við að Ifefa
skrifað báða seðlana, og sagðist
hafa gert það fyrir hjón ein, er á
kjörskrá væru í Súðavíkurkrepph
Tveir vitundarvottar, sem báðir
voru æstir fyigismenn Jóns Auð-
uns, báru þetta sama, en þegar
hjónin voru kölluð, neituðu þau
þessu bæði í fyrstu, maðurinn
varð siðar tvísaga, en konan ekki.
Bæði skrifuðu nafn Jóns Auð-
uns í róttinum og af því að fram-
burður þeirra og hreppstjóra var
svo ósamhljóða, en dómarinn auk
þess fann tvo atkvæðaseðla í utan-
kjörstaðaratkvæðaseðlum sýslunn-
ar, með rithönd mjög líkri hendi
hjóúanna, vildi hann fá hrepp-
stjóra í gæsluvarðhaid, en gaf
honum þó kost á að ganga laus-
um gegn tryggingu. íhaldið í Bol-
ungavík tók sór rannsókn þessa
mjög nærri, sýndi sig líklegt til
að fremja ofbeldi við rannsóknar-
dómara og afheDti honum yfir-
lýsingu þá, sem birt er í 41. tbl.
Skutuls.
Dómarinn fór þá aftur til ísa-
fjarðar og hóit áfram rannsóknum
sínum. Nokkru síðar fór hann í
annað sinn til Bolungavíkur og
fókk þá að vera í friði með réttar-
höldin. Yfirheyrði hann nú alla
þá, er kosið höfðu hjá hreppstjór-
anum
Skömmu síðar fann hann í
Hnífsdal kjósanda er taldi sig
liafa ritað atkvæðaseðil þann, er
hann hafði talið konuna í Bol-
uugavík hafa skrifað. Telur dóm-
arinn sakleysi hreppstjórans í
12204«