Skutull - 16.03.1928, Qupperneq 3

ÖKUTU'Jul

N
1
i
m
N
N
N
H
MltMI*M»t)imm*tM>‘tiiluH!$mVt<‘HWIIMIlt'ai4Muiai‘ttlíMiaMI4um>iliHUIl4i4‘4'4.*<4utiJMtf'‘i#*‘**iriU«luHilltMmm bU4 J JJ44 4J.-J I J4 J
i
1 Olíuyerzlun Islands h.f. m
i
M
Sunnu (bestu Ijósaolíu) — Mjölnir (bestu œótorolíu),
aelur eiugöngu binar gömlu góðkunnu olíutegundir:
Gasolíu - Sólarolíu — Jötunn V. 0. — Benzin.
Olían er send beim eða að skips-
blið, kaupeudurn að kostnaðarlausu.
Nægar birgðir fyrirliggjandi á Ísaíirði.
Yandaðar vörur með lægsta verði.
Bestu viðskiftakjör.
P'irLn\xr Jónsson.
SÍMAIt: Skrifstofan 7. — Lagerinu 36. — Hefma 13.

‘N
K
m
i
á
I 441 m'i>j i 'iu i • i i'n • .n iiii j>i>rr «44:'|in«m» • im :i im iim tM’ni i rn i ■ -i i i' i ■ r i r ni>nr^|
YnNILEGT þakklæti votta
eg öllum þeim, er veittu mér bjálp
í veikindum mínum, sérstaklega
tilaefui eg kvenfélagið „Hvötu í
Huífsdal og frá Gfuðnýju Jóns-
dóttir á Bakka.
Eg bið góðan himnaföðurinn að
launa þeim af ríkdómi sinDar náð-
ar, þegar baun sér þeirn best benta.
Hnífsdal, 1. mars 1928.
Kristín Jóhannsdóttir.
í nágrannalöndunum. Það er að-
eins fyrsta sporið. Enda eru stað-
hættir vorir og þjóðlif svo ólikt
nágraanalandanua, að vér verðum
að þraeða vorar eigin brautir í
mörgu.“
Bóikarf regn.
Kriediich Engels: Þróun
jafnaðarstefnunnar.
Draumsýn verður að
vísindum. — Ak. 1928-
Yér lifum á baráttu tímum.
Utan úr heimi beraet oss dagiega
fregnir um látlausa baráttu rnilli
öreiga og auðmanna, milli kúg-
aðra og kúgara. Pjöfcraðar miljón-
irnar drepa sig úr dróraa, auð-
valdsríkin riða til, það dregur
óðum að lokaleiknum. Dagar auð-
valdsins eru þegar taldir í l/0 hlufca
heimsins og hvarvetna auuarstaðar
hriata öreigarnir blekkina, tilbúnir
að sprengja þá, hvenaer sem færi
gefst.
íslenski verkalýðurinD horfir á
baráttu stéttarbraaðra einna er-
lendis. Hann dáir hreysti þeirra
og þrautseigju, fyllist katri gegn
miskunuarlausri kúgun auðvalds-
ins, og kemur auga á meinsemdir
þess þjóðfélags, sem hann lifir í.
Hann aór, að einnig hór á landi
hlýtur verkalýðurinn að berjast
fyrir frelsi sínu; þess vegna tekur
hann fagnandi hverju því, sem
honum getur orðið að vopni í
þeirri baráttu. Þekking er bitrasta
vopnið, án hennar er starf hans
gagnslaust og einkis nýtt. Hún
ein, samfara öflugum samtökum,
getur leitt hanu fram til sigurs.
S "X^"0"G
fást í
Kaupfélaginu.
„Þróuu jafnaðarstefnunnar“ eru
þrír siðustu kafiar mikils deilurits,
sem Engels ritaði gegn Diihring
nokkrum 1878, einmitt þegar veldi
auðsins virtist í mestum uppgangi.
Þar bendir Eugels með vís-
indalegri vissu á óumflýjanlegt
hrun auðvaldsins. Hann lýsir því,
hvernig jafnaðarstefnan fæðist í
fyrstu sem hugsjón í heilum ör-
fárra snillinga, en breytist smám-
saman og nálgast veruleikann og
verður einasta von öreigans í
frelsisbaráttu hans.
Hann lýsir því, hvernig auð-
magnið safnast á fárra hendur og
skapar þannig miljónir öreiga, sem
hljóta að berjast miskunnarlaust
fyrir frelsi sínu — stóttabarátta —.
Og hann sýnir að lokum, að verka-
lýðurinn verður að sigra í stótta-
baráttunni, eigi hann að koma í
framkvæmd jafnaðarstefnunni, með
öðrum orðum, það er byltiugin
ein, sem getur frelsað öreigana.
í eftirmála bókarinnar segir:
„ Engels þelcti þröun jafnaðar-
stefnunnar frá draumörum til vís-
inda. I krafti Marxismans sá hann
F i S 'ui r,
%
injöfí grott,
nýkomið til
fyrir hvert hún hlyti að leiða.
Með rökum þróunarspekinuar
og marxistisku söguskoðunarinnar,
sannaði hann, að þróunin hlyti að
leiða til falla auðvaldsius og sig-
urs ysrkalýðsins. — Sagan hefir
sannað Marxismann í þessu efni.
Reynslan hefir þegar dæmt. —
Við niitímamenn höfum séð þröun
jafnaðarstefnunnar lil valds og veru-
leika.u
Verkalýðnum er eins gagnlegfc
að lesa rit þebta nú árið 1928 eins
og 1878. Kenningar Engels um
vísindalega þróun jafnaðarstefn-
unnar, eru ætið jafn sannar, gildi
þeirra verður nú að eins enn ekýr-
ara en áður. Nauðsyn stéttabar-
éttunnar og þess, að verkalýður-
inn skilji hlutverk sitt, kemur æ
betur í Ijós.
Skutull vill að lokum taka upp
niðurlag eftirmálans:
„íslenski verkalýðurinn hefir
skapað 8amtök sín og efit á síð-
ustu áratugum-. En eigi haon að
verða fær um að leysa hlutverk
sitt af hendi — það að leysa ís-
lensku þjóðina úr áþján innlendra
W* VERSLIÐ Vlf) KAUPFÉLAGIÐ. "W