Skutull - 08.09.1928, Side 1

Útgefandi: Verklýðssamband Vesturlands.
VI. ÁR.
T'il s'ba.rfa!
Yerklýðsfélögin eru máttarsfcoðir
jafnaðarstefnunnar. Hér á landi
eru þau enn þá ung og óþroskuð
og yíða skamfc á veg komin með
saftlunarverk sibfc: Að bæfca kjör
alþýðunnar, eigi að eins heima
fyrir, heldur um land alfc — og
um heim allan.
Alþýðuhreyfingiu — jafnaðar-
sfcefnan — er alþjóðahreyfing, sem
byggist á sameiginlegum liag meiri
hlufca mannkynsins, hag alls hins
vinnandi lýðs.
Hór á landi er hreyfingin ekki
lengra á veg komin en það, að
að eins lítill hluti verkalýðsins
er innan vóbanda hennar. Iðnaðar-
menn, embæfcfcismenn og bændur
sfcanda enn álengdar. Að eins
nokkur hlufci verkamanna við sjó-
inn og sjómenn eru í samfcökun-
um, það sem þau ná.
Euda þótfc hreyfingin útbreiðist
nokkuð og eigi marga fylgjendur
í hópi þeirra, sem ufcan við standa,
er langfc því frá, að nóg sé unuið.
Höfuðsfcaður landsius er í hors
höndum og sfcarfinu miðar þar
altof hægt áfram. Þar mun líka
sóknin erfíð, vegna góðrar aðstöðu
andstaeðinganna og erfiðrar sóknar
meðhaldsmanna.
Hór vestaulands er hljótfc um
verklýðsfólögin ásurmin og fremur
dauflega starfað meða! sumraþeirra
á síðasfcliðnum vefcri. Þó reis eitt
félag upp á síðasfca vori. Arangur
þess varð þegar mikill. Kaupgjald
liækkaði svo, að Dema mun mörg-
um þúsundum króna, verkamönn-
um í -hag, á þessu ári. Að vísu
söng nokkuð í nösum sumra at-
vinnurekenda við stofnun fólags-
ins, eins og vanfc er, en það lfður
frá. Afcvinnurekendur neyðast al-
sfcaðar til þess, fyr eða síðar, að
viðurkenna rétfc verkamanna til
þeas, að taka þátfc í opinberum
málum og ráða kaupgjaldi sínu.
En það er enn við ramman
reip að draga víða. Félög vanfcar
ísafjörður, 8. september 1928.
sumstaðar, og eru magnlífcil annars-
sfcaðar. A einum stað er upprisin
verksmiðja, stór og voldug. Húu
þarf fjölda manns í vinnu. Þar
hefir kaupgjald verið lágfc í sumar
og vinnutími langur, en vinnan
er fafcafrek og óholl. Á öðrum stað
ríkir einvaldur afcvinnurekandi,
aem gerir alfc sem hann gefcur fcil
þess að brjóta félagsskapinn á bak
affcur.
Nú fer fólkið að safnast saman
heima fyrir og tækifærum til fó-
lagsstarfsemi að fjölga. Þá ríður
á að verkalýðurinu efli samfcök
sín, veki göuiul fólög úr dvala
og sfcofni ný.
Eqd þá er mikið ósamræmi í
kaupgjaldi og vinnutíma hér
vestra. Því verður ekki kipfc í lag
noma með öflugum samtökum.
Hver einasfci varkamaður og verka-
kona verður sjálf síd vegna og
afkomeuda sinna, að sfcyðja verk-
lýðsfélagsskapinn.
Takið höndum saman og nofcið
komandi vetur fcil þess, að koma
fulikomnu lagi á verklýðsfólags-
skapinn vestanlands. Sfcofnið félög,
þar sern þau ekki eru nú fcil.
Hleypið Jífí og fjöri í gömlu
félögin.
öil í verklýðsfólögin!
S=*rír dómar.
íhaldið hlakkar mjög yfir þremur
dómum, sem nýskeð hafa verið
upp kveðnir í undirrétti, tveir í
Reykjavík, en einn á Siglufirði.
Telur það núverandi stjórn til
syndar, að dómar þessir hafa fallið
á mófci henni.
Eðlið er altaf hið <Bama. Þegar
íhaldið er við völdin, má varla
minnast á það, sem aflaga fer, svo
ekki se hrópað: Landráð, bylfcing.
En í andsfcöðu við stjórn landsins
er íhaldið aldrei í rónni, nema
það geti staðið með báða fætur
3d. tbl.
Yerð fjarverandi
frá 5,—15. sept.
Ó- Steinbach.
við tugthúsdyrnar, annan fyrir
landráð og hinn vegna byltinga-
tilrauna.
Á Norðunlandi hafa úfclendÍDgar
vaðið uppi undanfarin ér yfir
síldartímann, átölulausfc a£ yfir-
völdum og landssfcjórn. Sama hætti
héldu þeir í sumar. Yfir þes-iu var
kært til stjórnarinnar. Hún hófst
handa. Fyrirskipaði efcöðv'un á laga-
brofcunum og höfðaði mál til stað-
festingar gerðinni.
Hómur féll í raálinu í hóraði
gegn lands9fcjórninni.
Yfirgangurinn heldur áfram.
íhaldið hlakkar yfir og bíður
þess ekki, að upp verði kveðinn
dómur í hæsfcarétti í málinu. Það
úfchúðar þeim, sem afstýra vildu
hneykslum, fyrir frumhlaup og
fantaskap. «
Hvar er nxí öll umhyggjan þess
fyrir fiskiveiðalöggjöfinni, sem það
sfcöðugt sfcagast á?
Það sýnir sig að hún er sams-
konar og íhaldsþingraannsins, sem
mælir með sér við kosningar fyrir
árvekni í landvarnarmélunum, en
verður fyrstur manna til þess að
kaupa veiðarfærin á uppboði af
sektuðum togara, handa togaranum.
Heilindin eru annálsverð.
Einbætfcismaður, sem fcrúað er
fyrir sfcórfé munaðarlausra og fyrir-
vinnulausra, auk fó ríkisins, stend-
ur illa í stöðu sinni. íhaldið vissi
um trassaskap mannsins, en lokaði
augunum fyrir því.
Þegar skiffcir um sfcjórn er hafisfc
handa. Maðurinn verður uppvís
að fjárdræfcti. Eu hann gerir sig
breiðan, úrskurðar gerðir yfir-
boðara sinna markleysu, og situr
sem fastast í embæfctinu, er honum
er vikið úr því. Hann er með
valdi rekinn fró.
Ihaldið æðrast.