Skutull - 23.11.1928, Page 2

2
SKUTULL
£^ra,£xxa.rnir.
Effcir Martin Aniiersen Nexö.
Niðurl.
Settu þig augnablik hérna á
greinina og lagaðu fjaðrirnar þín-
ar — við eigum ianga leið fyrir
höndum. Jafnaðu stélfjaðrirnar og
safnaðu þrótt í alla limu. Þú
verður að snotra dálítið hálskrag-
ann þinn — á morgun færðu
kannske tækifæri til að hylja hann
í volgum mannainnyflum.
Þegar mennirnir eru komnir í
bardaga þá drepa þeir aðeins hvern
annan! Blýið þeirra er of dýrfc á
þig. Hafi þeir mikið af þvf eyða þeir
því heldur á gamalmenni, konur
og börn, í þorpunum, þar sem þeir
fara um.
Eru þeir þá djöflar. hræhrafn
faðir?
Já, en aðeins þegar þeir eru
ranns&kaðir niður í kjölinn. Á yf-
irborðinn eru þeir æðsfca og göf-
ugasta skepna jarðarinnar. Og þeg-
ar þeir drepa konur og börn gera
þeir það í nafni friðarins — til þess
að ekki geti þróast Dýjir ófriðar-
sýklar meðal þeirra. Alt, sem
mennimir framkvæma, gera þeir I
nafni friðarins. Þess vegna kalla
allir keisarar á jörðinni sig friðar-
höfðingja. — — Þekkir þú púður
og blóð?
Ef hefi fundið púðurlykt. Dreng-
ur nokkur skaut einu sinni á mig.
í Friðarskóginum.
Það er dásamlega áfeng blönd-
ud. I svælunni af því hefi eg 6Óð
hermann slá særðan félaga sinn
banahögg og ræna hann úri og
peningum — í sfcað þess að taka
hann og bera hann í sjúkravagn.
Og eg hefi aóð gamla reynda hrafna
drukkna á blóðvellinum ; þeir hafa
faliið niður í fallbyssukjaftana.
Svo þú verður að gæta þín að þú
verðir ekki drukkinn.
Já, eg þoli nú dálífcið. Komdu
nú hræhrafn faðir!
Já nú er þyngsta þrautin unn-
in og nú getur þú þjálfað óreyndu
vængina þína. Að lokum skal eg
segja þer, að manníaugun ætla eg
að eta íjálfur, en þú færð í þeirra
stað hjartað og alfc annað, sem
mennirnir kalla hina æðri líkams-
hluta. Eu vertu varkár! Einu sinni
Litlð i g’lugrifina lijá W. 15. (J.
Vindlurnh’ be»tir og ódýrHstir.
^®aöoe®©@®e®c«©9«®e«®ee«ac«c««e«««««e«««®c©«e»a®^
!Verslun 6. B. Guðmundssonarl
^ hefir fengið með síðustu sltipum eftirtaldar vörur:
Vinnuhanskar 3 teg. Gurnmihanskar. Tappa í Tappaby^sur. Cil
© Fægikústa, Fafca- Nagla- og Þvotfcakústa, Herðatré, Gardinu-
@ haldarar, Speglar 4 fceg. Manntöfl tvær stæ.-ðir, Hakvélablöð ^
(ij Gillette og Ritbart. Dörnupeningabuddur, Amor fægiiögur,
Skóhorn kr i.')0, Fiskihnífar með vöfðu skafti, Raykjarpípur @
^ 90 au. Kvenhárgreiður misl. 1.50. Gafflar alpakka 1.55. Barna- ^
túttur, Herrasokkar ull og silki 18 teg. Dömusokkar ullarsilki @
^ og baðmullar, Barnasokkar úr ull allar stærðir. NærfatDaður, (fP
© Manchetfcskyitur, stórt úrval. Handsápa fleiri teg. Vegglampar @
© 10 línu, Lampaglös 10 línu, Kolafötur og Kolaskúfur, Skóhorn,
Vasahnífar, Barnabyssur, Tappabyssur, Mýmdarammar, Barna- |||
© úr, Seðlaveski. (3$
# Hveiti og Haframjöl lækkað, , #
lá við að eg hengdi mig. Eg var
að kroppa í dauðann hermann og
festisfc með höfuðið í sárinu og
þegar eg loksins gat losað mig
var bréf um hálsins á mér. Það
var bréf frá konu og börnum her-
mannsins, kúlan hafði flutfc með
sér fcætlur af því inn í hjartað.—
Eg var heilan dag að jafna mig
eftir þetta.
Og uú hefjum við förina! Áfram,
áfram! Syngdu með sonur — það
fyllir lungun.
Fljúgum hrafnar
Fylgjendur mannsins.
Á broiðum vængjum
berumst til suðurs.
Ógnir valsins
. eru i okkar fjöðrum,
vængirnir svartir
eins og vetrarnóttin.
Af geig dauðans
garg vort rymur,
þás heLtiíð
halir þreyta
fjarri vinum —
með flein i hjarta
Fljúgum, fljúgu":!
Ein kasalan,
Niels Jangaard, skrifar í „Fisk-
eren“: Það er sífelt áhyggjuefni
meðal síldarútgerðarmanna að geta
ekki myndað öruggan félagsskap.
Verslun með síld er þýðingar-
mikið atriði fyrir alla NorðmenD.
Bönkunum sem leggja frain fé til
atvinnurekstursÍDS, er það áhuga-
mál, að einstaklingar, sem fá lán
ekki eyðileggi hver annan með
því að undirbjóða hver annau.
Samholdni og félagsskapur í öll-
um greinum er tákn tímanna-Þess
fyrr sem vér stofnum slikan fé-
lagsskap meðal sildarframleiðenda,
þess betra. Þá er einstaklingnum
borgið. Þá er bönkunum borgið.
Samvinnan er lífsnauðsyu.
Borgarstjórf VValnum segir í við-
taii við nor.kan blaðamanu: Fé-
lagsskapur meðal rorskra sildar-
framleiðenda er nauðsynlegur. Að
sjálfsögðu verður málið lagt fyrir
stórþingið. “
„Fiskeren“ frá 5. okt. skrifar
með stórri yfirskrift: „Utgeiðar-
menn verða að sameina sig, ti! að
tryggja sinn eigin atvinnuveg. —
Þrátt fyrir þó að ísland hafi sam-
einað allan sildarútveginn undir
eina stjóm, geta menn hór ekki
sameinað sig. Nei, fiskimennirnir
húka hver í sínu horni og bjóða