Skutull - 23.11.1928, Side 3

SKUTULL
3
Hjá Jöni Þ. Ólafssyni
Hafnarstræti 33.
eru iíkkistur jafnan fyrir-
ligrgjandi, meö eöa ási lík-
klæða.

>
►
►
►
Ls/itið Bnot\xvt
herbergi óskast. Helst í rniðbæn-
um. Afgr. vísar á.
fram sildina fyrir þetta verð í
dag og hitt á morgan, og ennþá
lægra verð hinn daginn. Og hvað
verður svo útkoman? Sifelthækk-
andi verð og ótakmarkað tjón fyrir
allan útveginn.“
Þessi ummæli norsku. íhalds-
blaðanna um sildareinkasöluna
sýna, að norskir síldarframleiðend-
ur eru það betur að sér um öll
verslunarviðskifti en íslenskir síld-
arbraskarar, að þeir hafa vit á að
hagnýta sór viðskiftaaðferðir nú-
timans. Og reynslan sýnir, að þeir
láta ekki sitja við orðin tóm. Því
eftir að Einkasalan hafði selt alla
sína síld fyrir besta fáanlegt verð,
þá tókst norðmönnum að selja, í
sölusamlagi, síld, sem veidd var
hér við land, og þeir hefðu ella
orðið að sitja með, eða selja undir
framleiðslukostnaði. Yerðið á þess-
ari síld var fyrst 30 au. kg., en
hækkaði síðar upp í 35 aura kg.
Þannig hagnýttu Norðmenn sór
reynslu Einkasölunnar, og höfðu
góðan hagnað af.
Síðar verður skrifað um Einka-
söluna frá sjónarmiði verkalýðsins.
Tag-ari kennir grunus.
Núna í óveðrinu lá togarinn
„Olafur“ frá Reykjavík rótt fyrir
utan Plateyri. Ætlaði hann að
færa sig inn á höfnina í náttmyrkri
og byl, an kendi þá grunns og st.óð
fastur um stund, uns öðrum tog-
ara tókst að ná honum út.
Framh. af 1. síðu.
kj'nni sneiti, nú býr þai 8 rnanna
fiöLkylda, hjóu með 6 börn.
Þriðja og síðasta íbúðin er kofa-
garmur við Siifurgötuua bér. Hann
er rúmlega faðmur manns á breidd
og 3 — 4 faðmar á lengd. Þama
búa(!) hjón rneð barui. Iuni hiá
þeim er eitt rúm, borð, eldavól
og kassi til að sitja á. Gólfrýmið,
sem eftir er, er ekki sterra en
svo að tveir menn geta tæplega
staðið þar samhliða. Kofinn er
risbygður og mjög lágr.
Þannig eru þessi „mannahíbýli“.
A slíkum stöðum lifir ef til vill
mikill fjöldi hins uppvaxandi
æskulýðs á íslandi. I þessum
holum eiga börnin að þroskast
og dafna, læra námsbækur sínar
og búa sig undir lífsbaráttuna.
Er nú við því að búasc að hór
þróist hreysti og áræði? Er hægt
að krefjast mikillar andlegrar iðju
af 'börnunr, semi aldrei hafa'næði
til náms? Eg h.eld ekki. Börn, eem
alast þarna upp, veiða auðvita
fegiun að korríaSt' útr á götuna.
Hún er sá eiui staður, þar sem
þau geta notið sín, á „heimilum“
þeirra er svo kveljandi þröngt og
loftlítið.
En hvað gerir bæjarstjórnin til
þess að bæta úr þessu? Ekkert.
Við höfum hér heilbrigðisfull-
trúa og heilbrigðisnefnd. Hvers
vegna láta þau þetta mál afskifta-
laust? Virðist starfsvið þeirra ær-
ið takmarkað og lítilfjörlegt, nái
það ekki fyrst og fremst yfir þetta.
En „betri borgaiarnir“ eru ánægð-
ir með þetta afskiftaleysi þeim
liður vel. Þeir hafa rúmgóð hí-
býli. Það er aðeins verkamanna-
skríllinn sem hírist í kjallarahol-
um og skúrarskriflum, en hann er
ekki betru vanur og má vera feg-
inn að fá eitthvert húsaskjól.
Og prestarnir segja öreiíiunmn
frá sögunni um fátækamanninn í
faðmi Abrahams, og flyfcja fyrir þá
predikanir um eilífa sælu er bið-
ur allra fátækra og volaðra effcir
dauðann. Þeir eru ráðnir af auð-
valdinu til þess að gera öreigana
ánægða með hlutskifti sitfc. Og
það er einstök furða hvað slíkt
ma takasfc. Þessi andstyggilega á-
mmmmmmmwmm
gs
“ ~ Besta lioilenska reyk-
1
I
m
m
m
m
m
M
rá
tóbakið cr:
P
m
I
á
Golden
Shag,
Shag,
Bell.
É
RS
m
N
M
i
m
Norskar
hýkomnár '
K a u p f é 1 a g i ð .
— — ■————-——
Ci ot t, orgel til sölu með
fcækifærisverði. Afgreiðslan vísar á.
nægja verkalýðsins með sultakjör
sín, er orðin svo rófcgróin að það
ar eins og hann telji slíkfc sjálf-
sagt og eðlilegt.
En hve lengi má slikfc við-
gangast?
Hve lengi gefcur verkalýðurinn
svelfc sig og börn sín, upp á þá
óvísu von að verða sæll eftir dauð-
ann?
Og hve lengi hafa ísfirðingar
og aðrir islendingar efni á að drepa
börn sín í kjallaraholum og skúr-
art,kriílum ?
Iliívarður Isnrðiugur
seldi afla sinn í Englandi 21.
þ. m., 675 kitfc, á 1396 pund sterl-
ing.
W VERSLIÐ VIÐ KAUPFÉLAGIÐ.