Skutull - 04.03.1932, Blaðsíða 3

S K U T U L t
3
geti orðið hagnaður af þeasu ef
vel lánast, megum við ekki
glej'ma Jiví, að það er engu siður
liagnaður fyrir okkur bæjarbúa, að
fyiirtækið geti,.þriíÍ5t.
Eins og ailir vita, er niðursoðin
mjóik llutt inn i landið i stórum
stil. Elfcir svo að segja hverja
ekipaferð frá útlöndum, gefur að
Irfca háa hlaða af mjólkurköSsum
i pakkhási afgreiðslanna. Til fróð-
leiks vil eg'nefna nokkrar tölur
i þessu sambandi. Eg hefi með
þvi að fara í gegnurn bækur
hafnarsjóðs fyrir árið 1931, kom-
ist að þeirri ótrúlegu niðurstöðu,
að þetta ár, som mun vera langt
fyrir neðan meðaltal, hvað vörn-
innflutning snertir, hafa verið
fluttir hingað tii bæjarins 9596
kassar af mjólk. Þetta eru 124608
dósir. Útsöluverð á þessari mjólk
mun vera algengast lrér i bæn-
utn 0.70 kr. pr. ds. Þessi útlenda
mjólk, sem flutt heiir verið til
bæjarins á einu ári, kostar þvi
með núgildandi verðlagi hvorki
meira nó minna en l<r. 87.225.60
(letur nú hver megalgreindur
maður sóð, hvilikt ötúgstreymi
rikir i þessum efnum. Annars-
vegar fjöldi bænda með mikla
mjólkurfraiúaleiðslu, sem þeir eru i
vandræðum með að gera nokkuð
verðmæti úr. Hinsvegar stor kaup-
staður, þar sem algjör mjólkur-
skortur er timunum eaman,
og dósamjólk stór liður í
matvælakaupum flestra heimila.
Eg á bágt með að trúa þvi, að
menn komist ekki fljótfc að raun
um, að betri kaup eru gerð á
tveim lifcrnm af góðri nýmjólk en
einni dós af niðursoðinni mjólk,
en þetta kostar nú orðið jafn
mikið. Ef menn gætu lærfc að
meta þennan mun, og minkuðu
dósamjólkurneyzluna, þó ekki væri
nema um helming frá þvi sem nú
er, en keyptu nýmjólk i staðinn,
ætti samlagið ekki að verða i
vandræðum með framleiðslu sína,
og bænum að vera trygð nægileg
mjölk i framtxðinni fyrir eann-
gjarnt verð.
Eg hefi beyrfc þesa gefcið i sam-
bandi við dósamjólkina, að ekki
só liægt uð vera án hennar i
kaffi, en kaffinotkun *jr auðvitað
mikil i öllum kaupstöðuro. Það er
satt. að nýmjóik er ódrjúg út i
kalíi og sumum fÍDst húu þynna
það of mikið. En ef hægt væri að
iá íslarizkan rjóina fyiir ’ sbaplegt
verð, myndu ílestir taka hann
fram yfir hitfc hvorttveggja. Eins
og stöndur,- er verð á rjóma of
hátt til þess. að almenningur geti
neytt haus, en ef salan á vörum
samlagsÍDS gengur vel, er ekki
ósanDgjamt að vonast eftir að
það gæti lækkað í framtiðinni.
Þá: heti eg heyrt fcalað um það
liór i bænum, að lifcil t-rygging
só fyrir þvi, að mjólkin sé frá
heilbrigðum heimilum og vel sé
með liana farið. Auðvitað liefði
verið æskilegasfc. að bægt hefði
verið að gerilsneyða mjölkina, en
til þess munu nú ekki vera tæki
fyrir liendi. enda myndi það gera
rojólkina allmiklu dýraii. Annars
er engu minni trygging fyrir
hollustu og gæðum þessarar mjólk-
ur en þeirrar, sem seld er bingað
daglega úr Hnífsdal, Arnardal og
og Firðinum. Auk þess muou
ilesfc eða öll þau heimili, sem að
mjólkuisimlaginu standa, vera vel
þekt hör i bænum fyrir vandaða
framleiðslu. Eg vii geta þess,
vegna þeirra, sem ekki kunna að
vita það, að hverfc heimili, sem
mjólk sendir, hefir sina sórstöku
brúsa, greini'ega merkta, svo að
engin hætta er á að mjólkin fari
saman. Geri óg ráð fyrir að flesfc-
ir, sem mjólk kaupa hór, þekki
eitthvert af þeim heimilum, sem
mjólkin er fré, og geti þvi vaiið
hana frá því heimili, sem þeir
þekkja besfc.
Að endingu vil ég beina nokkr-
um orðum orðum til samlags-
manna. Þeir mega ads ekki
byggja neina reynslu á stutfcum
fcima, allra sisfc þegar istandið er
ekki betra en það er nú. Eru
mörg dæmi þess, að framkvæmdir
þjóðþrifamóla, sem urðu cil hinn-
ar mestu farsældar, er stundir
liðu, hafa oft gengið il a i byrjun.
Það má ekki gleymasfc, að óvenj-
ulega ilfc ástand ríkir nú hér i
kaup.fc ðnum, svo i't, að meira ea
hupdrað mans njóta nú opmberra
matgjafa á degi hveijum. Má þvi
segj.r, að ekki séu lieppilegir tim-
ar til þessara tilrauna nú. Sömu-
leiðia verður að taka fult tillit til
þess, að nú er einmitc sá tími
yfirstandandi, sem mipst er þörf
á aðfluttri íujólk. Þetta vil eg
biðj'a .sam agsmenn að athuga vel.
lsafirði, 10. febiöar 1932.
Guðm. Pétursson.
Atlis. „Skutnll“ er grcinarhöf. sammála
um, að sjálfsapt er að nota miólk Djúp-
manna til matarí stað dósamjó kur. Hius-
vegar got.ur eklii komið til inála, að þessi
iaugt aðfiulta rnjólk geti komið í siað
njinjólkur handa börnuni eða sjúklingum.
Fra Hjalpræðisiternam
heílr Skntull fciigið eftirfaruudi svap
við fyrirspnruum.
— o—
I. Þar sem biunabötafélag íslar.ds
og lanstofnanir landsins ekki enn
hafa leyst oss frá skyldum voruna
gagnvait brunabótagjaldi, vöxtum
og afborgunum sf lánum, veiðurn
vér að leit.ast, við í lengstu lög að
standa í sktlum, bó e> tltt só, og
höfum vér kosiö heldur að gieiða
ákveðna upphæð mánaðarlega, til
að mæta gieiðslum þessum, en að
safna því saman í ókleyfa upphæð.
II Þar sem ekki hefir verið hægt
að greiða neitt fyrir salinn um
lengri tíma, hafa þessar 100 kr.
sem nefndar eru, engan fastan fót.
III. Sparnaður er óhjákvæmilegur,
þar sem greiðslugeta margra gesta
heflr lýtnað svo mikið; en oss er
ekkert kunnugt um, að óhæfllega
hafi verið takmarkað, hvorki til
upphitunnar hússins né matar
starfsfólksins.
IV. Þar sem tvær stúlkur uiðu
rúmfastar sumtimis, og húsið þá
var fult af gestum, mun hafa verið
erfítt fyrir starfsfólkið að komast
yfír öll nauðsýnleg stOrf; en oss er
ekkeit kunnugt um, að nærgætni
ekki hafl verið gætt við sjúklingana.
Ennfremur mætti geta þess, að
engin þjónustustúlkan hér hefir
haft brjósthimnubólgu á þessuin vetri.
lsafliði, 16. febrúar 1932.
Foretöðuliona Heimilisins.
W* VERSUÐ VIÐ KAUPFÉLAGIÐ