Skutull - 03.08.1940, Side 3
SKUTULL
105
Alþýðufólk, verzlið við Kaupfélagið á ísalirði.
aðila um öll íslenzk mál. Herra
Johansson er hinn ágætasti mað
ur, velviljaður íslandi og íslend-
ingum og um leið áhrifamaður í
sínu heimalandi, og er því að
fagna, að hann skyldi verða fyrir
valinu sem sendiherra Svía hór.
Síðustu fregnir
frá Finnlandi benda á það, að
Þjóðverjar hafa unnið það til friðar
á Balkanskaga, að gefa Rússum
frjálsar hendur í Finnlandi, með
öðrum oiðum frjálsar hendur til
að svipta finnsku þjóðina frelsi —
eða ftelsa hana, eins og hinir ís-
lenzku föðurlandssvikarar, kom-
múnistatnir kalla það. Má nú bú-
ast við innrásinni í Bretland mjög
fljótlega.
R,
LÚgur er meðal hollustu
næringarefna. — Gefið börn-
um yðar, og elið sjálf, meira
af rúgbrauði.
Reynið rúgbrauð frá Bök-
unarfélagi Isfirðinga.
Bæði seydd og óseydd.
Ekkert brauðgerðarbús á
Vesturlandi framleiðir nú
meira af þessari bi'auðteg-
und en Bökunarfélagið.
Nýtízku tæki til bi’auðgerðar.
Þingeyrl
er nú sá staður, þar sem einna
erfiðast er um atvinnu hór vestra.
Þar er raunar hraðftystihús starf-
andi, en skipakostur er sama og
enginn, og er við því að búast,
að langt frá því fullt gagn verði
að hraðfrystihúsinu, nema það
takist Þingeytingum að útvega
sór laudróðrabáta um 15 smá-
lestir. Slíkir bitar eiga að geta
borið sig vestra, því að á veturna
sækja ísfirðingar oft sinn bezta
afla vestur á Birðagrynni og
jafnvel vestur í Nesdýpi, en á
þessi mið er miklu st.yttra að
sækja úr Dýrafitði.
Nýútkomnar bækur.
Komnar eru út tvær nýjar bæk-
ur, seinasta bindið af skáldsagna-
flokki Laxness um Ólaf Kárason
og saga eftir Guðmund Daníels-
son. Hún heitir Á bökkum Bola-
fljóts. Laxness las í útvarp kafla
úr bók sinni í vor, og var sá
kafli mjög fagur.
Hráolía
lækkaði í verði hinn l.»þ. m.
Verðið var kr. 65,55 á tunnu, en
er nú kr. 53,20 — og er því
munurinn kr. 12,35. Hjá bát, sem
eyðir að meðaltali einni tunnu í
róðri og íer 20 róðra á mánuði
muuar þetta mánaðarlega kr.
247,00 — og, ef á bátnum eru
17 staða skipti, eins og hér er
algengt um smærri bita, nemur
munurinn kr. 14,53 á mánuði á
hvern hlut. Það er ekki mikið, en
þó í rétta átt.
GrÓð ibúð.
2—3 herbergi og eldhús ósk-
ast frá 1. okt. Upplýsingar í
síma 205.
Bíó Alþýðuhússins:
Laugardag, sunnudag kl. 9:
Ali Baba og 40 ræningjar.
í Aðalhiutverkunum: Fritz
Kortner, Anna May, Georg
Robey,
Sunnudag kl. 5:
Hnefaleikarinn.
Síðasta sinn. Lækkað verð.
að. í Súgandafirði hafa menn vel
upp úr þessum veiðum, og eru
menn þar fúsari til þeirra, eftir
því sem ritstjóra Skutuls er sagt,
en til flestra annara starfa. Hór
áður fengu allir piltar strax eftir
fermingu atvinnu á handfæra-
skipum, en síðan þær iögðust
niður, hefir margt af ungum pilt-
um gengið atvinnulaust. Þyrfti
hvert þorp og kaupstaður að eiga
völ á fáum en góðum handfæra-
skipum, og gætu þau að mestu
verið mönnuð unglingum. Sá, er
þetta íitar, var eitt sinn á skipi
með 17 manna áhöfn, og voru 4
yfir tvítugt, en aðeins 2 yfir þrí-
tugt. Þar gekk allt vel, og aflinu
var góður, og þarna lærðu ung-
liugarnir allt, sem að laut fisk-
aðgerð, auk þess sem. þeir vönd-
ust sjómennsku. ■
Sigurgeir Sigurðsson
er fimmtugur í dag.
Bmkupinn yfir Islandi, herra
Sigurgeir Sigurðsson, á fimmtugs-
afmæli í dag.
Æfl hans og störfum þárf ekki
að lýsa fyrir ísflrðingum, þar sem
hann hefir unnið hór allt sitt
æfistarf allt til þess að hann varð
í fyrra biskup yflr íslandi.
í því starfi heflr hann sýnt
áhuga, einurð og prúðmennsku,
og hitðisbréf hans, sem hann lauk
v.ð á sl. vetri, sýnir glögglega, að
hann hefir gert sér ljóst, hvað
kirkja og kennimenn í lýðfrjálsu
menningarlandi eiga að vernda og
vinna fyrir.
Biskup mun, þó eigi sé langt
liðið síðan hann tók við störfum,
hafa þegar áunnið sór virðingu
jafnvel þeirra manna, sem voru
og eru honum andstæðir í skoð-
unum um ýmis atriði i stöifum
og hlutverki kennimannastéttar-
innar á landi hór.
Fiytur Skutull biskupi innilegar
heillaóskir allra ísfltðinga.
Sildveiðin.
Þó að menn fái engar Ijósar
fregnir af því, hver er oiðinn afli
hvers síldveiðaskips, þá er það
samt á allra vitoiði, að feikn af
síld hafa þegar borizt á land.
Hefir verið mikið um löndunar-
tafir, og hefir kveðið svo rammt
að, að verksmiðjurnar hafa bann-
að veiði á síld um nokkurra daga
bil.
Nú er það svo, að einungis
mjög fáir íslenzkir togarar eru á
veiðum, allar verksmiðjur í íull-
um gangi og afköst sumra þeirra
stórum aukin. Samt er svona á-
statt um löndunarmöguleika. En
þess ber að gæta, að uppundir
20 færeysk skip eru að síldveið-
um og losa hór síldina — og
sömuleiðis e'nhver norsk. Þykir
sjómönnum æríð hart, að erlend
skip skuli hafa fengið hér lönd-
urarsamninga.
En þá er því til að svara, að
ekki hefir erlendu skipunum að
ófyrirsynju verið leyíð löndun. Svo
er mál með vexti, að undanfarið
hefir gengið afar illa að fá íslenzk
skip til að losa síld á Seyðisflrði
og Norðfirði — Sólbakkaverk-
smiðjan hefir staðið ónotuð. En
það er ófæit ástand, að verk.
smiðjurnar sóu ekki reknar, og
heflr því verið gripið til þess að
semja við eilend skip um síld í
Austíjai ðaverksmiðj urnar.
Lausnin á málinu er ekki
nema ein i framtiðinni. Hún er
sú, að skylda öll hin stærri is-
lenzk sildveiðaskip, sem vilja fá
samninga við ríkisverksmiðjurnar,
að losa einu sinni eða tvisvar á
sumri á Sólbakka, Norðflrði eða
Seyðisfiiði. Mun ástandið í surnar
sýna útgeiðarmönnum og sjó-
mönnum, að hór er um að tæða
nauðsyn, sem ekki veiður hjá
komizt.
Síldveiði í reknet
er nú byrjuð hér og hefir aflazt
sæmilega. En smokkflskur er kom-
inn í síldina hór úti, og er ekki
gott að segja, hver ending kann
að verða í reknetaveiðinni.
Reknetabátutn
verða veitt söltunarleyfi fyrir
1000 tunnum síldar, og verða
þeim tryggðar krónur 17 fyrir
tunnu af nýrri síld með von um
uppbót síðar. Eitthvað af rekneta-
bátum hóðan mun fara á síldveið-
ar með reknet norður til Siglu-
fjaiðar.
Loðdýrarækt.
Ein þeirrar nýsköpunar, sem átt
heflr sór stað á seinni árum í at-
vinnulífl kaupstaðarins er loðdýra-
ræktin. Um allmörg ár heflr Stefán
Sigurðsson frá Vigur haft refabú á
Digverðardal framanveit við Góu-
staði, en fyrir tveimur árum var
svo stofnað hlutafólagið Mörður.
Keypti það 10 tríó minka og setti
upp minkabú innanvert við Selja-
land. Hefir sá búskapur gengið
mjög að óskum, og eru nú á búi
Marðar 259 minkar.
Er ekki ólíklegt, að miukarækt
geti í framtíðinni orðið arðvænleg
aukaatvinna verkafólks í sjóþorpum
hór vestanlands.
Loðskinnaútflutningur Norð-
manna heflr numið 40—50 milj.
króna á ári nú um nokkurt skeið.
Við refabúið.
Hvolpar nettir, kátir, mettir,
kunna sér ei læti.
Eins og kettir, afar léttir
eru þeir á fæti.
Utða-læða á hér næði,
en ekki neina vini.
Ilún er bæði í húsi og fæði
höfð í gróðaskyni.
Frelsið hefur ráðkænn refur
reynt sór oft að veita.
Valdið hnefahöggin gefur;
hann má undan leita.
Hreiðar E. Geirdal.
Ásgeir Ásgeirsson
bankastjóri og frú hans, Dóra
Þórhallsdóttir, hafa verið á ferð
hór vestra. Hafa þau farið um
Vestur-Isafjaiðarsýslu og dvalið
nokkuð hér á Ísafiiði.
Sænskur sendiherra.
Sænska stjórnin hefir skipað hr.
Otto Johansson, áður sænskau
aðahæðismann í Reykjavík, sendi-
herra sinn á Islandi, og þar með
viðurkennt ísland sem fullgildan
Hjónaefni.
Opinberað hafa trúlofun sína
ungfrú Valgerður Ásgeirsdóttir,
Ásgeirssonar alþingismanns og
bankastjóra, og Gunnar Thor-
oddseu cand. jur., fyrrverandi al-
þingismaður og frambjóðandi Sjálf-
stæðistlokksins í Vestur ísafjarðar-
sýslu við seinustu kosningar.
Sumir guðanna hafa löngum glettn-
ir verið.
Súgfirðingar
slunda nú handíæraveiðar einir
Vestflrðinga, svo að nokkuð kveði
Vélbáturinn Valbjörn
kom hingað í fyrradag með sild
í Samvinuufólagsíshúsið, 300 tunn-
ur. Hann hafði meiri síld, en gat
hvergi við hana losnað í verk-
smiðjur, og var hún svo losuð
hór til ábuiðar á laud kúabúsins
í Tungu og Seljalandi.
Dragnótaveiði
hefir verið mjög treg uudanfai-
ið, en þó engin ördeyða. Aftur á
móti hefir aflazL það á lóðir, að
sæmilegur hlutur heflr fengizt,
enda verð hátt.