Brautin - 01.05.1936, Side 2

2
BRAUTIN
við að búa, þá verður hún að ganga
út í harðvítuga og fórnfúsa baráttu
fyrir málstað sínum.
Hér á Siglunrði hefir ekki að
þessu sinni tekist að skapa þá sam-
fylkingu, að hin klofnu verkalýðs-
félög hafi sametginleg hátiðahöld
1. maí. Par hafa staðið í veginum
afturhaldssöm öfl, sem verkalýður-
ínn verður að berjast á móti. Prátt
fyrir það 'pó að Verkamannafélag
Siglufjarðar hafi gert það sem það
hefir getað til þess að slíksamein-
ing næðist, þá hefir það, sem fyr,
strandað á þessuni afturhaldsöflum.
En verkalýðurinn má ekki láta
þau standa í veginum fyrir því, að
hann standi sameinaður 1. maí.
Pau mál, sem öll alþýða hlýtur
að fylkja sér um núna 1. maí, er
baráttan gegn vinnulöggjöfinni, kraf-
Avinnuleysið síðastl. ár og það
sem af er þessu ári, hefir legið eins
og hræðileg mara á siglfirzkum
verkalýð. Á það jafnt við um
landverkamenn, sjómenn og iðnað-
armenn.
Sumarvinnan brást gjörsamlega
að undantekinn vinnu við síldar-
/verksmiðjurnar, en sem var þó að
miklum mun rýrari en undanfarin
sumur. Porskveiðar brugðust gjör-
samlega og miklir erviðleikar voru
um sölu þess litla fiskjar, sem veidd-
ist. Atvinnubótavinna af hálfu rík-
is og bæjar var sama sem engin
að minnsta kosti miðað við þær
þarfir sem voru fyrir vinnu.
Bæjarstjórnarmeirihlutinn viður-
kendir að vísu þörf fyrir aukna
vinnu, en þegar fulltrúar kommúnista
kröfðust þess að eitthvað yrði gert
meira en að skrafa um atvinnuleyai
og atvinnubætur, kom það fljótt
fram að áhuginn fyrir að bæta úr
vandræðunum var litill. Péleysivar
borið við. Seint og síðarmeir þeg-
an um vinnu og brauð og baráttan
fyrir 8 stunda vinnudegi, sem 1
maí er upphaflega helgaður.
Um þessa kröfu er öll alþýða
sammála. Pví þá ekki að berjast
sameinuð fyrir þeim? Pátttakan í
hátíðahöidunum 1. maí sýnir þann
styrk, sem stendur á bak við þess-
ar kröfur. Pessvegna má enginn
láta sig vanta. Og með því að
fylkja sér um hátíðahöld hinnarót-
tæku og frjálslyndu félaga, sem
hafa sýnt það, að þau vilja virki-
lega sameiningu verkalýðsins, en
einangra þá, sem hafa sýnt henni
fjandskap, þá stuðla menn að því
að slík sameining náist og þá er
hin virkilega samfylking sköpuð,
þrátt fyrir allt. Pessvegna má eng-
ínn láta sig vanta 1. maí.
Allir út á götuna!
ar allra veðra var von, samþykkti
bæjarstjórn eftir ítrekaðar áskoranir
verklýðsfélaganna, að hefja atvinnu-
bótavinnu. Sú svívirðing var gerð,
að samþykkt var að greiða vinnu-
launin með skuldabréfum, útgefn-
um af bænum. Skyldi hver verka-
maður selja sitt skuldabréf sjálf-
ur. Um sölu þessara bréfa akal
ekki rætt hér; síðar mun gefast
tækifæri til þess. Atvinnubóta-
vinnan varð ekki meiri en það að
flestir fengu ekki nema eina viku
og sumir voru neyddir til að láta
vinnulaun sín ganga upp í gjöld
við bæinn, sem tvímælalaust er
lagabrot. Pað hefir nú vcrið í
stuttu máli lýst atvinnuleysinu
og dugleysi bæjarstjórnarmeiri-
hlutans til að bæta úr ástandinu.
Síðan um nýjár hefir ekkert
breytst til batnaðar. „Forráða-
mennirnir“ hefa skotið sér undir
hið slæma tíðarfar. Allir vita
hvernig götur bæjarins hafa litið út
í vetur. Snjóskaflarnir hafa að
mestu stöðvað alla umferð, en dáð-
leysið hefur verið svo mikið hjá
afturhaldi bæjarstjórnar að ókleyft
hefir verið að fá það samþykkt að
göturnar yrðu mokaðar. Nú er
komið að apríllokum og enn eru
göturnar lítt færar yfirferðar.
Pað hefur verið margoft bent á
að bæjarstjórnin ætti í tíma að at-
huga möguleika fyrir því að bærinn
setti á stofn atvinnufyrirtæki sem
gæfi meiri arð en venjuleg atvinnu-
bótavinna. Eftir tillögu okkar ~
kommúnista var kosin sérstök nefnd
í þessum tilgangi.
Lítill árangur hefir náðst ennþá
í nefndinni og þær fáu tillögur, sem
frá nefndinni hafa komið. hafa
litlum vinsældum átt að fagna hjá
afturhaldi bæjarstjórnarinnar, en
þess er að vænta að nefndin haldi
áfram störfum.
Nú er vorið að koma.
Verkalýðurinn krefát að fá atvinnu
og það strax.
Verkalýðsfélögin hafa sent áskor-
anir til bæjarstjórnar um hreinsun
gatnanna, að nú þegar verði byrjað
á^þeim verkum sem á aðvinnaá
þessu ári samkvæmt samþykkt fjár-
hagsáætlunarinnar og að bæjarstiórn-
in sendi út aðvörun til verkafólks,
um að koma ekki til Siglufjarðar í at*
vinnuleit og áskorun um karfavinslu
í vor.
Enn þá heflr ekkert heyrst frá
oddvita hvenær fundur verði
haldinn.
Við verkamenn sem lýðum undir
oki atvinnuleysisins, krefjumst at-
vinnu. Við höfum búið við til-
finnanlegan skort í allan vetur. Við
höfum heyrt börn okkar hrópa á
brauð, en ekki getað veitt þeim
það. Við vitum að atvinnuleysið
er undanfari veikinda,_ skorts og
allskonar vanlíðunar.
Við vitum líka að hér eru nóg
verkefni að vinna. — verkefni sem
Siglufjarðarbær getur ekki án ver-
ið, svo framarlega sem hann á að
geta kallast menningarbær. Hér er
engin sundlaug sem notfær er. Hér
eru engir leikvellir fyrir börn, ekk-
ert dagheimili barna. Ófullgerður í-
þróttavöllur. Engin nothæfur skóla-
leikvöllur. Engar götur öðruvísi
en sökkvandi forardýki ef dropi
kemur úr lofti.
Verkefnin eru ótæmandi. Pað
vantar aðeins vilja og dug þeirra
manna, sem bænum stjórna. Við
kommúnistar höfum þráfaldlega
bent á færar leiðir. Okkar tillögur
Atvinnuleysið er orðið
óþolandi.
Mörg hundruð fullvinnandi karla og kvenna hafa ekki
unnið einn einasta dag síðan í október í haust.
Sjómennirnir og aðrir sem suður fóru til sjóróðra, koma
heim slippir og snauðir.