Hamar - 27.03.1936, Blaðsíða 2

Fimm ára fátækrframfæri Vestmannaeyjakaupstaðár
H A M A R
o 05 o O' o co
o o CD O >o CD
S, íO lO rH CD CD CD O
• — t'- CO »o 05 > i—4
o lO t'- »0 X) eo
xO 70 1 r—* *—• XO (M (M
co
05 O (M lO >o 7* o o o o 1> tH o o o O r- 05 1D
o co o O o o CÐ o co O o o o <M iO 05 CD <M
•o •’—: o •—4 co «—4 tH 00 co CO co o <M o o o CD i—i o CO I-
01 o t'- o co O CO »o I>- >o »o »o o co co f—4 o 05 o
CD co p—1 CO <M 05 CD co »o co CD 1 - CO (M 05 <M CD
CO 7H <M co »o <M <M 7H CD CD O p- f—4 CD
—1 co <M f-H rH co co 00
H
o CO o (M CD O
o <M 05 O CD o co
5 o (M r> r— lO >o l>
lO 05 H 05 CO o 05
05 co CD xO r^ t^
_u 70 <M co 05
O ■— r—'
co
05 O 10) co CO •H 05 CO O CD 05 o xo o 05 00 tH (M (M
H 'O O lO 00 rH <M 05 O O (M o -'tf o co 00 o co tH
o o o o co CO o CO CO CO 05 l> 7H rti 05 (M <M 05
01 o 00 co <M 00 C5 CD <M œ H co CO níl O *H (N tH >
co GO 05 (M <M r-4 »o co co (M CO CD (M o <M > ■'tf
k-J co . 4 <M co <M <M »o H CD > f—4 CD -s}H CD CD (M co
—4 rH »-—« rH co i—4 <M 05
*H «H
o O 7* o o
00 O Ol <M iO o
5 —4 »o 05 05 05 co
co co <M t> fH co
— H nf CO t> f—4 co
co 70 H tH >
<X r-4
co
05 o r— > O O »o o xO O o CO o xo r— r^ o
r~~l o co o 00 o »o i> t^ co íO o cO O 1-4 co o CO
c 05
•n o 00 co o »o !>• <M i—4 iH 05 05 CO CO »o o o o
o co »o »o rf* <M GO CD »o 00 05 <M 771 (M 00 tH
'P co co t- O > 05 CD o r—< I'- O co 05 05 o
co co <M CO (M <M »o 7íi <M CD r—1 05 *-4 05 <M
rH 7H <M (M <M iO 7H CM f—4
rH rH iH
o o o co O 05 >
o co XO > <M iO co
o > <M co <M eo 05
— <M co lO r> <M >
— cO rH <M <M *H
(M 70 X co CO <M o
CO
05 o > tO 05 o O O o o o Tfl fH CD co
'—l 'O o o o <M »o fH co rH xO O o 05 »o CD
c o o H r-« T. rH eo co cD co 05 00 o
Oi o CM o o CD <M (M Tíi >o n}i (M co O <M co
p o 05 »0 O co Oi CD CO co 00 xO cD »o tH »o co
05 (M i <M CD (M CD CD XO CD CD <M co
-—i f-4 o 05 05
r—4
o o CD o 05 o »o
o co co L— 1—4 o CD
5: t^ <M >o CD o CD
o o »o t^ Tji r—4 CO
TO O CD ~v (M >
H c X CD co tH H
co
05 o co co co »o o O o 05 O O co tH 03 co »-4
iH 70 o 10 05 o o (M o o co co CD 05 t- <M
c ó CD »o o 05 »o o <M o CD rH Tft »o co o co
bi o t"- CO co 05 <M o iH o CO O o co •^l 05
‘P co xO o 7H 05 »o L- 05 i—4 > xO CO co r—4 05
CO »o co CD 05 (M CD r4 (M co 05 cc
eo rH 05 L^ tH
co X X X 03 O X m
• 50 ára . xo ce •3> cð JO cö *CD s xo cð '05 *c CO v55 JG cz ’• • • • 2 g 443 4-3 05 c xo cö '05 xz d í— ■05
x: c c« 4-3 •cc o CD x: G cö 4-3 3 SZ s cö • fC c ct 4-3 & Pi o. "x H P . Cð ÖO G ce co 2 s 03 im 22 ffl c cö 4-4 c 03 C
c5 'P 05 s 4-3 *-3 a 0/ =5 Zu p -44) * 4-3 4J t£ c<5 XX s • 70 C jg 2 v>> JX 4-3 443 C 5-4
’p •r; c o * • C 2 X ,c$ 22 æ 8? ’® s 4-4
'o cc eldr 5 W, c ín o o O 6 5 ö C 03 C o X5 5 xO CS 05 X H SC ’ctí •'T) 51 H 'O 4-3 '0? «4— H o 1 4f ’o >
2 8 -U3 ■X, U cC ? ÖL 7* 03 CC ÖL C £ ÖC c œ O 70 c S > G H 03 > ’«3 C ö/. 4-3 2 2 4J 2 T 4-3 <£ i-4
C- ÖD ctf Xh «3 5 2 IX 2 X2 xo
C c cc H— c5 ce xo >*- 03 «4-4 cc /O cö H— 2 s H—< ■o ’SB s 4-5
cC 5 5 X H Z2 05 4-3 5 o3 '<8
A. s 'Þ tt PQ Pð 'P
vainarlaus fyrir þeirn. Blaðið mun
beil.a eér fyiir því, að slikum
rnönnum veiði í framtiðinni ekki
falin nein tnínaðarstörf.
Vei þeim, er hneykslunum
valda.
Fáiækraframfæri
Með því fyrsta er sögur ná, er
getið um líknarstarfsemi og gjafir
til fátækra, en langt i ]and átti
þessi líknarstai fsemi, þai ti] hún
var Jögákveðin. Nú er, sem betur
fer, lögnkveðin fátækrahjálp meðnl
nllni menningai þjóða. Pátækralög-
gjöfln er engin undanlekning frá
öðrum lögum, hvað snertir mis-
skilning og misnotkun. Margir
halda að Jögin geti ætið skorið úr
og kveðið á í hverjum einstökum
atriðum, en það er fjarsfæða og
ímyndun ein. Því verður alltaf
fjöldi af ágreiuingsmalum milli
eiiistaklingrtimft og þeina, sem
settir eiu til að gæta laganna.
Ég hefi leitszt. við, sem fátækra-
fulltrúi, að ieysa deilualiiðin með
sanngirni, bæði gagnvait si.yrk-
þeguin og gjaldendum bæjarsjóðs
gét ekki sagt um, hvoit mór
h-fir tekizt það vel eða illa. Pað
verða aðrir að gera, og reynsla
siðaii t'ma að sýna.
Það er nú orðið venjulegt, að
öhlutvandir inenn, pólitískir fimb-
ulfambarar, ryðji sér braut í trún-
aðar- og flbyrgðaistöður þjöðar-
innar, burtséð frá manngildi og
mannkoatum, aðeins að þeir hafi
staifað svo og s\o lengi í verk-
lýðsfélögunum og haldið magnaðar
æsingaiæður.
Það virðist nú vera hinn viss-
asti vegur til vegs og valda, að
vera áheyrilegur skrumari, hvetja
folk til heimsku og ómennsku,
kenna þvi að gera hinav fáránleg-
ustu kröfur til allra. Pegar svo
er komið, að slikir menn ráða úr-
sl.tum í laudsmálum vorum, þá
er ein leið sögð. pá, er vissa fyr-
ir því fengin, að hlutskipti þjóð-