Vesturland - 16.06.1927, Blaðsíða 2

2
VESTUKLAND.
sóknarflokksins við jaínaðannenn
ætti að verða honum aö bana-
meini við þessar kosningar. Auk
þess ber þessi flokkur margar
stjórnmálasyndir að baki, svo sem
gengdarlausa fjáreyðslu og óreiðu,
þegar hann náði völdunum hér á
árunum, tilraunir til þess að vekja
ríg á milli helstu atvinnuvega
landsins 'o. fl. Flokkurinn var þeg-
ar frá fæðingunni of þröngsýnn.
Vildi ekki bera hag sjávarútvegs-
ins fyrir brjósti jafnt og landbún-
aðarins. Auk þess hafa forkólfar
hans unnið honum mikið ógagn
með bardagaaðferð sinni.
Vábrestirnir innan flokksins eru
þegar orðnir svo miklir, að þeir
heyrast landshornanna á milli.
Það er því óhugsandi fyrir þjóð-
ina að geta myndað meirihluta-
þing, með því að veita flokki
þessum stuðning við kosningarn-
ar. — Þetta ætti hver kjósandi að
hafa hugfast þegar hann gengur
að kjörborðinu 9. júlí n. k.
Eini vegurinn fyrir þjóðina til
þess að geta myndað meirihluta
þing með næstu kosningum er
því sá, að veita íhaldsmönnum
eða Vörðum, eins og eg vil nefna
þá, sem best fylgi. Þeir hafa sýnt
það í verkinu, að það er óliætt
að trúa þeini fyrir fjárhagnum.
Þann skamma tíma, sem stjórn
þeirra hefir setiö að völdum, liafa
skuldir ríkissjóðs minkað um helm-
ing og þó hefir miklu meiru fé
verið varið til ýmsra nauðsynlegra
framkvæmda í landinu en áður á
jafnlöngum tíma. Þeir vilja efla
jafnt hag landbúnaöarins og sjá-
varútvegsins, og einnig annara
atvinnuvega. Þeir vilja efla sanna
menning og mentun í landinu.
Þeir vilja á öllum sviðum vinna
að gætinni framsókn eftir því sem
orka þjóðarinnar leyfir. Þeir vilja
vera á verði, og bægja í burtu
hverri þeirri hættu, sem að þjóð-
lífinu steðjar. Þeir vilja leitast við
að bæta úr þeim göllum, sem á
þjóðskipulagi voru eru, og gæta
þess vandlega að réttur lítilmagn-
ans sé ekki fyrir borð borinn.
Að efla Varðaflokkinn er eini
vegurinn til þess að mynda meiri
hluta þing með kosningunum 9.
júlí n. k. En meiri hluta þing
er skilyrði fyrir því að löggjafar-
störfin og stjórn landsins fari vel
úr hendi.
Kæru landar, hafið þetta í minni
þegar þér gangið að kjörborðinu
9. júlí n. k.
Böðvar Bjarnason.
Vilra. hleypir úr hlaði.
„Almennar alþingiskosningareru
aftur fyrir dyrum.
Þær siðustu eru mönnum í
fersku minni, og hverjir klækir
réðu hér úrslitum.
Allir hafa vitað, aö sömu þræla-
brögðin mundu ekki íleyta íhald-
inu á land í annað sinn. En eng
um hefir dottið í hug, að forkólí-
arnir létu nokkur þeirra niður
falla. Þvf að það var saína sem
að leggja árar í bát.
Þvl hefir hver spurt auuan:
Hverju bæta þeir við?
Nú þarf ekki lengur að spyrja.
Þeir hafa bætt sóknarprestinum
við“.
Þannig byrjar grein í Skutli frá
14. þ. m. eftir Vilmund lækni
Jónsson.
Áfratnhald greinarinnar er byrj-
uninni í alla staði samboðið, og
þá auðvitað samboðið höfundinum
sjálfum. Á tveim tungum ntundi
hitt geta ieikið, hve samboðin
slík ritsmíð sé embættismanni rík-
isins. Svo slráksleg og illkvitnis-
leg er greinin öli. s
Svo að íhaldsmenn hafa nú
bætt sóknarprestinum við, að sögn
læknisins. En við livað? Við klæk-
ina og þrælabrögðin? Annað verð-
ur ekki skilið.
Alvarlegir hafa víst þessir klæk-
ir fhaldsmanna og þessi þræla-
brögð þeirra veriö, þar sem nú
kastar fyrst tólfunum, þegar sókn-
arprestinum okkar er bætt við
þau.
Eg virði nú algerlega að vett-
ugi þenna Vilmundarvaðal um
klæki og þrælabrögð. Læknirinn
hefir svo oft sýnt það, að hann
er mjög óvandur að meðölum,
þegar kosningar fara í liönd. En
hvernig í ósköpunum er hægt að
bæta sóknarprestinum okkar við
þessi ímyndunarfóstur hans? Að
bæta honum við klæki og þræla-
brögð?
Læknirinn er liklega ekki sterk-
ur í reikningi, því að ella mundi
honum vera ljóst, að samnefnara
verður að gera því, sem saman
á að leggja. Þetta hangir ekki
einu sinn saman, læknir góður.
Það er ekki^eingöngu einn blá-
þráður á vaðalslopanum, það eru
margir bláþræðir.
Líklegast verður aö telja, að
þetta eigi að skoðast á þá leið,
að íhaldsmenn hafi nú beitt klækj-
um sinum og neitt þrælabragða
við Sigurgeir prófast. Hafi þeir
með því móti fengið hann til þess
að gefa kost á sér sem alþingis-
mannsefni við þingkosningarnar
næstu.
Þetta virðist iiggja næst, ef ann-
ars nokkur heilbrigð brú er I þess-
um stóryrðum.
Það ætti nú 'að vera óþarfi að
gera athugasemdir við þetta vegna
borgara þessa bæjar. Það eru ekki
nema læknirinn og með honum
nokkrir ofstopamenn, sem láta sér
detta í lmg klæki og þrælabrögð
samfara kosningum, jafnvel þótt
kosningahiti sé nokkur. Það gera
náumast aðrir en þeir, sem sjálfir
hafa ekki hreint mjöl í pokanum.
Þetta eitt ætti að vera einhlítt
lil þess að hrinria þessari firru
iæknisins.
Aðrar ástæður eru nú sanit, sein
gera þessa hugsun enn fráleitari.
Eg liefi ekki orðið var við annað
hér í bæ, en að sóknarbörn séra
Sigurgeirs meti hann mikils sem
góðan mann og sérlega samvisku-
saman og skyldurækinn cmbættis-
inann. Er slíkt einnig að makleg-
leikum. Fullyrt get eg líka að
sóknarbörnum hans er yfirleitt
mjög hlýtt til hans. Eg get auð-
vitað ekki reiknað með sóknar-
börnum hans, annaðhvort algerða
trúleysingja, eða menn, sem hafa
horn í síðti klerka og alls kristin-
dórns þessa lands.
Cietur nú uokkrum heilvita manni
dottið í alvöru í hug, að sóknar-
börn, sem unna prestinum sínum,
taki hann með þrælabrögðum til
þingmenskuframboðs og beiti við
hann klækjum? Nálega hvert eitt
einasta mannsbarn þessa bæjar
veit þess utan vel af persónulegri
þekkingu á síra Sigurgeir, að eng-
an árangur gat slíkt borið gagn-
vart honum, jafnvel þótt reynt
hefði verið. Alt ber hér að sama
brunni, með þetta tnarklausa hjal
læknisins.
Síra Sigurgeir hefir boðið sig
hér fram samkv. áskorun fjölda
bæjarmanna. Mun hann bjóða sig
hér fram sem algeran flokksleys-
ingja, sem samt að ýmsu leyti
stendur nálægt hægfara jafnaðar-
mönnum og þetta „svartasta íhald
landsins" — orð læknisins, er
ekki æstara en svo, að fjöldirin
af þeim flokk mun fylgja honum.
Annað atriði í þessari grein
ætla eg lítillega að minnast á.
Þér segið læknir, að eg hafi safn-
að meðmælendum fyrir síra Sig-
urgeir í bankatímum. Þetta mun
naumast unt að skilja annan veg
en þann, að eg hafi í afgreiðslu
tímanum safnað viðskiftamönnum
bankans á meðinælendaskjal síra
S. Er þá líka auðvitað gefið í
skyn, að eg noti aðstöðu mína
hér sem útbússtjóri pólitískt. Eg
efast ekki um, að yður Vilm. lækn-
ir, hafi verið fyllilega ljóst, þegar
þér skrifuðuð þetta, að þér eruð
að gróðursetja þarna rógsfræ, sem
þér ætiið að hlú að síðar. Eg
lýsi yður hér með, Vihn. læknir
Jónsson, ósannindamann að þess-
um tilfærðu ummælum og mundi
eg naumast hafa haft svo mikið
við yður að ansa þessu nokkru,
ef það ekki jafnframt snerti Útbú-
ið sem eg veiti forstöðu.
Vilmundúr Jónsson hefir nú
„gefið tóniun “ í kosningadeilu
þeirri, er í hönd fer. Skal eg engu
spá um, hverjii verða til þess að
feta í hans fótspor með strákskap
og persótnilega íllkvitni, en miklu
veldur sá, er upphafinu veldur í
þessu sem öðru.
Að því leyti, sem eg hefi gert
þessa grein að umtalsefni, varð
eg að lýsa henni með þeim orð-
um, sem hún á skilið. Að öðru
leyti mun eg sneiða mig hjá per-
sónulegri áreitni. Til eins vil eg
samt mælast, og þar veit eg að
eg tala fyrirmunn fjölda bæjarbúa:
Má ekki komast hjá að nota til-
vitnanir í Biblíuna, jafrivel þólt
mikið liggi við um að rýra mann-
orð einhvers. Það er að minni
skoðun fátt, sem jafn vel lýsir
rýru manngildi og illu innræti,
setn það, að nota - trúarbrögð
manna, háleitustu hugsjónir og
helgustu sannindi þeirra, til þess,
að gera tilraun ti! að svívirða
þá eða aðra. Að slá um sig með
tilvitnunum úr Biblíunni í því
skyni, er heiðarlegri bardagaað-
ferð gersamlega ósamboðið.
Skal eg svo láta hér við sitja
um ritsmíð læknisins, sem mun
eiga að vera fyrsta meðmælagrein
með Haraldi Guðmundssyni frá
einum helsta ineðmælauda hans
við næstu þingkosningar. Rit-
smiðin er ofboð fátækleg. Var
ekki hægt að segja frambjóðand-
anum sjálfum eitthvað til framdrátt-
ar?
Eitthvað veröur úr þessu að
bæta, annars er þetta hreinasta
örbyrgð.
Sigurjón Jónsson.
Frá ísafirdi.
Hjúskapur.
Marselíus Bernharðsson smiður
og Alberta Albertsdóttir, bæði frá
ísafirði.
Pálmi Gíslason formaður frá
Bæjum og Guðfinna Andrésdóttir
Ögurnesi.
Slysfarir.
Helgi Kristjánsson útgerðarm.
i Hnifsdal drukknaði hér í sund-
unum á mánudaginn var. Var
Helgi sál. við þriðja mann á
skektu að ná upp vetrarlegufær-
um frá bát og hvoldi við það
skektunni. Komust mennirnir, er
með Helga voru, báðir á kjöl, og
var bjargað.
Helgi sál. var miðaldra, hinn
mesti atorkumaður.
Siglingar.
Fisktökuskip Idræt var hér s.
1. viku, tók Labradorfisk. Fór það
liéðan suður á föstudagskvöldið.
Magnús Thorsteinsson banka-
stjóri tók sér far með því til Reykja-
víkur og systir hans Anna.
Goðafoss
var hér á föstudaginn á suður-
ieið. Hann verður hér aftur að
sunnan þann 19. þ. m.
Freikoll
flutningaskip norskt, kom á
föstudaginn og affermir hér salt
hjá J. S. Edwald konsul.
Togararnir
Hafstein og Hávarður komu
báðir í síðustu viku með ágætan
afla. Þeir fórti báðir aftur til veiða.
Jóhannes Jósefsson
hann var með Goðafoss á suð-
urleið og ætlar að vera við í-
þróttamótin í Reykjavík 17. júní.
Jóhannes hélt fyrirlestur hér á
fimtudagskvöldið að tilhlutun Ung-
tnennafélagsins. Var gerður góður
rómur að erindi hans.
Iðnsýning.
Kvenfjelagið Ósk opnaði í gær
iðnsýningu í barnaskólahúsinu.
Sýningin stendur til 20. júní n.k.
og verður opin alla daga kl. 1—3
og 4—7 síðd.
Forstöðukona húsmæðraskólans
Frk. Gyða Maríasdóttir fór til
útlanda með Botníu 5. þ.m. Ætl-
ar hún að dvelja erlendis í sum-
ar.
19. tölublaö
er misprentun í síðasta Vesturl.
það er 20. tölublað.
17. júní.
Athugið götuayglýsingar um
hátíðahöldin.
Prentsmiðja Vesturlands.