Vesturland - 06.07.1931, Blaðsíða 1

VESTURLAND
VIII. árgangur.
tsafjörður, 6. júlí 1931.
27. tölublað.

Hér með tilkynnist vinum og ættingjum, að móðir okkar og tengdamóðir andaðist að heimili sínu að morgni þess 3. þ. m. Fríða Torfadóttir. Ólafur Kárason.

Eimskipafél. Islands.
Hagur þess og framtíðarhorfur.
Aðalfundur félagsins var hald-
inn 27. júní s. 1. Voru fundar-
störf hin venjulegu: Skýrt frá
hag félagsins, samþykktir endur-
skoðaðir reikningar þess og kosið
í stjórn í stað fjögra stjórnar-
nefndarmanna, sem úr gengu skv.
lögum félagsins. Voru stjórnar-
nefndarmennirnir, sem úr gengu
allir endurkosnir með um 12 atkv.'
Tímatnenn og bolsar voru enn
sem fyr að böglast við að gera
kosninguna pólitíska, en ekki varð
það með miklum árangri.
Fyrverandi framkvæmdastjóri
Emil Nielsen sótti fundinn. Hvatti
hann íslendinga fast til að láta
skip félagsins njóta allra flutninga,
sem þeir réöu yfir og unt væri
með þeim að flytja. Sýndi hann
fram á að þetta væri lifsskilyrði
félagsins, því það væri staðreynd
að Danir og Norðmenn gættu
þess stranglega að halda öllum
.fíutningum, er þeir réðu yfir, til
danskra og norskra skipa, sem
hingað sigldu. íslendingar vrðu
að gæta hinnar sömu ræktarsemi
gagnvart sfnum skipum.
Nielsen lauk hinu mesta lofsorði
á starf og forsjá eftirmanns sfns
Guðmundar Vilbjálmssonar. Sagð-
ist hafa veitt þvf eftirtekt, að hann
hefði tekið þeitn tökum á þessu
starfi sem sýndu, að það væri í
mjög góðs manns höndum.
Út af umræðum og hvatningu
tif fslenskra út- og innflytjenda
vara um að láta skip félagsins
njóta flutninga frekar en verið
hefir, rakti Sigurður Kristjánsson
fv. ritstj. Vesturlands nokkuð fram-
komu Þings og rikisstjórnar við
félagið undanfarin ár og sýndi
fram á, að þar væri ekki síður
þörf aukins skilnings, en hjá al-
menningi.
Hagur félagsins er þannig, að
skuldir þess eru alls, að meðtöldu
hlutafé, kr. 4 234 637,30. Eignir
skv. bókfærðu eignaverði félags-
ins eru kr. 4 263 513,30. En skv.
virðingu A. Chr. Brorsen & H.
Overgaard á skipum félagsins eru
eignirnar kr. 5 373 102,45.
Hagur félagsins hvað eignir
snertír er þvi sæmilega góður.
Aftur á móti lítur ekki vel út með
rekstrarafkomu þess. Árið 1929
varð talsverður hagnaður á rekstr-
inum, en árið 1930 varð svo miklu
lakara, að nú varð tekjuhalli kr.
242 690,87. Var haflinn greiddur
af varasjóði, sem áður var kr.
300 000,00 en nú er kominn niður
I rúm 57 þús. kr.
Þessi lélega útkoma á rekstri
félagsiris stafar af tvennu. Fyrst
af þvf, að flutningur með skipum,
félagsins hefir minkað í */& frá
árinu næsta á undan, eða um
rúrnar 12 þúsund smálestir. Að
nokkru leyti stafar þetta af því
að flutningar á siglingaleiðum
skipanna hafa beinlínis minkað,
sumpart af því, að keppinautar
félagsins hafa með leyndum íviln-
unum náð frá því flutningum. Ef
félagið hefði haft sömu flutninga
s. 1. ár og næsta ár á undan,
hefði rekstrarafkoma þess verið
vel viðunanleg. Og ef það fengi
um helming þeirra flutninga, sem
keppinautar þess hafa hér við
land, væri því og vel borgið.
Sýnir þetta ljóslega að íslending-
ar hafa það algerlega á sínu
valdi sjálfir, að láta Eimskipafél-
agið lifa við góða afkomu. En
undir siglingum þess eiga menn
það algerlega, hvort þeir fá við
að búa hófleg flutningagjöld, því
það er samkeppnin við Eimskipa-
félagið, sem heldur farmgjöldun-
um niðri hjá keppinautunum.
Annað atriðið, sem veldur hinni
lélegu afkomu Eimskipafélagsins
s. 1. ár eru hinar stórauknu inn-
anlandssiglingar. Siglingar á ó-
tryggar og afskektar hafnir eru
hinum stærri skipum afardýrar,
en gefa eðlilega sáralitlar tekjur
vegna fámennis á staðnum og
strjálbýlis umhverfis. Hins vegar
eru þessar innanlandssiglingar
meðal mestu þæginda landsmanna
af siglingum félagsins, þvf fram
hjá smærri höfnunum er algerlega
gengið af keppinautunum, af þeirri
eínföldu ástæðu, að af þeim sigl-
ingum er ekki annars en taps að
vænta. En keppinautarnir halda
ekki uppi siglingum hér við land
vegna fólksins, heldur aðeins
vegna eigin hagsmunavonar.
Innanlandssiglingar Eimskipa-
félagsskipanna eru nú orðnar
55395 sjómílur, og kosta brúttó,
ef kostnaður í Rvík er ekki með
talinn um 860 þús. kr. Þessar inn-
anlandssiglingar hafa aukist s. 1.
ár um 12933 sjómílur og viðkomu-
stöðum utan Reykjavíkur fjölgað
um 163. Kostnaðarauki félagsins
af þessum auknu innanlandssigl-
ingum er brúttó um 200 þús. kr.,
en fremur lftið i aðra hönd.
Meira.
Kenslan í Reykjanesi.
Norður-ísfirðingar! í ellefu vor
höfutn við haft bréfaviðskifti út
af íþróttakenslunni í Reykjanesi,
það mun alloftast hafa fallið í
minn hluta frá hendi U. M. F.
„Huld“ að taka á móti umsókn-
um nemenda, gefa allar upplýs-
ingar, um hvað þeir þyrftu að hafa
ineðferðis o. fl. einnig hefi eg oft
en alls ekki öll vorin fátið pennann
eða sjálfa mig leggja upp í bón-
orðsfarir til iþróttakennara og
ráðskona, og einnig meðtekið
sjálf samskonar bréf. „En allt er
í heiminum hverfult", það er tif
að spara þeim nemendum ómök
er kytinu að sækja um þátttöku í
Reykjauesi við námið á yfirstand-
andi sumri, að eg skrifa ykkur
éf til vili síðasta bréfið. Þannig
stendur á nú, að bæði U. M. F.
„Huld“ og íþróttaráð Vestfjarða
höfðu gefið kost á sér til aö
halda kenslunni uppi á þessu
vori, en er „Huld“ sendt boð sitt
á sýslufund, vissi hún ekki utn
íþróttaráðið setn annan sjálfboða-
liða, nú skal þess því gefið að
þó U. M. F. hafi átt erfiða að-
stöðu tneð að sjá um kensluna
eins vef og það hefir langað til,
vegna þess hve afarfáa meðlimi
það á heima í hreppnum þá var
meining okkar að gefast ekki upp
fyr en sýsla og bær, eigendur
laugarinnar og hins væntanfega
skála, tæku reksturinn alveg í
sínar hendur, sem mundi i mikið
stærri stíf er viðunanlegt húsnæði
fengist,
Skálinn verður settur á Reykja-
nés á næstu vikum, og að því
loknu byrjar námið, væntanlega
undir stjórn íþróttaráðs Vestfjarða,
því ,Huld‘ hefir tneð ánægju dregið
sig til baka í þeirri von og trú
að það verði framtíðarnemendum
sem Nesið heitnsækja til heilla
og blessunar, að þvi viljum við
öll stefna, og ýtnsar breytingar
verða á aliflestu í Reykjanesi I
náinni framtíð, það fer að verða
þar sund megnið af árinu, satn-
eiginlegt mötuneyti, og meira í
stíl íþróttaskóla en 1 mánaðar
námskeiðs.
Eg vil því benda N.-Isfirðingum
á, að nú þýðir ekki lengur að
senda umsóknir til „Huldar". Þeir
sem taka við munu í tæka tíð
auglýsa, og eru ef til vill búnir,
eg hefi ekki nýskeð séð blöðin
ísfirsku.
Eg vil svo I nafni sjálfrar min
og U. M. F. þakka af heilum hug
öllum, setn á margvislegan hátt
hafa með góðum vilja hjálpað
okkur, og um leið sýslubúum,
endurgjaldslaust, til margs, sem
hefir orðið til aðhlynningar í
Reykjanesi, t. d. öllum, sem gefið
hafa til laugar og skála á próf-
unum og utan þeirra, að ógleytndri
þeirri fórnfýsi og vináttu, setn
„Huld“ hefir átt að mæta hjá
kvenþjóðinni I Nauteyrarhreppi,
sem á hverju sundprófi hefir geng-
ið skörulega fratn við veitinga-
söluna, og ekki viljað nokkurt
kaup.
Látið þá, sem við taka af okk-
ur, njóta vináttu ykkar. í íþrótta-
ráði Vestfjarða eru menn, sem
fljótir og glaðir hafa ávalt rétt
sundmálinu vinarhönd og einnig
tnarga bankaseðla, er mfn snlkj-
andi hönd hefir verið framrétt.
Að endingu þakka eg öllum
kennurum og ráðskonum, sem
starfað hafa I Reykjanesi s. 1. 11
vor fyrir samvinnuna, og þeim
465 nemendum, sem þar hafa
verið á þessum námskeiðum fyrir
glatt og frjálst heimilislif í útlegð-
inni, og góða ástundun við námið.
Laugabóli 7. júnl 1931.
f. h. U. M. F. „Huld“ og sjálfrar mín.
Jakobína Þórðardóttir
(form.)
Verður er verkamaður
launanna.
Það er alls ekkert kvfðaefni fyrir
þá, sem stutt hafa Framsóknar-
menn til valda nú við síðustu
kosningar, að horfa á atlæti það,
sem útsöiumaður Áfengisverzlun-
ar ríkisins hér hefir hjá stjórninni.
Ekki er það ólíklega til getið að
væntanleg Framsóknarstjórn setji
á fót tnargvislegan ríkisrekstur á
næstunni og setji hina mörgu
verðugu gæðinga sína í hverjum
kaupstað og í hverri sveit i þær
feitu stöður, sem slikum rekstri
auðvitað verða látnar fylgja. Mikið
mega þeir menn gera sér miklar
vonir, er til skamms tima hafa
fylgt stefnu sjálfstæðismanna en
á síðustu timum voru svo hyggnir
á sína vísu, að falla til fóta gull-
kálfinutn og snúast I lið með
Framsókn. — Þessir menn eru
til þó ekki sé trúlegt og það mitt
á meðal vor ísfirðinga. Einn meðal
þeirra er áður nefndur útsölu-
maður Áfengisverzlunar ríkisins
og umbun sú er hann hefir hlotið
fyrir, felst í stöðu hans sem út-
sölumaður vínsins. Við þetta hafði
hann fyrstu árin npp undir 20000
króna árstekjur eða meir, hafði
hann þá opna búð flesta virka
daga átsins, nema þegar hann
hafði forsómað að panta vín að
sunnati og hafði lokaða búð af
því ekkert var til í henni, og inti