Vesturland - 23.11.1951, Blaðsíða 2

2
VESTURLAND
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Sigurður Bjamason frá Vigur
Skrifstofa Uppsölum, sími 193
Afgreiðsla og auglýsingar: Engilbert Ingvarsson, Hafnar-
stræti 12 (Uppsalir). — Verð árgangsins krónur 20,00.
___________________________________________________________1
Gömul saga.
Dýrmætasti réttur einstaklingsins í lýðræðisþjóðfélagi, og það, sem
lýðræðið í raun réttri byggist á, er kosningarétturinn. Með honum er
einstaklingnum fengið í hendur vald til þess að ákveða stjórnarháttu
síns lands, svo og ákvörðunarrétt um, hverjir fari með þau málefni, sem
snerta hann nánast. Með atkvæði sínu velur kjósandinn menn, sem hann
treystir bezt til þess að sjá sínum hagsmunamálum sem hagkvæmastan
farborða. Það er því mjög þýðingarmikið, að vandað sé til valsins. Þetta
er öllum hugsandi mönnum ljóst, og þeim mun hryggilegra er til þess
að vita, að menn skuli neyta kosningarréttarins af fyrirhyggjuleysi og
ábyrgðarleysi, eins og dæmi eru til um. í landi, þar sem íbúunum er
ekki lengur treystandi til þess að ráða málum sínum farsællega til lykta.
þá er einræðið tvímælalaust beztu stjórnarhættirnir. Kosningarrétt-
urinn er tvíeggja vopn, sem kjósendur verða að beita af skynsemi og
raunsæi, svo að það verði ekki þeim sjálfum að grandi. Nærtækasta
dæmið um það hvernig almúginn hefir unnið sér tjón með misbeitingu
kosningaréttarins, er hér á ísafirði. Það er ekki úr vegi að rifja upp
gamla sögu í því sambandi. Hún er marg sögð, en svo virðist, sem
meirihluti ísfirðinga sé ekki leiðari á henni en svo, að þeir geti hugsað
sér, að hún endurtaki sig. Sagan er svona:
í tuttugu og fjögur ár samfleytt, var Alþýðuflokkurinn einráður um
stjóm bæjarins. Það tímabil mætti með réttu nefnast niðurlægingar-
tímabilið. Þó skal því ekki haldið fram, að ekkert hafi verið unnið, er
til framfara horfði. Það væri ósanngjamt og ósatt. Að öðrum kosti væri
hér engin lifandi vera. En fæst af því var gert fyrir atbeina stjórenda
bæjarins, og það, sem þeir kunna vel hafa gert, vegur naumast upp á
móti því, sem aflaga fór. Nokkur ár þessa tímabils voru mestu veltuár,
sem um getur í sögu landsins. Á þeim ámm var ísafjörður mjög vel sett-
ur vegna hins góða skipastóls, sem gerður var út héðan. Bæjarfélagið
græddi stómm og afkoma manna með langbezta móti. En þrátt fyrir
gróða stríðsáranna fór hér engin fjárfesting fram. Engin atvinnu-
fyrirtæki vom sett á stofn, sem staðið gætu undir atvinnulífi og efna-
hag bæjarins við breyttar aðstæður. Svo tröllriðnir voru stjómendur
bæjarins í skammsýni sinni og einfeldni, að þeir seldu úr bænum það
atvinnutæki, sem helzt var á að treysta, en það var togarinn Skutull.
Það hvarflaði aldrei að þeim, að afli brygðist og sá eini atvinnuvegur,
sem efnahagur bæjarins hvíldi á, vélbátaútgerðin, hryndi til gmnna. En
þrátt fyrir óhemju getuleysi og óstjórn, hélt Alþýðuflokkurinn velli
sem stærsti flokkur bæjarins í lok þessara tuttugu og fjögra ára. —
Nú vaknar spumingin. Ber þetta að skilja sem svo, að ísfirzkir kjósend-
ur láti sig engu skipta, hvemig sem valdhöfunum þóknast að fótum
troða rétt þeirra til þess að lifa eins og menn? Hvílíkt undur, að þetta
skulu vera afkomendur þeirra manna, sem bám gæfu til þess að velja
sem sinn fyrsta þingmann þann, sem ísland á öllum öðrum fremur
sjálfstæði sitt og frelsi að þakka! — Og nú verða ofurlítil þáttaskipti í
sögu bæjarins. Samt sem áður ber þá þáttur greinileg merki niðurrifs-
stefnu Alþýðuflokksiforingjanna. Vegna sinnar sterku aðstöðu í bænum
tókst þeim að sporna gegn framvindu ýmissa þýðingarmikilla fram-
faramála, sem stjóm stjálfstæðismanna og sósíalista barðist fyrir. Og
enn urðu þáttaskipti. Alþýðuflokkuinn er setztur að völdum á ísafirði
á nýjan leik, ólánssaga þeirra heldur áfram, og bæjarfélagið rambar á
barmi glötunar. — Hver ber svo sökina? I fljótu bragði gæti virzt svo,
sem forkólfarnir bæm alla ábyrgðina. En hver gaf þeim valdið, sem
þeir hafa farið svo illa með ? Það gerðu háttvirtir kjósndur. Nú kemur
engum til hugar annað en þeir vilji raunsæja menn og ráðsvinna sem
forystumenn sinna mála. Það mætti því álíta sem svo, að þeim væri
ekki sjálfrátt. Ekki er sennilegt að þetta sé af neinni sjálfspyndingar-
Frá Tónlistarfélagi ísafjarðar,
Aðalfundur Tónlistarfélags ísafj.
var haldinn 29. sept. s.l., en vegna
fjarvem félagsm. úr bænum og
lagabreytinga, varð að boða fram-
haldsaðalfund, sem haldinn var 20.
okt. Höfuðverkefni félagsins á
starfsárinu 1950—51 vom eins og
áður. Eins og kunnugt er, rekur
Tónlistarfélagið Tónlistarskóla ísa
fjarðar, vom nemendur skólans á
s.l. starfsári alls 57 og kennarar
skólans þá fjórir. öðru höfuðverk-
efni sínu, sem er hljómleikar fyrir
styrktarmeðlimi og almenning,
innti félagið af hendi með tveim
aðalhljómleikum á árinu, sem
vom hljómleikar Rögnvaldar Sig-
urjónssonar og Else Muhl, óperu-
söngkonu. Félagið nýtur stuðnings
margra og góðra styrktarfélaga,
en þrátt fyrir það, hefur félagið
borið halla af flestum hljómleik-
unum, sem haldnir hafa verið hér
á vegnum félagsins. Það er því
þörf á því, að enn þá fleiri góðir
ísfirðingar og nærsveitamenn fylg-
ist með starfsemi félagsins og
styðja bezt gott málefni með því
að gerast styrktarfélagar. Á um-
ræddu starfsári var að fullu geng-
ið frá stofnun Minningarsjóðs
Halldórs Halldórssonar, banka-
stjóra og samin reglugerð fyrir
sjóðinn. Stofnfé sjóðsins er krónur
11.550,00. Tilgangur sjóðsins er að
veita neméndum í Tónl.skóla Isafj.
verðlaun fyrir ástundun og dugnað
við nám og að veita fjárstyrk, eða
lán, efnilegum nemendum til fram-
haldsnámg innan lands eða utan,
eftir nánari fyrirmælum í reglu-
gerð sjóðsins.
Stjórn félagsins skipa: Bjarni
Guðbjörnsson, bankastjóri, for-
maður, Jón Jónsson frá Hvanná,
ritari, Kristján H. Jónsson, með-
stjómandi. 1 skólanefnd eru: Séra
Óli Ketilsson, formaður, Jón Jóns-
son frá Hvanná og Jóh. Gunnar
Ólafsson.
Á aðalfundinum var rætt um
aðkallandi þörf á fullnægjandi hús
næði fyrir skólann, og verður það
eitt af viðfangsefnunum nú á næst-
unni, að leysa þetta mál á við-
unandi hátt. Strax og hægt væri
að flytja skólann í sérstakt hús-
næði, þar sem öll kennslan gæti
farið fram, þá væri nauðsynlegt
fyrir skólann að eiga t.d. þrjú
hljóðfæri, 2 píanó og eitt orgel,
auk annars, sem leggja yrði til
húsnæðisins. Kostnaðarverð hljóð-
færa og annars útbúnaðar nemur
að sjálfsögðu hárri upphæð og
verður það því ærið átak að koma
góðum starfsgrundvelli undir
skólann. En með góðum ráðum og
sterkum vilja til að vinna góðu
málefni sigur, þá skulum við Is-
firðingar sameinast um það, að
þessi menningarstarfsemi í bænum
fái notið sem beztrar aðstöðu í
framtíðinni. Nú þegar hefur verið
keyptur flygill til skólans og hef-
ur félagið orðið að taka lán til
þeirra kaupa.
Tónlistarskólinn var settur 2.
okt. s.l. og innrituðust þá í skól-
ann 42 nemendur. Vegna húsnæð-
isskorts og fjárhagsörðugleika
varð að vísa frá nokkrum umsækj-
endum og takmarka kennslu við
suma af nem. skólans. Aðsókn að
skólanum hefur alltaf verið góð og
fer mjög vaxandi. Síðan skólinn
var settur í haust hafa verið telcn-
ir 3 nem. til viðbótar. Skólastjóri
er og hefur verið írá byrjun Ragn-
ar H. Ragnar. Kennarar skólans í
vetur eru þessir: Ragnar H. Ragn-
ar, píanókennari, kennir auk þess
öllum nemendum skólans hljóm-
fræði og fer sú kennsla fram í
fjórum deildum. Elísabet Krist-
jánsdóttir, píanókennari og Jónas
Tómasson, orgelkennari. Náms-
gjöld voru hækkuð nú frá því sem
var áður, en eru þó um 30% lægri
hér en við aðra tónlistarskóla í
landinu. Fjárhaldsmaður Tónlist-
arskólans er Jón Jónsson frá
Hvanná. — Tónlisarskólinn nýtur
styrks úr ríkissjóði til starfsemi
sinnar og ennfremur frá bæjarfé-
laginu.
B A Z A R
Kvennadeild slysavarnafélagsins
hér hefur ákveðið að halda Bazar
til ágóða fyrir deildina, sunnudag-
inn 2. des. n.k., og er þess vænst
að félagskonur allar leggi henni
lið, og komi munum til þessara
félaga: María Helgad., Sólg. 4,
María Jónsd., Tangag. 8, Herdís
Jónsd., Aðalstr. 26, Anna Helgad.,
Austurv. 16, Alberta Albertsd.,
Austurv. 7, Elimunda Helgad.,
Tangagötu 32, Guðný Sveinsd.,
Sjúkrah., Ólöf Jónsd., Sundstr. 23,
Una Magnúsd., Aðalstr. 33, Soffía
Löve, Sundstr. 27, Hrefna Maríasd.
Mjallarg. 1
nautn, en hver svo sem ástæðan kann að vera, þá þarf gagnger breyting
að verða á.
ísfirzkir kjósendur! Fórnið ekki heill ykkar bæjarfélags vegna hug-
sjónalauss þýlyndis við menn eða málefni, sem hafa reynst ykkur illa.
Látið valdhafanna verða þess skýlaust áskynja, að þeir eiga sín völd
algjörlega undir ykkur komin, og að þeir verði sviptir þeim, jafnskjótt
og þeir bregðast því trausti, sem þeim hefir verið sýnt, hverjir sem
hlut eiga að máli!