Vesturland - 02.02.1953, Blaðsíða 2

2
VESTURLAND
MllJfffiÍW
\Jj wtw s/esaFwxxfm swwfssíesismxxh
Ritstjórar og ábyrgðarmenn:
Matthías Bjamason og Sigurður Bjamason frá Vigur.
Skrifstofa Uppsölum, sími 193.
Afgreiðsla og auglýsingar: Engilbert Ingvarsson, Hafnar-
stræti 12 (Uppsalir). — Verð árgangsins krónur 20,00.
Gott er að hafa tungur tvær
og tala sitt með hvorri.
Ingvar Pétursson
fiskkaupmaður.
MINNIN G ARORÐ.
Hannibal er ólatur við að veg-
sama lýðræðið og án þess að roðna
hið minnsta, telur hann sig ákveð-
inn talsmann frelsis og lýðræðis.
En þess á milli situr hann við
samningaborð Moskvulínunnar á
íslandi og skipuleggur yfirráð
kommúnista í verkalýðsfélögun-
um. Slíkir menn eru hættulegri
lýðræðisþjóðskipulagi en komm-
únistar sjálfir.
Um margra ára bil hefur verið
samvinna lýðræðisflokkanna í fjöl-
mennustu verkalýðsfélögum lands-
ins gegn áhrifum kommúnista og
svo hefur einnig verið í vörubíl-
stjórafélaginu Þrótti í Reykjavík.
Nú fyrir nokkrum dögum fór
fram stjómarkosning í félaginu og
var það fyrsta stjórnarkjör í
verkalýðsfélagi á þessu ári.
Kommúnistar brugðu fljótt við
og munu hafa kallað Iiannibal á
sinn fund og þar komu þeir sér
saman um að svíkja margra ára
samvinnu lýðræðisflokkanna í
Þrótti og sameina nú Hannibalana
í Alþýðuflokknum og kommúnista
í órjúfandi fylkingu, til þess að
ryðja Sjálfstæðismönnum úr stjórn
Þróttar.
Alþýðublaðið og Þjóðviljinn
börðu trumbur sínar í ákafa. Nú
skyldi sína mátt vinstri sam-
vinnunnar. Formaður Þróttar,
sjálfstæðismaðurinn Friðleifur
Friðriksson, var svívirtur, enda er
hann traustur og ákveðinn tals-
maður verkalýðshreyfingarinnar,
sem vinnur að samvizkusemi og
alhug að málefnum verkalýðsins
og er óhræddur við að segja álit
sitt ^kommúnistum.
Úrslit Þróttarkosninganna eru
nú kunn. Friðleifur Friðriksson
var kosinn formaður með 122 at-
kvæðum, en formannsefni komm-
únista og Hannibals hlaut aðeins
85 atkvæði. Milli framboðslistanna
skiptust atkvæði þannig að listi
Sjálfstæðismanna, sem einnig er
studdur af nokkrum lýðræðissinn-
um, hlaut 111 atkv., en listi rauð-
liða 85 atkvæði.
Á s.l. hausti í kosningunum til
Alþýðusambandsþings hlaut listi
kommúnista 84 atkvæði, en við það
að fá stuðning formanns Alþýðu-
flokksins bætti kommúnistalistinn
við sig 1 atkvæði. Finnst mönnum
ekki mikiO veldi á formanni AI-
þýðuflokksins, hann réði éinni sál
í Þrótti, minna gat það ekki verið
svo að það gæti talist liðsstyrkur.
Þessar kosningar í Þrótti er á-
kveðin vísbending um það, að
verkalýðsstéttin er að snúast gegn
þeim mönnum, sem stofnuðu til
þeirra pólitízku átaka sem áttu
sér stað í desember s.l. undir því
yfirskini að bæta kjör verka-
lýðsins. Allir vita, að því verkfalii
var stefnt gegn stjómarvölduin
landsins og bakaöi þjóðarheildinni
tugi milljóna skaða. Það er fyrir-
skipun hins alþjóða kommúnisma
til deilda sinna í öllum lýðfrjálsum
löndum, að vinna af öllum ráðum
að því að tortíma þjóðskipulagi
þeirra og til þeirrar iðju er ekk-
ert sparað.
Formaður Alþýðuflokksins var
tryggur áhangandi kommúnista í
því verkfalli, en varð hræddur við
afleiðingar gerða sinna þegar leið
á verkfalhð qg gugnaði. Fyrir það
hafa kommúnistar skammað hann
síðan. En þrátt fyrir skammimar,
þá hlýðir hann kommúnistum enn.
Það sýndi samsteypa þeirra í
Þrótti.
Þróttarkosningamar em stór-
sigur fyrir Sjálfstæðisflokkinn og
þá stefnu sem hann hefur markað
í núverandi ríkisstjórn í atvinnu-
og fjármálum, og um leið hefur
þetta verkalýðsfélag sýnt formanni
sínum verðugt traust og þakkir
fyrir hreina og ákveðna framkomu
í verkalýðsmálum.
Friðleifur Friðriksson var einn
þeirra verkalýðsleiðtoga, semlýsti
yfir algerri andstöðu við vei’kfalls-
bröltið í desember og fordæmdi
framkomu verkfallsstjórnarinnar,
eins og eðlilegt og sjálfsagt var að
gera.
Það er mikil nauðsyn að allir
unnendur lýðræðisins myndi
skjaldborg innan verkalýðshreyf-
ingarinnar gegn kommúnistum og
taglhnýtingum þeirra.
Nái kommúnistar yfirtökum í
Alþýðusambandi Islands, þá er það
víst að Alþýðusambandið verður
notað gegn hverri þeirri ríkisstjóm
sem kommúnistar eiga ekki sæti í,
til þess að spilla fyrir efnahags-
málum þjóðarinnar, stöðva fram-
leiðsluna þegar mest ríður á, og
naga ræturnar undan því þjóð-
skipúlagi sem við búum viö, í þeim
Ingvar Pétupsson, fiskkaupmað-
ur, andaðist í Sjúkrahúsi ísafjarð-
ar 21. janúar eftir stutta legu.
Ingvar fæddist í Reykjafirði í
Arneshreppi 28. sept. 1879. For-
eldrar hans vom Pétur ólason og
Elísabet Rakel Jóhannsdóttir, en
ungur var hann tekinn í fóstur af
föðurbróður sínum Guðmundi Óla-
syni og konu hans Sigríði Péturs-
dóttur og hjá þeim dvaldist hann
til 18 ára aldurs, að hann fór hing-
að að Djúpi og stundaði um nokk-
ur ár sjómennsku á opnum bátum,
en til ísafjarðar fluttist hann árið
1899.
Ilér á Isafirði byrjaði Ingvar
starf sitt sem verkamaður, en fyr-
ir verkhyggni sína og trúmennsku
var honum brátt falin verkstjórn.
Hann var í mörg ár verkstjóri við
Edinborgarverzlun, sem þá var
undir stjórn Karls Olgeirssonar,
og hélt því starfi áfram eftir að
Karl, Jóhann Þorsteinsson og Sig-
urjón Jónsson keyptu verzlunina.
Eftir að verzlUn þeirra félaga lagð-
ist niður hóf Ingvar sinn eigin at-
vinnurekstur, saltfiskverkun og
fisksölu og um hríð fékkst hann
einnig við útgerð.
Ingvar Pétursson kunni manna
bezt meðferð og verkun saltfisks
og var orðlagður fyrir vömvönd-
un og hagsýni við vinnu fiskjarins.
Ingvar var kominn af fátæku al-
þýðufólki, hann hóf lífsbaráttu
sína, eins og öll önnur böm alþýðu-
manna á þeim tíma, ungur að ár-
um, menntunarlaus og félaus. En
hann var mörgum öðrum fremri
fyrir dugnað, kjark og áræðni.
Hann braust úr viðjum fátæktar
til bjargálna á tiltölulega skömm-
um tíma. Hann var einn þeirra
manna sera ungur að árum setti
sér það mirk að vinna sig áfram
í lífinu, treysta á sjálfan sig en
ekki á aðra. Þessu marki tókst
honum auð veldlega að ná, enda var
áhuga har s fyrir vinnunni engin
takmörk sutt. Hann var frá barns-
aldri til þess dags að lífsþrek hans
var að þrotum komið sívinnandi.
Vinnan og starfið átti fyrst og
fremst hug hans og hjarta.
Ingvar Pétursson var mikill á-
hugamaður um þjóðmál og var á-
vallt trúr og dyggur talsmaður
sjálfstæðisstefnunnar, eins og gef-
ur að skil ja um mann, sem ávallt
vildi vera sjálfum sér nógur og
treysta á framtak og hyggni ein-
staklinga í öllum atvinnu- og fram-
leiðslumálum.
Ingvar tafði mikinn áhuga fyrir
tilgangi a* koma hér á ógnarstjórn
kommúniu :a.
togaraútgerð og gerðist hann og
synir hans, sem hér eru búsettir,
góðir styrktarmenn í Isfirðing h.f.
Átti félagið mikil og góð viðskipti
við Ingvar, sem er ljúft og skylt
að þakka.
Ingvar kvæntist Sigurlaugu
Árnadóttur frá Ávík í Reykjafirði
aldamótaárið og bjuggu þau hér
allan sinn búslcap eða í hálfa öld,
en Sigurlaug andaðist 3. ágúst
1950 eftir langa vanheilsu. Þau
hjón eignuðust átta böm. Þrjú
elztu börnin dóu öll í æsku, en
fimm sem upp komust eru á lífi,
þau: Þórarinn, togarasjómaður hér
í bæ, Sigmundur, bifreiðastj. á
Akranesi, Árni, sjómaður á Akra-
nesi, Elí, sem starfað hefur hjá
föður sínum alla tíð og Inga, gift
Agli Einarssyni, bifreiðastj. hjá
Strætisvögnum Reykjavíkur.
Einnig ólu þau hjón upp frá tíu
ára aldri Unni Gísladóttur systur-
dóttur Ingvars, sem búsett er hér
í bæ og gift er Sverri Guðmunds-
syni, bankabókara.
Ingvar Pétursson var raungóð-
ur maður, sem kom vel fram við
þá sem erfitt áttu og af öllum
þeim fjölda verkafólks, sem hjá
honum unnu .um dagana var hann
virtur og vel látinn.
Með Ingvari Péturssyni er til
moldar genginn traustur ísfirzkur
borgari, eftir langt og vel unnið
lífsstarf.
Blessuð sé hans minning.
Matthías Bjarnason.
------—o----------
Framkvæmdir við byggingu fisk-
verkunarstöðvar að hefjast.
ísfirðingur h.f. hefur tekið á
leigu steypuvél til framleiðslu á
vibrosteini. Er ætlun félagsins að
steypa að minnsta kosti 20 000
steina í væntanlega byggingu
Fiskverkunarstöðvar, sem reist
verður á hafnarbakkanum. Stærð
þessara steina er 30 cm á lengd,
20 cm á breidd en 16y2 cm. á
þykkt.
Vinna við steypugerðina er nú
um það bil að hef jast. Slík tilhögun
er ódýrust og skynsamleg, því að
með henni skapast töluverð vinna
á þeim tíma sem minnst er um
atvinnu.
Ríkið kaupir Þingvallamynd
frú Þórdísar Egilsdóttur.
Sigurður Bjamason o.fl. fluttu
tillögu á Alþingi um það, að ríkið
keypti Þingvallamynd frú Þórdís-
ar Egilsdóttur. Myndin er litsaum-
uð með íslenzku bandi, sem litað er
úr íslenzkum jurtalitum og þykir
hið fegursta listaverk. Alþingi
samþykkti tillöguna.