Nýja blaðið - 06.01.1927, Blaðsíða 2

Nýja blaðið - 06.01.1927, Blaðsíða 2
2 NÝJA BLAÐIÐ Mjer þykir það ótrúlegt, að þessir hinir sömu háttvirtu bæjarfulltrúar muni hafa kjark í sjer til þess, nokkurntima, að ætlast til, að nokk- urt „fíflið" gefi þeim eða þeirra skjólstæðingum atkvæði tii fnlltrúa- tignar fyrir þenna bæ. En verði þeir svo langl leiddir að þeir leiti til „fíflanna" við þessar kosningar eða aðrar, kalla eg þeirra „karak- tjer“ undarlegan hlut. Að endingu ætla jeg að gefa Jénstúnsfulltruum í bæjarstjórninni heilræði, sem þeir ættu að hafa hug- fast er þeir ræða alvörumál, og breyta þar eftir. lieilræðið er gamalt rómverkst spakmæli. Bað er á þessa leið: „Nil nise quid in quaqua re verissimum est“. Pað þýðir útlagt: Lkkert cumað en hað sem sannast er i hverjum hlut. Einn af „ginningafifluntnn". Kirkjustæðið. Brjefsóknarnefndar til bæjarstjórn- ar sem lesið var upp á síðasta bæj- arstjórnarfundi, var svo vel rök- studd andmæli gegn Jónstúni sem kirkjustæði að vert er að birta hjer kafla úr því. Sóknarncfndin hafðj fengið þá Kjartan Jónsson og Fló- vent Jóhannsson til þess að gera kostnaðaráætlun við að rýma burtu húsum á brekkunni, vegalagningu og lóðarkaup undir veg. Sömuleíð- is hafði nefndin fengið tilboð frá túneiganda og nokkrum húseigend- um. Kom þá í ljós að kostnaður við kirkjubygginguna á Jónstúni yrði um 38600 krónum meiri en á Hvanneyrartúni eða kirkjubalanum. Síðan stendur í brjefinu: „Svo mikinrr aukakostnað sjá- um vjer ekki með nokkru móti, að söfnuðurinn sje fær um að ieggja út í á næstu árum. En engum blandast hugur um, að kirkja vor er alt of lítil og svo hrörleg að varla er viðunandi lengur. — Auk þessa mikla kostnaðar, hefir Jónstún tvo auðsæja galla sem kirkjustæði. Fiest húsin á brekkunni, sem blasa við frá kirkjudyrunum, eru smá og snúa bíjkhlið að kirkjunni og við sum þeirra eru byggðir fremur óálitlegir kindaskúrar og fiskhjallar, sem alt of dýrt yrðí að kaupa burt. Petta kann þó að lagast og hverfa með tímanum, en það gerir hinn gallinn ekki, sem sje skriðuföllin. Allir sem búa hjer, vita, að einmitt á þetta tún falla grjót og aurskriður því nær árlega, og auk kostnaðarins, sem oft er mikill af þessu er hjer gífurlcg hætta að byggja jafn dýrt og vandað hús. Eins og hjálagt vottorð Fló- vents Jóhannssonar ber með sjer. hefir hættan verið svo bráð síðastliðið sumar, að veganefnd verður við tilmælum túneiganda Jóns Guðmundssonar um björg- un, an þess að hún þyrði að bíða eftir Ieyfi bæjarstjórnar. Vjer lítum svo á að stór á- byrgðarhluti sje það af hálfu hins opinbera, að fara að reisa þarna stórhýsi. Af ofantöldum ástæðum, leyf- sóknarnefndin sjer, eftir ná- kvæma og ítarlega yfirvegun, að leggja eindregið á móti því, að kirkjan verði reist á Jóns- túni. Pessi rök ásamt fleirum rjeðu Jónstúnsmenn ekki við, sem ekki var við að búast, snerist því vörn þeirra í reiði og miður viðeigandi hnútukast til andstæðinganna. Kvað svo ramt að þessu, að H. Th. varð sjer til stórrar minkunar á fundinum Er leitt til þess að vita, að þeim FI. Th. -og Guðm. Skarph. skuli hafa tekist að hleypa æsingu i þetta mál og vekja sundrung urn það og ein- kennilegt að það virðist, sem ekki allfáir verkamenn fylgi fast fram Jónstúni. Virðast þeir trúa því, að þessar 'ca. 40 þús. kr. sern Jóns- tún kostar meira en aðrir staðir, renni til þeirra sem vinnulaun að miklu leyti. En þetta er hreingsta fjarstæða. Að eins vinna við gðt- una fellurtijjbæjarbúa, alt hitt rennur fyrst og fremst í vasa túneigarida og svo húsa og lóðaeigenda. Yfir 250 manns óskar að hafa kirkjuna á kirkjubalanum, eða, ef það fæst ekki þá að hafa hana á Hvanneyrartúni. — Að eins 90 (þar á meðal margí ungviði sem engan kosningarjett hefir) vill kasta 40 þús. krónum í Pjetur eða Pál til þess að komast að Jónstúni með hana. Fjármálamaðurinn Jón Porláks- son sker úr þessari þrætu á endan- um. — Jónstún verður aldrei keypt eða notað undir kirkju. Borgari. Bæjarfrjeítin Rafljósin. Undanfarna daga hefir rafljósa- nefndin verið að setja raforkumæla í húsin þar sem enn voru hemlar. Ennfremur er nú þessa daga verið að „rukka“ inn ljósgjaldið og „lesa á mælana“. Hver sá er eigi greiðir skuld sína er „rukkarinn" krefur, hefur, samkvæmt rafljósareglugerð- inni, fyrirgert rjetti sínum til ljósa uns greiðsla fer fram. Skal þá þrjót- urinn sitja í myrkri þangað til aur- arnir koma í vasann. Nú er marg- ur auralítill og því við búið, að ljett- ist á vjelunum í bráðina. Leikfielagið mun að öllu forfalla- Iausu leika nú um næstkomandi helgi. Hafa æfingar gengið seinna en búist var við vegna lasleika leik- enda þyi hjer hefur gengið slæm kvef- pest undanfarið. Er leikfjelagið nú í undirbúningi með að æfa viðfangs- mikið leikril. Kvenfjelagið „Von“ lfefir undanfarna fjóra daga hald- ið hinar vinsælu barnaskemtanir og gamalmenna. Er margur í mik- illi þakklætisskuld fyrir þessar góðu skemtanir. Börnin þekkja nú orðið vel þessa árlegu gleði og hlakka til hennar, mörg hver alt árið. Vel sje kvenfjelaginu „Von“ fyrir þenna sið. Eldur varð laus i verslunarbúð Helga kaupmanns Iiafiiðasonar aðfaranótt 4. þ. m. Varð eldurinn. slöktur áð- ur en mikið tjón varð að. Hafði kviknað út frá öskukassa, er stóð fyrir framan búðarborðið, var þó aska sú frá því á gamlársdag en eldur hafði leynst í henni. Ættu menn að gæta þess vel, er menn fieygja ösku, að ekki sje í henni falinn eldur. Ábyrgðnrm. Sophus Árnasson. Sigluíjarönrprentsmiðja. 1927,

x

Nýja blaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýja blaðið
https://timarit.is/publication/635

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.