Fríu Føroyar - 28.02.1945, Blaðsíða 2

Nr. 4
FRÍU FØROYAR
4. á»*.
sagt, at tá talan er um at byggja
før, i3 k u n n u verð bygd herheima,
hugsar tann, ið fer uttanlanda at
bygg'a, iítið um land sítt.
Vít gjalda stóran iøgtingsskatt og
hava ti loyvi at krevja, at skatturin
verður javnaður út gjøgnum arbeiði.
011 lond, t. d. í Danmark, sum vit
£ina mest vita um, krevja, at tá lán
og studningar verða givnir til skip,
skulu tey byggjast i-nanfyri landsins
mark.
1 að hoyrist nú mann og mann
ímillum, um skipini, sum Z. Niclasen
hevur i varðveitslu fyri fremmat land,
og sum hava lán frá løgtingsins vin-
m.lánsgrunni, at tað eru boð komin
frá donskum umsjónarmanni, sum er
staddur i Svøriki, at skipini ikki eru
bygd so,- at hann heldur tey vera
álítandi.
1 i vilja vit seta henda spurning
alment frapi, spyrja um tað er so?
Og vit vóna, at vinnulánsnevnd løg-
tingsins vi! svara, so at Føroya fólk
kann fáa greiða støðu um spurningin.
Somuleiois mugu vit fáa at vita,
um umboðspeningurin verður goldin
av tí parti av peningi, sum læntur
verður frá løgtinginum.
Vit, ið gjalda løgtingsskat, krevja,
at peningurin fyrst og fremst kemur
tí føroyska fólkinum til góðar, so at
øll tey skip, ið kunnu byggjast i Før-
oyum, verða bygd her á landi.
Tórahavn, tann 17. februar 1945.
Kjartan Mohr..
Vit handverkarar, ið arbeiða á
P-f. Tórshavnar Skipasmiðju, krcvja
likaleiðjs, at alt skipaarbeiði, sum
lánt verður til av ti almenn, verður
gjørt í Føroyum.
Tórshavn, tann 17. februar 1945.
Fyri handverkarar og arbeiðarar
á P-f. Tórshav.'.ar Skipasmiðju
Johannes Johannessen,
Mattalág.
Skal mattrot og skógva-
loysi verða aoálkrúnan?
stýrisvaid Føroya!
Tey kjøt- og skó-Ieysu
ilskastog krevja rættvísi.
Nú er illa vorið í Føroyum hjá al-
múgini, hóast London radio, Christ-
mas Møller og Stsermose siga frá
„veldækkede Borde“ og øllum góð-
um teir hava sæð og notið her i
Føroyum.
Hetta góðgæti hava teir óivað sæð
hjá vertum teirra, hjá ,.importørum“
og vinum teirra.
Demokrata-stýrið í Føroj'um er lí-
verri enn so margháttligt, at teir ið
stýra og teir ið nógvan pening hava
vita, hvar leir skulu fáa fætur á mati
og klæðum.
Hjá fjøldini er alt øðrvisi. Hon fær
ikki meira enn hendinga kjøtbita, og
vaksnafólka-skógvar finnast ikki, teir
hava í Iongri tíð ikki kunna fingist i
handlunum her i Havn.
Um okkurt kemur, so hvørvur tað
livaðna skjótari; ti teir stýrandi vilja
ikki hava eitt demokiata-stýri, sum
skal tryggja øllum- sama rætt á hes-
um landi.
Keypi-kort á kjøt og klæðír hevur
íólk leingi vilja havt, men um so var
gjørt vildu tey peninga-sterku ikki
kunna fingið fratnum fjøldina, og tao
kann ikki ganga, munnu teir halda,
sum Føroyaland stýra.
Tey faðirleysu
føroysku bør nini.
Samfelag okkara er tíverri enn ikki
k.omið i bestu demokrati-støðuna.
Munurin millum ognarle}'s og ogn-
armúgvandi er blivin stórur i Pøroy-
um nú. Hetta sæst eina mest, tá ið
vanlukka rámar lieim, har slÓFur
barnaflokkur er, har pápin, inniløgu-
álitið, knappliga bv'ørvur, ikki 1 ongur
er bjargarin, tí fvann doyði, riktist
burt frá konu og børnum.
Eina góða demokrati-stýrisskipan,
soleiðis sum t. d. í Ruslandi, har tey
íaðirleysu børnini tilfullnar íáa hjálp,
fáa mat, klæðir og lærdóm á besta
hátt fyri at tey kunna á vaksnum
aldri gera fulltfíggja arbeiði og við
tí bjarga sær. tað, ið tørvar, eiga vit
ikki enn her í Føroyum. Hjá okkum
er hin privata, frívilliga hjálpin trygd
teirra faðirleysu, sum hesi ófriðaaT
er blivin ein stórur flokkur.
At veita hjálp til faðirleys børn í
Føroyum er fyrst og frem9t umráð-
andi, áðrenn innsavning til útheimin
eigur at fremjast, siga teir, ið sjógin
røkja og har hava mist arbeiðskam- 1
meratar hesi seinastu árini.
Barnahjálpargrunnurin, ið var stovn-
aður fyri árum síðani, hevur verið
væl styðjaður og hevur tí kunnað
hjálpt børnunum; men teirra trongd
er framvegis stór, størri enn fólk flest
hugsar sær. Tað vóru tó eini „sól-
strálu“-tiðindi, maður segði okkum
i dag um hesa hjálpveiting.
Maskinistfelagið hevur, gjøgnum
formannin, fingið til limirnar pening,
teir áttu fyri lýsipartar; mcn tá hann
kom við pengunum, søgdu fleiri, at
teir vildu geva part teirra til barna-
hjálpargrunnin. Har vóru partar um
200 kr. og líknandi.
Tað er gleðiligt at fáa slik tiðindi.
Frroyingar hava mangan veitt hjálp,
og vit vóna, hesin hjálparhugur má
vera livandí í barmi Føroyinganna,
allar dagar, meðan Føroyar standa.
Minnist til børnini og barnabjálpar-
grunn Førova faðirleysu børn.
o - o — c3~~~ o o
Á 81-ára degnum.
1*'
Vælsignaða móður, min kæra,
ið situr so blið og so glað
bjá børnum og vinfólka-skara -
og heldur tín føðingardag;
tín kærleiloi, vermandi stórur - -
og tungan, troystandi góð
vóru hjá mær, um árini fóru
og um eg so stúrandi stóð.
Av innasta bjarta eg beri
tær tøkk, kæra móður, í dag.
Fyri strev títt vælsignað tú veri
c g tað tú hjá vøgguni kvað.