Tímin - 01.04.1943, Blaðsíða 3

Nr. 5. 1. árg.
TÍMIN

1. apríl 1943
Flagging.
Til al heiðra krúnpNnsessur-
nar á føðingarđegi leirra 28.
mars hevði Telefonverk Føroya
løglings sunnudagsílaggið Danne-
brog á stong og sjálvsagt ikki
yrkudagsflaggið Merkið.
I Sjónleikarhúsinum
varð sjónleikurin »Gift teg« eftirTor-
vald Tu, týddur av Nyholm Debess,
framførdur sunnukvøhlið og niána-
kvøldið av nøkrum 4)Merkis«limum.
Ilúsið var stúandi fult.
Hetta er fyrsta ferð í eini 3 ár, at
sjónleikur lievur verið i Sjónleikar-
húsinuiu, og líkindini vóru ikki tey
bestu til at fáa eitt gott úrslit. T. d.
vóru ongar kulissar, og sunnukvøldið
var fyrsta ferðin tey vóru á pallinum
í Sjónleikarhúsinum; tey hava havt
annað hús til royndirnár. Spælið var
so gott smn tað kundi væntast eftir
upistøðunum. Stóra tøkk eiga hesi
fólk ið ofrað ltava nógva tíð til at
slcapa okkum eina skemtan í Sjón
leikarhúsinum. Vónandi vilja hesi
eisini konta til at koyra undir onnur
Hiillum unglólkið, ið evni hava, men
ikki liava tingið upp í lag at fara á
pallin, soieiðis al vit einaferð l'áa eitt
lið at velja úr til meira innhaldsríkar
leikir.
TíSinđabræv,
Heima á Sandi á mariumessu.
Sum kunnugt hava Sandingur nú
iingið havn, og tykist hon at vera til
stórt gagn, um hon er lítil. Áður vóru
lenđingaumstøðurnar ógvuliga ringar.
Tá ið bátárnir høvdti verið á úliróðri,
og nógv var at fiska lógu teir javnan
í tímavis út fyri len iingini og híðaðii
' eflir rúmi, fyri at fáa kustað fiskin
upp. Haraffural var lingt at lenda
tá ið eitt skol var, og dráttúrin tungur
á fjørðu. Nú, ið havnin er komin,
gongur skjótari frá hondini, og nú er
gott at lenda. Tann clsta lendistøðin
var »úti í støð« teir kalla, tað er stútt
sunnanfyri »Hersá«j tað var »úti í
støð«, søgan sigur, at »Kálvur litli«
bað børnini lijá »Arna« fara at llóta
á báti sínum, eitt kvøldið hann kom
al'tur av útróØri, síðan tók hann ár-
arnar úr bátinum, og skeyl hann frá
landi við teini neyðars børnum í,
gulið í var, bar hann »yvir undir Iand«,
har hann soráðist og øll liørnini dovðu,
áðrenn nakar kundi koma lil hjálpar.
Tann støðin ið var nýtt lier franmi-
anundan var »norðuri á hamri«, tað
er væl norðari enn liin eldra støðin,
og liggur sunnanvert við kirkjuna.
lfavnin liggur sunnanfyri ta gomlu
støðna, úl ímóli »Salthólma«. Av tí at
•hylurin er so lítil, er ætlanin at fara
undir al spreingja hann væl størri,
og verður tað farið undir hetta ar-
beiði sum skjótast. 'i'á ið hetta er frá
hondini er bygdin rættiliga væl stødd
í so máta. Við brimgarðshøvdan kunnu
størri før liggja, »Smiril« ltevur mill-
um onnur ligið har, tað er fyrstu ferð
eimskip hevur lagt at í Sandoynni.
Inn í hylin sleppa dekksbátar. 1 ódn-
arveðrinum herfyri var brimið á
Sandi av tí niesta, og fá slóð havnin
sína roynd, lfar helt hvørt sindur,
Brimgarðurin vísti seg tá at verja
óføra væl.
Sandsfiygd liggur ógvuliga forfjón-
að, hvat ið ferðaskipaferðslu viðvíkjur.
»Sntiril« ella nakað annað ferðaskip
hava Sandingar iklđ sæð í mánaðir,
og so Jievur verið hesi seinastu árini.
Onkantíð uppímillum er »Smiril«
stokkin inn á vágna, mest sum fyri
at vísa Sandingum at hann enn ikki
htíilt hevur gloyml teir. Soeittsindur
frægari er á Sandi enn á Dímun, liagar
sigli.r »Smiril« ongatíð.
Menn fáast við velting tá ein løta
er so fræg at fafahdi er frá húsum.
Sandingar hava lngl nakað av trað-
uin inn í lteki seinasti árini.
Her á Sandi er jkki so lætt al fáa
sær fatur í einari dagløn sum í Havn-
ini, tað er eilt sindur av vegarbeiði,
sum geyur nøkur oyru av sær, men
hetta verður iklci nógv, goti og væl
fyri skattin, hjá teim fleslu. Tað fyri-
stundandi liavnaarbeiði keinur at,
hjálpa nakað.
Grækarismessa er farin aftur um
bnk, tjøldrini eru komin.
Køld og stirvin síggjast tey sita og
kúra framvið »Traðarvatn«. Alttykist
teimum so óunniligt, hert illveður, t
dag um dag regn og rennikavi, stormur
og rákalt — vetrarveður — ja, tað
mega tey sanna, oyggjarnar eru ikki
hugnaligar' at íinna hjá teimum í
hesmn døgum. So hevur lieystið, so
hevur veturin verið, og ikki tykist at
batna. Stormurin ýlur dag og nátt,
vatnið verður øst upp til glaðustrok.
Traðárfossur við Kartnarsáunum
undir liðini standa í andarisi, ein
vøkur vetrarniynd, tað er sum royk-
urin frá einum veldugum báli at slcoða.
Skarðarnir eru kavaklæddir, renni-
kavaælini sLppa at liggja í frfð har,
liátt uppi í kuldanum.
Hagi og bøur eru berligir og kaldir
á at líta, eingin grasrótin vágar síer
fram í hesum veðurlaguum, nien enn
er árið so ungt.
Niðri á sandi brýtur lógvin við
veldugum brolum, onkunlíð skolar
hon eitt sprelt uppá sandin, lielta
sprek hevur sína søgu — tað er av
einum hurturgingnum skipi, tað ber
boð uni at skip er farið; men hvørjir
lótulív? Hvørji sakna teir ið har
vóru umborð? — Onkur saknar, onkur
syrgir.
Av sonnuni ein óunnilig tíð.
Men tjøldrini liar niðri við vatn-
str'ondina leingjast eftir einari ljósari
tíð, einari vakrari og hugnaligari tíð,
tey vita at lion kemur. Tey minnast
summai’løturnar her, tá ið »vatnið«
lá so spegilsblankt, og hamarin og
Traðarhús speglaðu sær í tí. Tá ið
fossurin friðarligur leitaði sær oman
í vatnið, tá var cingin stormur sum
forðaði og jyfti hann uppumaftur
eggina. Tá var stilli, roykurin steig
beint cppí loft frá nátturðaelđunum.
Sólin var enn ikki farin afturundir
Fjallið, hon hilaði so heit og ljós,
roði hennara gylti alt so vakurt í
kvølđarstundini, tá ið alt hvíldi eftir
dagsins strev, og gleddist í dýrdar-
løtuni. Tá vóru brolini á fónni lítil,
spaluiliga leitaðu tey sær uppá sandin.
Úti undir Kirkjuhamri kíndu aldurnar
varliga, klettiiuim, og teskaðu spaku-
liga'við ljann, tá barđust tær ikki
við hann, sum so mangan. Tá var alt
friðariigt, alt var stilt og tigandi, bert
‘glaður fúglasjongur hoyrdist Uti í líð.
Eftir liesum løtum leingjast vit øll;
men tær iminnu vera í hondum.
Brátt summrar i Føroyuui. Og hrátt
kennisl frælsissummar í Førovuni.
Sanđingur.
Hin almenna
ársroyndin
í Tórsbaviiár Itommun usltúla
veróur: Hin skrivliga royndin
dagiirnar 8., 9. og 10. apríl; hin
munnliga royndin dagarna’r 13.,
14., 15. óg 16. apríl, hvønn dag
kb 8. f. p.
Tey foreldur ella verjar, &um
ikki lala skúlaskyldug børn síni
ganga í nakran skúla, bar sum
fyriskipað roynd veróur hildin,
liava la skyldu ai lala tey koma
at verða hyyrd við ársroyndina
í kommunuskúlanum.
Til al verða lil staðar við árs-
roynđina verða boðin foreldrini
at børnunum ella verjarnfr og
líkaleiðis øll lev, ið hava áliuga
á skúlanum. •
1 1., 2. og 3. klassa verða nýgg,
børn npptikin fríggjadagin 9.
aprfl kl. 12. Tey mega hava
koppaseðil við.
Børn, ið^tlja verða tikin upp
í bægri klassar, rnega verða
roynd saman vió hinnm børn-
nniini í íjtúlaiuim.
Tórsbavn, 28. mars 1943.
N. v.
J. Dahl.
Portøi?up8
Eitt pláss sum portørur við
dr. Alexandrines hospital erósell
1. mai 1943. t.øn 225 kr. um
mánaóin og frían kost plus 35
kr. um mánaðin sum endnrgjalt
fyri verilsi.
Unisóknir um plássið sendast
fil Løgtingsskrivstovuna áðrenn
10. apríl 1943.
Sjúkrahússtjórin.
Rútaglas
einkult og dqputl í heilsølu hjá
N. S. Johanuessens Eftf. I
Xelf. 192.
Maskinhatnre
Kløfthamre
Clubhamre
Tackshamre
Pindhamre
Slækker
atter paa Lager
P.F LUDVIG POULSEN, Thorshavn
GÓLVTEPPI
í øllum støđdum í stópum úrvali.
B. A. Samuelsens efif.
Telf. 42._ Tórshavn.
Føpoyskt marøapin
¥ITA No. 1
er gjørt ixr besta ráevni
Kuffertir. lnnkeypstaskur.
Seðlamappur. Pcngapungar.
Hondtaskur. Klædnasekkir.
Bokumcnttaskur.
Silvurvørur. Krystallverur.
Wedgewood skálir og vasar.
Graminofonplátur. Leikutoy.
Leysblaðs hevuðsbøkur.
Kalendarir. Træbúnyftur.
H. N. JftCOBSENS BÓKAHANDIL Telefon 36 og 436
£
Skipshandilin
hevur enn sum áður
skips- og bátaútgerð,
sprittkumpassir til bát-
ar, logg og logglínur.
Snøri, teymar og stórt
upplag av húkum nr.
7—8. Undirklæði og
yvirklæði, over-alls-
lclæði, gular og svartar
oljufrakkar. og m. a.
tilskip,bátar og mann-
ing.
Havnar Framburðsfelag
hevur fund leygai kvøtdið 3. apríl
kl. 8 í Tórshøll (í erva).
T i 1 u m r ø ð u :
1. Fólkatingsvalið.
2. Ymist.
Nevndln.
2 býdreingir
ikki ov ungir, kunnu fáa pláss
frá hálvum aprfl hjá
J. Lambaa’s eftf.
Tlf. 89.
Býtiskopt.
Utflýggjan av býtiskortum
verður í býráðssalinum hósdagin
tann 1., fríggjadagin tann 2. og
leygardagin tann 3. apríí, frá kl.
10 lil kl. 18.
Tey, ió koma eftir korlunum,
mugu ikki vera undir 18 ár, og
mugu vera vilandi um nøvn á
øtlum húski sínunL
Tórshavnar býráð, tann 29. mars
1943.
Vit hava eift sindur av
gummiskóm
eftir enn.
Pf. Karl Fr. Johansen
Tlf. 131.

I
o