Tímin - 05.08.1943, Blaðsíða 3

Nr. 23. I. árg.
TIMIN v
5. august 1943
Kunngerd
Okkum er senl:
í Føroyum tykist at vera eitt
sindui^av iva um bretska ríkis-
stýrisins hugsan viðvfUjandi
stýrislagnum í Føroyum.
Fyri at greiða støðuna lievur
bretska ríkisstýrið álagt mær at
gera kiinnugt, at teiria sjónar-
mið ennersum framselt í harra
Winslon Churchill’s kunngerð
11. apríl 1940. Harri Winstou
Churchill, sum tá var herflola-
ráóharri, segði fylgjandi:
»Vit vilja verja Føroyar móti
øllum bardagans neyðumog út-
búgva okkum har á bóskandi
liáll á sjógvi og"í luftini, lil tann
lølan kenmr, lá ið lær skula
veróa givnar aflur til ta donsku
krúnuna og U1 fólkið í einum
Danmark,*?mm er bjargað úr lí'
sýndarliga lrældómi,sum laó er
sioylt útí av lí lýska álopinum.«
Brelska ríkisstýrið hevur fram-
vegis biðió meg minna á em-
bælisskrív av 13. januar; 1941
frá barra Mason konsuli til
hansara excellencu guvernørin,
anllmann Aage Hilbert, har belta
verður knnngjørt:
»Eg ynski "vat laka uppaftur
yvir fyri lygara excellencu, al
lann polilikkur, sum bretska
ríkisstýrið ællar at ganga fram
eftir, meðan Føroyar eru ber-
sgt.tar av Onglendingum, hevur
klárl verið ávístur í brævi mín-
um av II. apríl ífjør til formann
Føroya Løglings, og í orðsend-
ing míni í mai mánaði ífjor,
bar sagt verður, at brelska ríkis-
slýrið vnskti, al oyggjarnar
framvegis skuldu verða slýrdar
av lygara excellencn í samar-
beiói vió Løgtingið. Av besuin*
pqlilikki er komið í lag eilt
samai beióisgrundarlag millum
bretska slýrið og stýrið í Før-
ovum og burtur úr lí er fingin
bali fyri oyggjanna mest átroðk-
andi trupulleikar.
Undir hesum viðurskiftum
kundi bretska ríkisslýrið ikki
vænlasl al bjóða vælkom.nari
nakrari broytan í núverandi
sljórnarlagnum ullan ríkisstýrið
kmtdí iingjó vissu fyri, at slík
broytan vildi verið til almennan
bala fyri allar lullakandi pai tar
og kundi verió fingin í lag á
lógligan (konslitutionellan) hátt.
fiella vildi millum annað kravt,
at danská lóggá vuvaldið við-
gjordi málið; og undir núver-
andi vióurskiflum kanu hvørki
danska yfkisstýrió ella danska
lóggávu valdið roknast at eiga
lað frælsi, sum er neyðugl lil
less,«
Brelska Iýonsulátið,Tórshavn,
3.*aug. 1943.
Norman Vorley.
•So langt frá al henda kunn-
gerð tekur mólið frá olckum,
rokna vit heldur við, al bon
veróur okkum lil bata í val-
slríðnum, ió nti er byrjað. Her
mugu øll standa saman, ið vilja,
al vil Føroyingar sjálvir skula
ráða í Føroyum, nú er ikki at
dvína. Stuttligl — og læruríkt
er at lesa umsetingina (hjá L.Z.?)
í Tingaluossi av hesum brævi,
bar hann m.a. umsetir »His
Excellency the Governor,
Ámtmann Aage Hilbert« við
»háttvirda la n dss t j ó r a n , Aage
Hilbert, amtmann«. Havnar
Sjálvstýrisfelag hevur jú ein
»landssljóra« á síni stevnuskrá.
Teir liava hann jú longu : amt-
íbannin.
óg ólavsøkan
Ólavsøkan er farin aftur um
bak og við henni. ársins slørsta
ítrótlarslevna. Úrslitini hava,
sum vera man, vekið væl fagn-
aói av mongum, men eisini verið
eitt vónbrot hjá øðrum. Serliga
høvuósstaðurin, Havnin, hevur
allar grundir lil at vera vón-
brolin, og lá eina mest viðvíkj-
andi kappróðrinum. Nógvir
vóru lultakararnir, men Havnar-
bátarnir vóru seinastir í øilum
kappingunum. So ringl hevur
tað ongalíó vel ió áður, og veró-
ur taó vónandi ikki aftur. -Fót-
bóltinum viðvíkjandi var tað
øðrvísi. HaA’nin tapti annan
leikin og vann annan. Hetla
var ikki óvæntaó. Óivaó bevði
nógv Havnarfólk vónað sigur
fyri B. 3b yvir K. í„ men táð .
kemsl ikki uttanpm, al K. í. er
l’øroya b.esta fólbóllslið fyri tíð-
ina, so iietta úrslitið eigur ikki’
al koma*nøkrnm dáll við.
V. í., ið spældi móli II. b.,
sýndi frálíka golt spæl, nógv
betur enn vit leingi liava sæó
frá leirri síðun.i, men al leir
skuldu sigra yvir H.b„ var ikki
vænlandi. yábingar liava jú
ikki spælt regluliga á bvørjum
ári.og lað krevur júlíðat koma
á fulla hædd aftur. Um belta
liðió heldur áfram, kann lað
koma 'at vera eill av okkara
allar bestu.
Hondbóltin vunnu Havnar-
genlur yvir Kaksvíksgenlum, og
tennis tapti Havnin í single,
men vann í double, eisini móti
Klaksvúk.
Kappríðingin er jú nakað fyri
seg sjálvt, í lí al har eru tað
rossini, ið størsla beióurin eiga
fyri gott oirslit. Her vóru nr.
1 og 2 Havnarbestar við Havn-
armonnum á baki. Nr. 3 var
Kvívíkingur. Iivívík kundi
eisini gleða seg yvir ein annan
sigur, og taó óivað lann, ió mest
verður eftirtráaður, nevniliga
kappróðurin millum uýggj tíggju-
mannafør.
Togtoganina vunnu Føroyiúg-
ar yvir Bretum, og var lienda
kapping meira skemlilig enn
nakað annað.
Taó slørsla bragdió varð tó
útiut dagin aflan á Ólavsøku,
lá ió frúgvin Hanna Smith úr
Vági svam av- Eystnesi inn at
bryggjuni í Havn.
Um tað enn kann sigasl,
at úrslilini kundu verið belri
fyri Havnina, serliga lá ið ein
hugsar unr, at Havnin hevur
fólk at velja burtur úr, og so-
leióis skuldi baft líkindi til al
verið nr. 1 í øllum førum, so
er tað tó berl at gleðast yvir, at
bygdirnar í so mongum førum
eru javnlíkar ogbetur enn høv-.
uðsstaðurin, tí tað er kortini
betta, ið ger eina ítróttarstevnu
sum ólavsøknna til lað, hon av
røttum eigur al *vera. * Allíð
nýggj, allíð ábugaverd, altíð
spennandi og allfð við møgu-
leikum fvri tann, ió av sonnum
leggur sær nær í veiying so væl
sum í kapping. Qnom. '
Førojra Fólkataáskúli
Velraskúli fyri drongirveró-
ur frá 1. oktober lil 29. febr. j
Teir ið ynskja slyrk, mugu
senda bønarbræv til amtið
innan 1. september.
Nærri frágreiðing fæst hjá
Jóhannesi av Skarði, Tlf. 243. í
Niðurtøka
av fremmandum
fløggum
»Frit Danmark« hevur sagl
eina 'søgu um hin danska kongin,
sum er ætlað at vera hugtakandi
og skula lýsa heljuglans um
hansara navn.
Týskurin var vorðin harri í
Danmørk og bevói sum eill
tekin uppá taó vundið sítt egna
tjóðmerki á tinghúsið í Køben-
havn. Kongur beyð monnuin
at taka taó nióur — og søgnin
sigur, at tað endaði við at bann
siálvurdró tað av stongini aflur.
Nú vísir tað seg sum at
»Dimmalælting« hevur hildið
hetta verið eina skendargerð,
ein háðan av týskinum og ein
traðkan á lýskar nasjonalkensl-
ur, sum bert vóru til skomm
og skaða fyri liilt dauska fólkið.
Tað* er ein undarligur bugs-
unnarháttur, »Dimmalætling«
ber lelurkoma fram.men annað
fæst ikki burlur úr tí ummæli,
bon í næstseiuasla blað gevur
einríri niðurtøku av fremmand-
um flaggi á okkara egna ting-
ln'isi.
Geróiner sjálvandi lann sama,
um bon er farin fram í lvøben-
havn e 11 a í Tórshavn. lað er
bon ið hvussu er fyri normal
menniskju. Kanska ikki fvri ab-
normar beilar.
Danbjørg
via „Dinimalætting“
Samslundis sum eilt av sam-
bandsbløóunum,»Tingakrossn r«,
grætur yvir,at Danskarar sleppa
at sluiva í »Dimmalætting«,
fylla hansara parlamenn hella
teirra høvuðsblað við møsni av
ymiskum slag.
Seinasli er J. H. Danbjørg,
løgtingsformaður óg ovasti Før-
oyingur í landinum. Hann sær
út lil al vera nývaknaður úr
Tornarósu blundi,og fyrsta mál,
bann trívur í, er timburneyðin.
ITann — hin háttvirdi Iøglings-
formaðurin — øtast yvir, hvussu
til stendur og krevur í øðini,
»illari enn vanligl«, landsnevnd,
valulacentral »og andrelnstitu-
lioner« lil al leggjá korlini á
borðið.
Taó er undrunnarvert, at liann,
løgtingsformaðurin, sum undir
sær hevur allar liesar ymisku
løgtingsinjslituliónirnar, gjøgrium
„DimmalceUing“ skal vera noydd-
ur til at krevja frágreiðing frá
øllum hesum »inslilutiónunum«.
Hella vísir í einari iíllari
mynd, hvussu væl okkara sfýris-
lag er skipað, og bvat ein Iøg-
lingsformaður er útyvir at sila
á formannspallinum og ringja
við einari lítlari klokku.
So grnnnir eru teir!
Mong av teim orðunum, teir
taka til í sambandsbiøðunum
»Tingakrossi« og »Socialinum«,
eru bert »frasur«, orðaskvaldur,
og htð vita vit. Men at landsins
.stjórnarmenn skulu vera so
grunnir og fákunnigir, sum hes-
ar »frasur« prógv.a, er øliligt.
Bæði søgdu íiesi bløðini, al
landió í 1940 var so illa slatt,
at um teir ikki tóku sær um
reiggj í 1941 og avreiddu øll
tjóðskaparlig mál, so kundi Før-
oya skúla ikki bjargast. »Neyðin
er í durunum,_« kunngjørđu teir
hálíðarliga. í 1942 kunnger
»Krossur«,al nú er sovæl statt,
at nú nýtist ikki teim trimum
sambandsbólkunum at slanda
saman. Nú hava vit ráð at
klandrast. Ein mánaða seinni
sigur »Socialurin«, at »Føroya
skúta er næstan sokkinv. I x
Tað er væl óneyðuglal skoyla
nakrar viðmerkingar uppí. Gal-
skapurin talar fyri seg sjálvan.
Ein daglig háðan
av Føroyingum
Hvar lú kemur í heiminum,
so lcrevst av lær, al lú lærir teg
málió hjá lí fólkinum, tú livur
millum, og talar tað. Her í
Føroyum sær tað út sum um
danskararnir. seta eina æru í at
lata sum um tað ikki er nakað
føroyskl mál tiL Vit hava ei^i-
tá dømi um kenslukvinnuna,
sum verió hevur her í fjórðings-
øld kanska, og ikki enn tykisl
at skilja føroyskt.
Tað er neyvan tornæmi. Tað
er ein illvilji, danskararnir nat-
lúrliga liava móti øllum føroysk-
um, og Itiilir tú ein đana, sum
hevur verió nóg leingi í Føroy-
um til al læra okkara mál, og
lutnn alíkavæl tosar dánskt, so
er taó tí at hann, ikki skoytir
um at tosa lítt mál. Og tað
kann væl vísa tær, hvat sømir
seg eiuum fólki við heióurs-
kenslu at gera!
Skipshandilin
hevur stórt úrval av
dekksgløsum, í ymsum stødd-
um við metal flansum, logg-
Iínur, ftagglínur, húkar,karbid-
lampur, eldsløkkjari við eyka-
fylling, skipsblokkar einkultir
og dupultir 9”, klódir, bluss-
kannir, oljusproytir, dveylar
við skøftum, skipsrættur,
dekkspípur, undirklæðir og
yvirklæðir, oljukiæðir, patró-
nir kal. 12 og 16.
GÓLVTEPPI
í øllum støddum í stórum úrvali.
B. A. Samuelsens eftf.
Telf. 42. Tórshavn.
Konufólkakjólai*
í heildsølu
JÁKUP JENSEN
TLF. 439.