Tímin - 25.11.1943, Blaðsíða 2

Nr. 39. 1. árg.
TIMIN
25. november 1943
^ inxin •
Hósdagin 25. november 1943.
Útgevari: Havnar Framburðsfelag.
Ábyrgdarmaður:
Einar Joensen
Avgreiðsla: Telefon nr. 259.
Prentsmiðja: B. 2. Jensens.
Haldaragjald: 2 kr. ársfjórðingin,
í Ieyssølu: 15 oyru eintakið.
Lýsingarprísur: 12oyrupr. mm
áforsíðuni, aðrastaðni: lOoyru.
(Avsláttur fyri fastar lýsingar
eftir avtalu).
Vend bara øllum
á høvdið!
Tað hevur veiið góður sam-
bandspolilikluir nú í 40 ár, at
venda øllum á høvdið. Javnað-
armenn liava lúrt leimum kunst-
in av, og tann seinasti discipilin,
L. Z., ikki bert vendir øllum á
høvdið men stendur sjálvur á
høvdinum, nógv betur enn Dan-
bjørg. Men Diinmalætting hevur
heldur ikki lagl av. Næstseinasla
mikudag skrivaði hon soleióis:
»Selv om visse Befolknings-
lcredse- er hlevel opílammel til
at tro, at det mest vilale i Øje-
blikkel er, om vi skal benylte
Danmarks nuværende Situation
til at starte for os selv eller
ikke, saa kunde det dog ske, at
vi, endnu medens dehne Strid
paagaar, pludselig slaar overfor
en langt større Folkemasse, som
siger: Pokker i Vold med jeres
Styreform dil og Styreform dat!
Vi vil have Arbejdsredskaber,
Arbejde og Brød!«
Ja, tað seinasta fer óivað at
vera so. Tá ið kríggið er av,
verður lítið av »arbeiðisreið-
skapi« í Føroyum, tá ið liugsað
verður um sjódriftina. Hvar eru
skipini, sum okkara skipasmiðj-
ur kundu bygt, til at koma í
teirra stað, sum vit liava misl?
Hvar eru fryslihúsini, filáfa-
brikkirnar og konservesfabrikk-
irnar, sum ísland nú yðjur av,
og sum verða neyðug, um vif
ikki skulu smokka heilt burtur
ímillum, tá ið kappingin verður
um at fáa selt sína fiskiveiði
til bestu prísir?
Tann sjófarandi maðurin í
Føroyum veit, hvør ið hev-
ur ført nútfmans veiðifør lil
landið, úg hvørjir, ið hava tikið
nútímans veiðiháltir upp, sum
kunna geva fiskimanninum eina
toliliga inntøku eisini i friðar-
tíðum. Hesir menn eru ikki at
finna teirra millum, ið flykkjast
um Dimmu. Hann veit eisini,.‘
hvørjir ið teir vóru, sum fyri
at bjarga sær undan at fara á
húsagang við sínum foroldaðu
skipum, sum máttu forarma
bæói leir og teir menn, ið av
nreyð fóru við teimum, ár und-
an ári fingu danska statin at
veita leimum so mikið í studn-
ing, at driftin kundi lorra og
og fiskimenninir ikki beinan
vegin svøltaðu í hel. Teirra
egni partur var eilt sindur
frægari, ið hvussu er høvdu
hesir menn og manninđur, sum
ár eftir ár livdu av undirbalans-
anum, ofta so frætl í sín part,
at ráð vóru lil veitslur og dýr-
ar vinasamkomur.
Tá ið ein, ið kanska stendur
onkrum reiðaríi nær, í Dimma-
lætting skrivar: »En god Start
er det altafgørende, af den af-
hænger det i høj Grad, om del
skal blive muligl for os at sikre
os en bedre Levestandard i
Tiden efter denne Krig end i
Tiden efter den forrige,« so
gevur tann sjófarandi maðurin
honum rætt fyri lí sjómanninum
viðvíkir, hann má fáa betri livi-
kor enn undir snøristrældóm-
inum, men hasir reiðararnir, ið
vegna ódugnaskap ella tí ov
lílil drift Og ov lítið framskygni
var í teimum, ikki løgdu inn á
nýggjar leiðir sum kundi bera seg,
men máttu fáa sær statshjálp til
at halda sínum søkkandi skútum
flótandi, teirra »Levestandard«
var ivaleysl góður eftir tí dygd,
leir veiltu okkara samfelag. Teir,
sum hildu hasari armóósskip-
anini uppi, eru teir somu, sum
liava slýrt Føroyum undir hes-
um bardaga, og um teir hava
fingið naluið av peningi lagt í
grunnar at laka til, tá ið bar-
dagin er av, so er tað ikki tann
munandi hjálp í tí, sum um
allur dentur hevði verið lagdur
uppá av fyrstan tíó al komið
okluim í samband við vestur-
heimin og haðan fingið lilfar til
at búgva okkum út eins og
Island. i
Hetta skilja allir sjófarandi
menn, og tí balđa teir tað vera
nógv fyri, at teir menn, sum
hava' roynt nýggjar vinnuleiðir
og sum hava víst seg at đuga
at skapa arbeiði og vinning til
hundraðtal av sjómonnum, skulu
verða happaðir av óflongdum
og ólátaðum unglingum, sum
ta tíð, teir við slríð og strev
baksaðu Føroyum eina hung-
ursvinnu til lands, sótu fjálgir
heinia hjá mammu sínu, og
hvørki liðu hungur ella hall.
Sjálvstýrisnavnið
(Framh. frá 1. síðu.)
Fyri Louisianarnar má hesin
dóniur vera hugsloytandi. Har
hava teir sæð seg so blindar
uppá sínar egnu dygdir og eru
so væl lullaðir í svøvn av Louis
Zachariasens ótroytliliga sjengr-
an um allar Fólkaflokksins ognú
Fra m b u rðsfela gs m a n n a ódygd i r,
at tað má vera ringl nú at
vakna við kalđan dreym. So
nógv hava teir óivað hiidið um
seg sjálvar, at teir ikki hava
ivast í, at tá ið teir fóru úr
Framburðsfelagnum áðrenn teir
vóru koyrdir út, so tóku teir
Sjálvstýrisnavnió við sæf, teir
ið høvdu givið seg upp til sam-
bandið og trivust væl á sam-
bandsleió.
Framhald av greinini Vánaligur
dansur og innantómir føðilands-
sangir kemur í næsta blað.
Dekksgløs
Logg og logglinnr
Flagglinnr
Skipsblokkar
Eldslekkjarar við eykafylling
Klótnr
Blusskannnr
Rakettir og stengnr
Oljnfrakkar, gnlar og svartar
Undirklæði til menn
Gular og bláar kyndarabúnar
AUa vanliga skipa- og bátaútgeró
fáa tygurn í
Skipshandlinum
á Kaiini. Telefon 345.
]UV|fr PERSÓNKOYRING
lUlll* WILLIAM SLOAN UUl
Framburðsfelagsrørslan
í 40 ár.
1 1903 varð hitl fyrsta sligið
gjør Iti lstovnan av framburðsfel-
øgum í Føroyum, vió tað at
Føroya Framburðsfelag varð
stovnað á fundi í Havn, har
fleiri týðandi menn hildu røóur.
Longu frá fýrstu lj-ond av —
var tað enn eitt sinđur leitandi
og ivandi — so var tó aðal-
kjarnin í rørsluni tann, al Før-
oyingar sluildu búgva seg úi til
at taka við ræði á egnum landi.
I 1905 var Suðurstreymoyar
Framburðsfelag íbirt, og gjørdist
tað í 1906 samstundis við Sjálv-
stýrisrørslunnar uppruna Havnar
Framburðsfelag, soleiðis si*m
felagið eilur og livir dagin í dag.
Hetta felag, sum hevur hafl
til uppgávu at borið sjálvslýri-
sins merki undan í stríðnum,
hevur sum vera man verið úli
fyri vondum atsóknum bæði
innan- og ullanífrá. Men frælsis-
merkið lievur verió hildið hátt,
og felagið hevur kanska ongan-
tíð verið sterkari enn ídag.
Størsti vandin fyri felagið var
tó, tá ið felagsins umboðsmenn
royndust at vera alt annað enn
sjálvstýrismenn, og harðir dystir
og ljótir rívningar vóru, áórenn
felagið orkaói av nýggjum at
slíga upp úr hesum tarnandi
vrakgóðsinum. Men all sam-
band við afturhaldskropparnar
váró kappað, og aftur stevndi
Havnar Framburðsfelag við
-bleildrandi frímannamerki und-
an á sjálvstýrisleið.
Vil liava nú á lingi ein um-
boðsmann, sum vit kunna líta
- á. Hann hevur, síóani hann
kom á ling, verið fyri mangari
atsókii, og hinir vrakaðu menn-
inir frá Havnar Framburðsfelag
hava leitað við kikara eflir at
finna okkurl brek við honum
fyri at kunna fella hann uppá
lað. Einasla, teir funnu, var
»Varðin«, men eisini [ tí máli-
num vísli hann teimum eiggitiga
aftur, soleiðis at skommin fall
á teir.
Nú er Framburðsfelag sterkt,
og vit kunna bert vera glaðir
yvir lað og vóna, at tað heldur
fram somu leið.
Framburðsfelagslim ur'
Svartir oljufrakkar
gul øljuklæðir
arbeiðsklæðir
C. C. JOHANSEN Telefon 30
Allar matvørur
og klædnavørur
Ringið til 24
og vørurnar verða sendar
Katr. Chri'stiansen
Bringsnagøta
PHILIPS
lampur
Heimsins bestu!
Meira Ijós fyri minni peningl
Til 220 Volt hava vit nú:
15, 25 og 40 W
Frithiof Wellejus
GÓLVTEPPI
í øllum støddum í stórunr úrvali.
B. A. Samuelsens eftf.
• Telf. 42. Tórshavn.
Beldams Pilot
originali niaskinpakningur og eisini
amboð og tilfar til maskinbrúks.
Hillebert Andreasen, Kongagøta, Tórshavn. Telf. 60.
Jðlatrøllið 1943