Tíðindablaðið - 29.01.1975, Side 3

TÍÐINDABLAÐIÐ mikudagin 29. januar 1975
Síða 3
LESARIN SKRIVAR
Bert lesarabrøv við navni undir koma í blaðið.
Eitt dýrt kabinett
Nú hava teir so endiliga
funnið út av, at teir 3 sam-
gonguflokkarnir, ið rógva
á bakborð, skulu hava 2
mans hvør í landsstýrið.
Hetta er fyrsta takið, ið
skal vísa til tað sparsemi,
sum lá fyri stavn í stevnu-
skránni hjá teimum flestu
flokkunum. Teir byrja við
at nøra um seg sjálvan
fyrst og fremst, so fara vit
at taka tað stóra liðið,
hvar vit fara við spari-
knívinum.
Nú frættist, at nógv
stóð á, áðrenn skriðan
leyp, tí løgmaður vildi vera
løgmaður, og Jákup Lind-
enskov vildi ikki í Trygg-
ingarsambandið aftur, so
nú vóru góð ráð dýr hjá
hinum báðum flokkunum.
So vildi tjóðveldisflokkur-
in eisini hava tveir, teir
vildu ikki vera minni um-
boðaðir enn javnaðarflokk-
urin. Nú stóð á fólkaflokk-
inum sum tann lítli, ið bert
vildi hava 3 landsstýris-
menn inkl. løgmann, tí nú
skuldi sparast, men í síðst-
u løtu hálsaðu teir um, og
vildu eisini verða umboð-
aðir við tveimum monn-
um. Hvørjir, ið troðkaðu
seg fram, skal eg ikki
koma nærri inn uppá her,
ein hevur loyvi at gita.
Nú, well, er hetta lands-
stýrið neyðugt? Hava vit
ráð til slíka administratión
í Tinganesi? Um rætt var
atborið vóru 3 mans nokk
fyri at varðveita tey ym-
isku økini saman við teim-
um skrivstovustjórum og
fulltrúum, ið ikki tróta í
Tinganesi og á skrivstov-
um .úti um býin undir
landsstýrinum og einum
landsstýris stjóra.
Núsitandi løgmaður
hevur bert umsitingarmál
og uttanríkismál til at
varðveita, hví ikki leggja
onnur mál á herðarnar á
honum. Hini málini kundu
samskipast til býti millum
hinar báðar landsstýris-
menninar, um teir vóru
tríggir. Men tá ið allir vilja
sleppa framat, og «alle
ville de Herrer være, og
ingen ville for hinanden
vige», vil neyvan spyrjast
nakað gott burtur úr, og
hvør liður undir tí? Veljar-
arnir, ið teir svíktu í orð og
talu.
A Føroya løgtingi
hin 28. januar 1975
Kjartan Mohr
P.S. Nú frættist, at hølini
í Tinganesi eru ov smá og
fá, so teir ætla at taka
Munkastovuna til brúks.
Eitt yviradministrerað
samfelag, ið heldur skuldi
hugsað um at tikið spónina
í hina hondina.
Hestar
Av og á eru lesarabrøv í
bløðunum, har ónevnd fólk
finnast at monnum, sum
hava tokka til hestaítrótt-
in. Hesir verða gjørdir til
ríkmenn,' lordar og annað
tílíkt, hvør skal siga, at
tað eru bert tílíkir, sum
kunnu halda ross.
Nú er tað so, at eg kenni
teir flestu, sum hava yndi
til hetta aðalborna djór.
Hesir menn eru hvørki rik-
menn ella lordar, men van-
ligir føroyingar sum eg
sjálvur, hvørs áhugi í frí-
løtum ikki er til bóltspæl,
bát, fiska síl, summarhús,
ferðir suður i lond og ann-
að tílíkt, sum fólk brúka
sína nógvu frítíð til, men
hvørs tokki stendur til tað
Fleiri arbeiðsmannafeløg,
arbeiðskvinnufeløg og
handverkarafeløg. hava
vent sær til landsstýrið og
spurt, hvussu grein 7 í
samgongusáttmálanum
millum landsstýrisflokkar-
nar skal skiljast, og hvørja
leið landsstýrið ætlar at
ganga í lønarlagnum.
í hesi nevndu grein í
samgongusáttmálanum
stendur:
«Við effektivum príseft-
í øllum londum uttan — so
sær út — í Føroyum vakr-
astu og hábærsligastu av
øllum itróttargreinum:
hestaítróttin. Henda ítrótt
er fyri hitt almenna ein
ógvuliga kravlítil ítrótt.
Her verður eingin studn-
ingur veittur ella kravdur,
hvørki til íleggingar ella
rakstur. Ikki tí, eg haldi
tað vera í allarfinasta lagi
og vælútgivnir pengar, at
hitt almenna stuðlar itrótt-
in við byggjan og rakstri
av bóltvøllum, svimjihøll-
um, ítróttarhallum o.s.fr.
og stuðlar ferðum hjá teim
mongu ítróttarfólkunum
bæði innan- og uttanland-
a. Tíðin krevur eisini, at
hitt almenna letur gera
vegir, parkeringspláss,
brýr, berghol og ferjulegur
irliti verða hækkingar í
vøruprisunum tálmaðar.
Avleiðingarnar av av-
tøku av innflutningsgj ald-
inum á ymsum vørubólk-
um verða kannaðar.
Pristalsskipanin verður
broytt, soleiðis at teir
ymsu hættirnir fyri prís-
javning geva lønarstætt-
unum sama endurgjald í
krónum fyri príshækking.
I hesum sambandi verð-
ur prístalsgrundarlagið at
til teir lOOOtals bilar, ið
nýttir verða bæði til nyttu
og til stuttleika. Eisini er
tað gott, at bátahylar og
havnir verða gjørdar fyrst
og fremst vinnulívinum at
gagni, men eisini til teir
lOOtals menn, sum hava
gleði og fragd av at eiga
bát, og kunna fara í fjørðin
í fríløtum.
Sum omanfyrinevndu i-
tróttir og frítíðarítriv, so
kostar hestaítróttin sum
sagt ikki skattaborgarun-
um nakað. Tí dugi eg ikki
at síggja, at tað skal gera
nakað og nakar fáa ilt av,
at ein vakur hestur stend-
ur á beiti á onkrari ódyrk-
aðari almennari jørð og et-
ur gras, sum annars verður
til deyðagras. Hóast alt,
so er hesturin ein vakur
fullfíggja og taka í nýtslu í
1975; samstundis verður
grundtalið 100.
Skundað verður undir
nevndararbeiðið viðvíkj-
andi samskipan av teimum
ymsu almennu lønarløgun-
um. Alment lønt fólk í
Føroyum kunnii bert fáa
løn sína viðgjørda í sam-
ráðingum millum hitt al-
menna og føroysk yrkis-
feløg.
Tryggjað verður, at eins
løn verður latin fyri sama
arbeiði».
Vinnufeløgini siga í
skrivinum til landsstýrið,
at nú sáttmálasamráðing-
ar verða í vár, hevur hesin
spurningur teirra størsta
áhuga, so at tey ikki verða
tikin av bóli, eftir at
sáttmáli er gjørdur við ar-
beiðsgevarafeløgini.
partur av náttúruni, sum
hevur verið her á landi eins
leingi og fólk hevur búð
her, og sum óivað hevði
verið týndur nú, vóru tað
ikki menn, sum høvdu
tokka til hansara. Okkara
land verður fátækari fyri
hvørt livandi, týnt verður,
antin tað so nú á døgum er
til nyttu ella ikki.
Hví hava summi yndi til
hestar? Og hvi hava menn
so leingi søgan veit um at
siga havt tokka til hestar?
Man tað ikki vera tí, at
hesturin, sum íslendska
skaldið Einar Bendiktson
sigur: Hesturin, skaparans
meistaramynd, mátturin
stoyptur í holdi og blóði.
Tí tað tað kostar at hava
hest kunnu tey flestu klár-
a. Annað er, at øll kunnu
ikki hava hest, tí tað
krevst, at ein hevur høvi
til at hava hestin á beiti,
og er hetta størsta vanda-
mál hjá monnum, sum
hava hest. Men øll kunnu
heldur ikki hava hund ella
seyð, øll kunnu heldur ikki
hava bát og neyst ella
summarhús og bil o.s.fr.
Men tað er ikki bara at
siga tað at hava hest. Tað
gevur nógv arbeiði og
krevur nógva tíð til sóp-
ing, strikling, skógving,
fóðring, flyting, hoygging,
venjing o.s.fr. Tí má hug-
urin vera framúr góður,
skal nakað skil verða i.
Hjartað spyr sum kunn-
ugt ikki um grundir. Eg
sigi fyri meg, at bæði eg
sjálvur og øll míni nærm-
astu hava stóran tokka til
hestar og fara ógvuliga
væl við teimum. Hestur
hevur verið í okkara slekt
longri enn eg minnist. Tað
er sorgardagur í slektini,
tá hestur verður feldur,
næstan sum tá fólk fara.
Tann ylur, sum fer gjøgn-
um ein, tá ein kennur, at
hesturin eisini hevur tokka'
til ein sjálvan, kann ikki
greiðast frá, men má upp-
livast. Somuleiðis tann
góða kenslan, ein vakran
summardag at sita á sín-
um góða og livliga gangara
í okkara fagra haga og
fjøllum. Er tað ikki ein
hugtakandi sjón at síggja
hest, sum ber seg væl,
spæla á sløttum sandi?
Ella hest sum ferðast fag-
urliga undir manni? Hetta
hava so nógv skald hildið
upp gjøgnum tíðina, tí ofta
eru hestur og maður
nevndir í kvæðum, yrking-
um og skaldasøgum.
Lívið er eittans og gott
er at vera til, tá blóðið
rennur heitt og lætt. Eg
sigi fyri meg, at tann dag-
ur, eg av eini ella aðrari
orsøk, ikki sleppi á hesta-
baki á fjøllini longur,
verður ein ringur dagur.
Tá er ein góður og ríkur
partur av minum lívi farin.
Tí skilji eg ikki, at menn
kunnu finnast at hestaí-
tróttini fram um aðrar í-
tróttir og fritíðarítriv.
Annað mál er, at okkurt
kundi verið at funnist at
okkum sum riða, bæði av
okkum sjálvum og øðrum.
Høgni Mohr
Hvussu skal
grein 7
skiljast?
NÝTT
UM NØVN
V&&*. 5a*i %
Diamant-
brúdleyp
í morgin, hósdagin 30.
januar, hava hjúnini
Hansina og Andreas
Lindberg, Mýrugøtu 8 í
Havn, diamantbrúd-
leyp. Andreas, sum
fylti 85 ár 12. desem-
ber, er ættaður úr
Trongisvági, og Han-
sina er av Vikum, upp-
vaksin í Sørvági. Tey
hava búð meginpartin
av lívinum í Trongis-
vági, har Andreas ar-
beiddi sum skipstimbr-
ari. Tey fluttu til Havn-
ar umleið 1960. Hans-
ina og Andreas eiga 10
børn, sum búgva í Før-
oyum, Danmark, ís-
landi og Amerika.
Silvurbrúdleyp
Fríggjadagin 31. januar
kunnu hjúnini Margret-
a og Arnold Hansen
(Alli) úr Havn, halda
silvurbrúdleyp.
í dag kunnu hjúnini
Katrina og Thomas
Juul við Skipá, Heiða-
vegur, Tórshavn, halda
silvurbrúdleyp.
í dag kunnu hjúnini
Nomi og.Henning Jen-
sen i Vági halda silvur-
brúdleyp.
Brúdleyp
í dag giftast í Klaksvík
Fríðgerð Rasmussen og
Hanus Hansen, bæði úr
Klaksvík.
Andlát
Hósdagin 23. januar
andaðist Annika Múll-
er, fødd Anthoniussen á
ríkishospitalinum í
Keypmannahavn, 22
ára gomul. Annika var
ættað úr Oyndarfirði og
var gift í Danmark.
Hósdagin 23. januar
andaðist Elisabeth
Thorlina Jensen úr
Svínoy, 84 ára gomul.
Hon var ættað úr Svín-
oy og búði har. Elisa-
beth Thorlina Jensen
var ógift.
Hósdagin 23. januar
andaðist Maria Thom-
sen — Mia í Búð — í
Nólsoy, 75 ára gomul.
Fríggjadagin 24. januar
andaðist Havgrímur
Johannesen í Havn, 57
ára gamal. Havgrímur
var heilsølumaður.
Kona hansara, Emly, er
ættað úr Klaksvík. Tey
eiga trý børn: Súsan,
Marita og Finnur.
Sunnudagin 26. januar
andaðist Sigrid Jo-
hannesen í Vestmanna,
81 ára gomul.