Samtíðin - 01.06.1961, Blaðsíða 20

16
SAMTÍÐIN
band við jörðu og sendi frá mér upplýs-
ingar. Dvöl mín í geimfarinu hefur
sannfært mig um, að afnám þyngdar-
lögmálsins hefur vfirleitt engin áhrif á
starfsgetu manna.
Breytingin frá léttleika-ástandin.u og
þar til þyngdarlögmálsins tekur aftur að
gæta, er geðfelld. Ég fann til handleggj-
anna og fótanna, meðan þeir voru þunga-
lausir, en allt i einu höfðu þeir öðlazl
þyngd sína aftur. Ég var hætlhr að svífa
yfir stólnum. Nú gat ég hagrætt mér í
honum!
Ér geimfarinu var ekki eins gott út-
sýni og úr l'lugvél Samt var það allgott.
Meðan ég sveif yfir Sovét-Rússlandi, gat
ég vel greint ræktað land frá óræktuðu.
Daglilið jarðar sást vel. Ég sá strand-
lengjur meginlandanna, eyjar, stórfljót
og vötn og gat vel greint láglendi frá
fjöllum.
Nú sá ég i fyrsta sinn bungu hnattar-
ins. Ég sá litadýrðina • á mótum bjarts
yfirborðs jarðarinnar og dimms loíts-
ins. Mörkin milli þeirra eru mjó. Þau
líkjast bláleitu þokubandi. Þegar nátt-
hlið jarðarinnar hvarf mér aftur og dag-
hliðin birtist, eygði ég úti við sjóndeild-
árhring fagurrauða, lýsandi rönd, er
varð bláleit og hvarf síðan við myrkan
geiminn.
Tunglið sá ég ekki, en sólin er þarna
úti i geimnum mörgum sinnum bjartari
en við sjáum hana frá jörðu. Stjörnurn-
ar sjást mjög greinilega, og andstæður
geimsins koma miklu skýrar i Ijós held-
ur en þegar við athugum þær frá jörðu.
EITTHVAÐ á þcssa leið fórust Gagar-
in orð. Hann kveðst munu lielga geim-
könnun starfskrafta sína ævilangt og
segir enn fremur:
Nú langar mig að fljúga lil Venusar
til að sjá, livað leynist undir skýja-
hjúpnum þar. Mig langar einnig til Marz
lil að sjá með eigin augum, hvort skurð-
ir hafi virkilega verið grafnir á þeirri
reikistjörnu. Tunglið er ekki framar
fjarlægur granni okkar. Ég býst ekki við.
að þess verði langt að bíða, að okkur
takist að fljúga til tunglsins og lenda
þar.
Röskur mánuður er liðinn, síðan Gag-
arin lét sér framangreind tíðindi um
munn fara. Éf lil vill hafa ný stórtíðindi
gerzt, þegar þau koma hér á prent. Þarna
er nú hraðinn á.
Fátækar smáþjóðir standa í dag furðu
lostnar gagnvart tækniafrekum auðugu
stórþjóðanna og undrast átök raunvis-
indanna allt frá klofningu atómsins til
yfirráða geimsins. Samt Ieggja vísinda-
menn sumra smáþjóða til liðtæka inenn
í baráttunni. Én löngu áður en geimvís-
indi hófust, sá íslenzkt stórskáld, Einar
Benediktsson, djörfustu hugsýnir og le‘
sig ekki muna um að kalla „ferju a
hnatta-hyl“. Draumar skáldsins voru þa
svo langt á undan þvi, sem nú er óðum
að rætast, að hrópið dó „milli blálofts-
veggja“.
☆ ☆ ★ ☆ ☆
UNGUR LÆKNIR kom eitl sinn 1
rannsóknarstofu bins heimsfræga bakt-
eríufræðings, Axels Kochs, og var vis-
indamaðurinn þá önnum kafinn við að
sjóða eitthvað i skaftpotti yfir sprittloga-
„Hvað haldið þér, að ég sé að sjóða
hérna?“ spurði Koch.
„Ef lil vill taugaveikisbakteríur?“
„Nei.“
„Streptókokka?“
„Nei.“
Gesturinn gat nú upp á sæg af bakteri-
um, en Koch hristi bara höfuðið. Að lok-
um tók hann lokið af skaftpottinum, and-
aði að sér ilmandi gufunni og sagði:
er bara að sjóða pvlsur, ágætar pyls11'•
skal ég segja yður!“