Sameiningin - 01.04.1888, Blaðsíða 7

2:1—
þér sjáltir haíiS tileinkað yðr þá. Og þér hœtiö ekkerfc úr
fyrir yðr, meS því aS gefa í skyn, mifct í reiði ySar, og
láfca sein þaS <lugi eins og huggun, aS „Sam.“ sé svo ómerki-
leg, aS enginn muni hafa aS nokkru marki þaS, sem hún segir.
ReiSin viS „Sam.“ sýnir hezt, aS þetta er uppgjörSarhuggun.
Hrífan í.slenzka var ákaflega ómerkileg í auguin Færeyja-
gikksins; hann kannaöist ekki viS þaS verkfœri. þaS kom
]>ó aS því, aS hann áttaSi sig á því, hvaSa verkfœri þctta vai'.
Og þaS getr fariS svo, aS þeii', sem hér eru orSnir Færeyja-gikkir
og þykir „Sam.“ s\ <> ómerkileg, aS þeir vilja ekki viS hana
kannast, stigi <ivart á hrífutimla hennar og átti sig s\-o á
því, aS íslenzk lirífa er ekki sama sem ekkerfc.
En vér skulum bœta ilálítiS úr skák fyrir lömliun \-or-
um, sem liafa dregizt inn í þetta svo kallaSa „Menningar-
félag", svo fólk á Islandi, sem annars kynni aS viljá leita
hingaS vestr, ekki þurfi aS frá fælast Ameríku fyri.r þá mk,
aS slíkr félagsskapr er ]>egar mymlaSr hér meSal Islendinga.
Félagsskapr þessi er ekki svo vaxinn, aS mönnum þurfi í
raun og veru aS standa nein ógn af honum. þaS eru
víst ekki í honuin þeir vísindamenn, að hætt só viS, aS
]>eir kollvarpi sannindum trúar vorrar meS lærdómi og vís-
indalegum rannsóknum. Og ekki erum vér heldr neitt liræddir
um, aS áhuginn sé svo brennandi bjá þessum mönnum fyrir \'an-
trúarinálefni þeirra, aS nokkrar verulegar framkvæindir í verk-
inu antikristindóminum til eflingar meSal fólks vors geti úr
þeirri átt veriS \ræntanlegar. Vér erum ]>ess fulltrúa, aS þetta
uppþot er ekkert annaS en vindbóla, að vísu vindbóla van-
trúarirmar, en þó ekki nema vindbóla, sem springr og eySist óS-
ar en á hana er andaS, og hún gjörir því aklrei út af
viS hina íslenzku kirkju vora hér, hversu veik sem hún
kann að vera. Yér vonum miklu fremur, aS þaS, aS bóla
þessi hefir veriS blásin upp, leiði ]>aS gott af sér, aS sum-
ir limir kirkju vorrar, sem aS undan förnu hafa verið sinnu-
litlir og hálfvegis sofandi yfir sínum kristindóinsmálum,
vakni til meiri meSvitundar um þaS, aS meira þarf aS
gjöra fyrir þessi mál en liingaS t-il hefir gjört veriS. Vér
teljuin aS vísu eigi ólíklegt, aS nokkiir einstaklingar, er
að undan förnu hafa aS nafninu til heyrt kirkju vorri, en
sem í rauninni aldrei hafa í anda átt þar heima, sigi nú