Sameiningin - 01.01.1937, Blaðsíða 3

á§>atnetníngtn
Mánaðarrit til stuðnings kiricju og kristindómi Islendinga
gefið út af Hinu ev. lút. kirkjufélagi Isl. í Vesturheimi.
Ritstjórar:
Séra Kristinn K. Olafson, 3047 W. 72 St., Seattle, Wash., U.S.A.
Séra Guttormur Guttormsson, Minneota, Minn., U.S.A.
Séra Kúnóltur Marteinsson, 49 3 Lipton St., Winnipeg.
Féhirðir: Mrs. B. S. Benson, 695 Sargent Ave., Winnipeg, Man.

52. ÁRG. WINNIPEG, JANÚAR, 1937 Nr. 1
Nýtt og gamalt
“Nýtt ár ennþá Guð oss gefur;
guðleg enn oss veitist náð.”
Þaö minnir á dæmisögu Jesú um hið ávaxtalausa fíkju-
tré (Lúk. 13:6-9). í þrjú ár hafði eigandi víngarðsins, þar
sem fíkjutré jietta var gróðursett, leitað ávaxtar á því, en
ekki fundið. Nú skipaði hann víngarðsmanninum að höggva
það upp, en víngarðsmaðurinn bað: “Lát það vera enn þetta
árið.” Réttlætið skipar að höggva það upp; miskunnin biður
um frest, til þess enn á ný að leitast við með öllu móti að
hjarga því. Má ekki sérhver einstaklingur taka þetta til
sín? Verðskuldum vér að lifa? Hvernig sem þú svarar því
er hitt víst, að “sjálfur Guð er að leita þín,” til þess að vekja
þig til betra lífernis. Víngarðsmaðurinn eilífi er að grafa
um rætur lífstrés þíns og flytja þeim fæðu, svo það geti
blómgast og blessast. Tæpast mun til vera meiri hvöt til
lífernis betrunar en sú sívakandi sannfæring, að hin eilífa
miskunn sé á hverju einasta augnabliki hjá oss, til þess að
laða oss að hinni guðdómlegu fegurð.
“Nýtt ár ennþá Guð oss gefur.” Vér höfum óskað hver
öðriim farsældar á þessu ári. Sá sem þetta ritar óskar öllum