Sameiningin - 01.12.1919, Qupperneq 13

297
AuðlegÖ: Ekki amiaÖ, fagri Pílagrímur, en það, að
elska mig og þjóna mér, algjörlega, staðfastlega, svo
lengi seni æfin endist.
Vizka (les): Safnið yður ekki fjársjóðum á jörðu,
þar sem mölur og ryð eyðir, og þar sem þjófar brjótast
inn og stela; en safnið yður fjársjóðum á himni, þar sem
hvorki eyðir mölur né ryð, og þar sem þjófar brjótast
ekki inn og stela. Því að þar sem f jársjóður þinn er, þar
mun og lijarta þitt vera. Enginn getur þjónað tveimur
lierrum, því annaðhvort mun hann hata annan og elska
hinn, eða aðhyllast annan og lítilsvirða hinn. Þér getið
ekki Iþjónað Guði og mammon.
Pílagrímur: “Elska og þjóna”. Ó, Auðlegð, má eg
elska konung minn og þjóna honum?
Auðlegð: Nei. Elska mig', þjóna mér.
(Samvizka lyftir stundagl. Pílagr. hörfar undan.)
Auðlegð: Krjúp þú, krjúp þú, og þá skal gjöf mín
veitast þér.
Ptlagrtmur (hægt): Nei, eg get ekki þegið gjöf þína.
Eg get ekki beygt kné fyrir þér. Það væri háðung, að
bjóða konungi sínum helming eigna sinna og gefa
hjarta sitt og þjónustu öðrum. En fagurt er gullið og
skínandi bjart. Eg vildi—
Auðlegð: Þú vildir hvað, Pílagrímur ?
Pílagr.: Að eg mætti eignast það án þess að krjúpa
fvrir þér.
Auðlegð: Það er ómögulegt. Þú vilt ekki þiggja gjöf
mína. Far vel.—(Fer.),
Pílagrímur (horfir hugfanginn eftir henni) : Ó, mig
langaði svo mikið að eignast gullið. En að vinna það heit,
sem Auðlegð krafðist, liefði verið drottinssvik. Hér
kemur önnur.
(Frægð kemur inn.)
Frœgð: Ert þú ekki Pílagrímur sá, sem leitar að
fullkominni gjöf ? Eg kem með gjöf, sem svo er indæl, að
þú getur ekki fyrirlitið hana. (Hún réttir að honum kór-
ónu.) Eg er Fra'gð. Sjáðu kórónuna. Vel mun hiin
fara þínu unga enni.
Pilagrimur: Kóróna! Hví skyldi eg bera kórónu?
Eg er ekki konungsson, heldur lítilmótlegur Pílagrímur,
sem leitar að gjöf handa kounginum, sem eg vil sýna
lotningu.