Íslendingur - 03.08.1923, Síða 3

ISLENDINOUR
3
N i ð u r s o ð n ?a r v ö r u r
ui
fyrirliggjandi:
Boiled Beef í 1 & 3 kg. dósum,
Stegte Kjötkager í 1 & 2 kg. dósum,
Skinke í 1 kg. dósum,
Leverpostej,
Epli,
Aprikosur,
Jarðarber,
Libby’s mjólkc
Verzlunarmaður
með góðu verzlunarprófi og fimtn ára
reynslu sem innanbúðar- ogskrifsfofu-
maður úr Reykjavík, óskar eftir vetzl-
unarstarfa hér á Akureyri, annaðhvort
nú þegar eða 1. október. Ágæt með-
mæ|i fyrir hendi.
R. v. á.
Mikið úrval af
Schiöths-bakarí:
Sunnudaginn 5. — 8. 1923.
Butterd.stengur ýmsar. Winarkringlur,
fín Winerbrauð, Hajbergskökur, Rol*
ade, Kókusbollur, Súkkulaðe-Marengs,
Tertur, Napoleonskökur, Skallar, Smér-
kremskur ýmisl.
Sérstakt herbergi fyrir dömur í brauð-
búðinni í Hafnarstræti 98.
og Grikkja. Leysa Tyrkir upp her
sinn, og eru liðsforingjar eldri en 24
ára leystir frá herþjónustu.
OO
Innlendar símfregnir.
Rvik i dag.
Pjóðhátið var hér i gœr. — Há-
tiðahöld inn við Árbæ. — Rœðuhöld,
söngur og hljóðfœrasláttur.
Gengið i dag: Sterlingspund er
skráð á kr. 30,00. dollar 6,72, liundrað
danskar krónur 120,24, hundrað
norskar krónar 106,98, hundrað
sænskar krönur 178,70.
OO
Úr heimahögum.
Kirkjan. Messað kl. 2 á sunnudaginn.
Guðm. Bergsson póstmeistari er á för-
um héðan aifari með »Goðafoss«. Sest
hann að í Reykjavík og verður fulltrúi
póstnieistarans þar. Er hin mesta eftirsjá
að Guðmundi; hefir hann geiigt embætti
sínu hér með röggsemd og réttsýni og
reynst góður borgari þessu bæjarfélagi.
Er hans alment saknað er hann nú yfir-
gefur Akureyri.
Oþurkar miklir hafa verið nú um
tveggja vikna tíma. Liggja hey víða undir
skemdum, þó töðu hafi tekist að hirða
víða.
Siídveiðin getigur sæmilega. Eru nú
um 50 þús. tunnur komnar á land á Siglu-
firði og hér við fjörðinn.
Brynleijur Tobiasson kennari er ný-
kominn heim úr ferðum sínum uin út-
lönd. Lengst af dvaldi hann í Danntörku
og Þýzkalandi. Ferðaðist hann þar um til
þess að kynnast kenslumálum þessara landa
og skólutn þar. Um hríð var hann við
háskólann í Leipzig og lagði þar stund á
sagnfræði og uppeldisfræði. Hann tekur
nú aftur við kennaraembætti sínu við Gagn-
fræðaskólann.
Danskir fcrðamenn 27 að tölu koma
hingað með >GuIlfoss« í næstu viku. Eru
þeir á vegum Jslenzk-Dansk Samfund"
og er ferð þeirra skemtiför. Meðan skip-
ið dvelur hér ætlar hópurinn til Goðafoss
og munu margir bæjarbúar slást að sjálf-
sögðu í förina með.
„Esja" kom á þriðjudaginn og fór aftur
seint um kvöldið auslur og suður uin land.
„lsland" kom á mánudagskvöldið og
fór aftur tini kvöldið. Fjöldi farþega voru
með skipinu en fóru flestir suður með
því aftur. Hingað komu stórkaupmennirnir
Jón Laxdai og Arent Claesen og frúr
þeirra, frú Franciska Olsen, Brynleifur
Tobiasson kennari, Páll Einarsson hæsta-
réttardómari, Jacob Thorarensen umboðs-
sali og Ingimar Halldórsson bakari. Héð-
au fóru frú Helga Andersen og Alma
dóttir hennar og Páll Pálniason cand. jur.
Eldgosstöðvarnar. Tveir stúdentur frá
Hafnarháskóla Bjerding Pedersen og Pálmi
Hannesson frá Skíðastöðum í Skagafirði,
hafa verið sendir liingað til lands með
styrk úr Carlsbergsjóði til þess að rann-
saka eldgosstöðvarnar frá því í vetur og
gera ýmsar aðrar jarðfræðis- og dýrarann-
sóknir. Hér í bænum hafa þeir dvalið
nokkra daga.
Á hjólhestum fóru tveir ungir menn
héðan úr bænuni suður til Reykjavíkur
nýlega, þeir Steinþór Guðmundsson klæð-
skeri og Jón Ottó Baldvinsson, fóru þeir
póstleið og komusl klaklaust suður,
„Duglegur blaðamaður" heitir mjög
spennandi og fjörug myud sem nú er ver-
ið að sýna í »Akureyrar-Bíó«. Aðalhlut-
vcrkið leikur Wesley Bary, 12 ára dreng-
hnokki, aðdáanlega vel.
Fylkir, áttunda ár, nýútkominn. Efnis-
skráin er svohljóðandi:
1. Steina og jarðtegunda ranusóknir gerð-
ar árið 1922 og árangurinn af þeim.
2. Forsmáða erindið. Brot úr sögu fs-
lands og ævisögu höf.
3. Hringsjá: Frá útlöndum. Inulendar
fréttir og þjóðmál.
4. Merkisrit o. fl.
Þetta er að líkindum þróttmesta og í
lieild sinni bezta heftið sem enn hefir
komið út af »Fylkir«.
Sigurborg Kristjánsdóttir frá Múla t
ísafjarðarsýslu, sem flutti erindi þau á
Sambandsfundi norðlenzkra kvenna hér á
dögunum, er vöktu mikla eftirtekt, hefir
undanfarandi haldið matreiðslunám-
skeið fyrir 10 ungar stúlkur hér í bænum.
Láta þær hið bezta af kenslunni og hin-
um hollu áhrifum, setn þær hafa orðið
fyrir af kennara sínum. — Sigurborg er
nú austur á Húsavík, en hygst að flytja
erindi í Samkomuhúsinu er hún kemur
austanað, af því margir sem heyrðu erind-
in á kvennafundinuui hafa óskað eftir því.
Ennfremur gerir ungfrúin, sem starfar
fyrir S. N. K., ráð fyrir að hafa 6 daga
sýniskenslu í matreiðslu fyrir konur um
miðjan ágúst, — og er vonandi að konur
noti tækifærið og sæki þá kenslu.
OO
„Hrefnuveiðin“.
Mér þótti vænt uni, þegar eg las í
27. tbl. Dags þ. á. grein með ofan-
ritaðri fyrirsögn, eftir Guðrúnu Jó-
hannsdóttir á Ásláksstöðum.
Eg hafði fyrir nokkru ætlað mér
að minnast nokkrum orðum á þessa
veiðiaðferð, eii var ekki ýmsra orsaka
vegna búinn að framkvæma það. Bjóst
líka við að dýraverndunarfél. létu sig
það ekki litlu skifta, iivort hér væri
að ræða um óniannúðlega aðferð, og
það á háu stigi, við að aflífa dýr,
ekki með köldu blóði, heldur dýr,
sem tilheyra þeim flokki dýranna, er
lílqast mest manninum að líkatns- og
líffærabyggingu.
Spendýrin eru yfirleitt gædd góðri
skynsemi og hafa sársaukatilfinningu
svipaða eins og maðurinn.
I3ví var það fyrst þegar eg heyrði
um þetta hrefnudráp, hér á Eyjafirði,
að eg hélt í einfeldni minni að þær
væru aflífaðar með skotum, (sprengi-
kúlum), gat ekki og vildi ekki trúa
því að þær værti látnar »drepa sig
sjálfar.*
Verið getur að lánið sé btuiidum
svo mikið með, að skutulliun hitti í
hjartað og stytti þar með því kvala-
stundir þessa vesalings dýrs, sem
komist hefir í of náin kynni við grimm-
ustu skepnur jarðarinnar. Eg hefi enn-
þá ekki fengið ábyggilegar upplýsingar
um það, hvernig á því stendur að
hrefnur eru ekki skotnar með sprengi-
kúlum, ef ekki, duga venjulegir kúlu-
Ij ósak
riflar og þess vegna læt eg þessar
línur frá mjer fara, að jeg vildi í
bróðerni læða um það við þá, sem
hrefnurnar haía veitt og reynsluna hafa
fengið í þeim efnum, hvort ekki væri
gjörlegt að hafa aðra og betri aðferð
en þá sem hefir verið notuð.
Pað er annað dálítið undarlegt, að
menn virðast yfirleitt sýna minni mann-
úð og meira kæruleysi við að aflífa
sjódýr en landdýr. Verið getur að það
eigi rdt sína að rekja til þess, hve
vænir menn eru við að veiða kald-
blóðuðu sjávardýrin, þorskinn og sild-
ina.'án mikillar miskunuar. Dæmi veit
eg til þess um menn, sem hafa verið
að elta styggan sjófugl, en ekki komist
í hæfilegt skotfæri við hann, þá hafa
þeir skotið i áttina til fuglsins, ef vera
kynni að hagl hitti hann. . Peir hafa
ætlað að hefua honuni fyrir stygð hans,
hefna honum fyrir það, að hann hefir
grunað að morðvargur væri á hælum
hans og þess vegna reynt að*forða
lífi sínu. Petfa tilfæki er efalaus sprott-
ið af of lítilli íhugun og einnig því
að veiðihugurinn örfar veiðimanninn.
En í þannig löguðum tilfellum verða
menn að gæta þess, að ójafn leikur
er á borði, því sá, sem maðurinn berst
við, er vopnlaus skepna, sem ekkert
hefir sér til varnar annað en það, sem
forsjónin hefir veitt henni, sem er það
að nota vængina og geta um stundar-
sakir breytt ofan á sig »hina votu
sæng.«
St. Sigurjónsson.
C3
Stökur.
Pó að nokkrir mætir menn
manndóm aldrei breyti,
þá er ekki þröngt um enn
þý á Gróu-Leyti.
Pað er ekki á þrifnað von,
— þefur fer um bæinn —
þegar Jónas Þorbergsson
þarf að gcra í — Daginn.
Jón S. Bergmann.
Auglýst skal hér nú að nýju,
náunganum beint í hag.
Aðeins 2,80
eg sel kaffí næsta dag.
8/7-’23.
Baldvin Jónsson.
ró n u m
eftir
Charlottu Guðlaugu Magnúsdóttur
Undir nafni foreldranna.
Hví var ei þér unt þess, fríða meyja,
æsku þinnar fjörðinn við að deyja,
sál fyrst sunnan fjalla
séð gat hörmung alla,
þig, sem lét að feigðar boði falla.
Mun sú leið ei létt, sem andinn stígur
ljóss til lieima, hvar sem lioldið hnfgur,
á ei óspilt hjarta
útsjóu fagra’ og bjarta
fyrir liandan heljardjúpið svarta?
Flug þú hófst í fögrum morgunskrúða,
fríða meyja, sálar göfga’ og prúða.
Liðin eru árin,
eftir bíða tárin
okkar, djúpu, heitu hjartasárin.
Ekkert hjá oss ynni mátti prýða
eins og brosin þíti og saklaus blíða,
blessuð mærin bjarta,
blítt sem lést hér skarta
ljósið þitt, er skein á skugga svarta.
Pannig var þinn draumhýr æskudagur,
Drottins gæzku morgungeisli fagur.
Fölni liljur Ijósar,
líkt fer blóminn drósar.
Alt er valt, sem heimsins fegurð hrósar.
Okkur fanst þitt blómum búið sæti,
böl og raun og feigð þó naumast gæti
svift þeim sumarblóma,
sem að æskan fróma
vafði í svo mæran morgunljóma.
En sú trú, sem beztu vonir vekur,
voða dauðans og í burtu hrekur,
veitir þol að þreyja,
þegar raunir beygja,
svo er fært að sjá þig unga deyja.
Og þú, sól, er signir Eyjafjörðinn,
sumardjásn þittbreidd’ á grafarsvörðinn,
þar sem sölnað sefur
svanna blóm og hefur
fengið rúm, sem friðarhjúp það vefur,
Jön Þörðarson.
Athugií
verð og vörugæði á hinum nýkomnu
hreinlætisvöruni
í Rakarastofunni í Brekkugötu 1.
Sigfús Elíasson.
Prentsmiðja Björns Jónssonar.
nýkomið.
NÝJAR FALLEGARTEGUNDIR
ELEKTRO CO.
Gamla-Bíóhúsið
með Ióð er til kaups eða leigu. Lysthafendur snúi sér til
Jóns Laxdals,
sem dvelur á »Café Gullfoss* til 9. þ. m. eða Sveins kaupm. Sigurjónssonar.
Minningarljóð