Íslendingur - 13.07.1934, Síða 4

4
tSLENDQtaUR
frá' Sundi.
fegar ég kom á Akurejrri á s. 1.
útmánuðum, var Eyrin orðin fátæk-
ari en áður var, af aldurhnignum
úrvalskonuiu, því að þá var Sigur-
björg frá Sundi látin, áttræð að
aldri.
Hún var svo hljóðlát alla æfi, að
veröldin vissi eigi deili á henni, og
hún lét svo lftið yfir sér, að Akur-
eyri vissi varla af henni. 1*0 var hún
einhver mesta ágætiskona, sem ég
hefi kynst.
Er annars nokkuð sagt með þessu ?
Er teljandi að marka það, sem sagt
er um fólk, sem fallið er í valinn?
Stundum er takandi mark á eftir-
mælum. Svo er fyrir að þakka, að
ýmsir menn og allmargar konur
hafa til brunns að bera hæfilelka og
kosti, sem vert er að halda á lofti
og lofmæli um þessháttar fólk eiga
fullan rétt á sér á almannafæri.
Sigurbjörg frá Sundi — svo var
hún venjulega kölluð — hafði úr
heldur litlu að spila um dagana —
vinnukona framan af æfinni, reyndar
á merkis-heimilum: Laxamy’ri og
Höfða, í*ar giftist hún Sigurði, hálf-
bróöur Þórðar í Höfða, og settu þau
saman bú í Sundi, þar 1 nánd, við
lítil efqi. Þaðan fluttu þau vestur
yfir Eyjafjörð, í Hörgárdal og síðan
út í Möðruvallapláss. Þeim græddist
eigi fé. En frá þeim andaði hvar-
vetna hiyindum, því að sólskin —
andlegt — var ávalt kringum Sig-
urbjörgu. Þeim varð eigi barna
auðið. En fósturbörn höfðu þar, t. d,
að einhverju lej’ti Rannveigu, sem
hefir með höndum gistihúsið Gull-
foss á Akureyri. Og hjá Rannveigu
naut Sigurbjörg langrar og ágætar
aðbúðar á aftni og æfikvöldi lífs
síns. —
Báðar munu hafa haft hag af sam-
búðinni fyrr og sfðar.
Sigurbjörg var þannig gerð, að
allir græddu á viðkynningu við
hana, sem hennar nutu.
Hún var frfð kona uppá að sjá og
eftir að líta, alla vega vel farin í
andliti, svipgóð og augnaráðið bæði
festulegt og hreinlyndislegt. Mál-
rómur hennar var bæði notalegur
og skilmerkilegur, orðalagið bar vott
um athygli og vitsmuni og útlistun
hennar sýndi lífsreynslu og víðsýna
djúpskyggni. Alla tíð bar Sigur-
björg fyrir brjósti góðviljaða skyldu-
*
rækni og í dómum sínum túlkaði
hún hvert mál á hinn bezta veg, og
þeim f hag, sem þess þurftu.
Sigurbjörg var þannig gerð, að
hún hefði verið til þess fallin að
standa fyrir húsmæðraskóla: heim-
iliselsk, jafnlynd, þó staðföst í ráði.
Hún var svo vianugóð — fornyrði
— að hún vann húsverk allt að
áttræðisaldri og svo híbýlaprúð í
framgöngu og umgengni, sem drotn-
ingu sæmdi.
Þaö var meira en gaman að tala
við þetta kvenval, um þau málefni,
sem henni voru hugstæð; það var
gróði. Hún átti enn, komin á ní-
ræðisaldur, svo vítt og bjarí sjónar-
svið, að furðu sætti. Og yfirbragðiö
bar vott um þá birtu, sem alla æfi
átti heima í hugskotinu. Þegar hún
talaði um börn, eða unglinga, rendi
áheyrandinn grun í, að henni hafi
fundist, að hún væri afskift, þegar
hún varð að fara á mis við móður-
gleði og móðurást. En hún kunni
að haga orðutn sínum svo vel og
haglega, að eigi bar á kvörtun yfir
hlutskiftinu.
Sigurbjöig hafði líka vitsmuni til
að sjá og skilja, að þeir og þær
losna við að gráta gull, sem aldrei
eignuðust það. Og í annan stað
var henni ljóst af reynslu og athug-
Skoðun bifhjóla og bifreiða, skrásettra í Eyjafjarðarsýslu og
Akureyrarkaupstað fer fram dagana 17., 18., 19. og 20. júlí n.k.
un, að sum fósturbörn gefast betur Hinn 17. mæti A-1 til A-50
en eigin börn í því að þau geta orðið hefndarbrauð foreldrum eða — 18. — A-51 - A-100
þá tárabrauð — í líkingum talað. — 19. — A-101 - A-151
Pessi kona var skyld mér að — 20. — E-1 - E-51
frændsemi og þó ekki náskyld. En
þegar eg stóð eða sat andspænis
henni, fanst mér eg vera í návist
móður minnar. f*ær báru sama
nafn og voru nálega jafnöldrur. Mér
er sagt að þær hafi verið llkar
ásýndum og að upplagi. Ilvað sem
því líður, virtist mér, sem móður-
hendur væru lagðar yfir höfuð mér,
þegar við kvöddumst slðasta sinni
og hún mælti: •
»Vertu æfinlega blessaður og
sæll, og guð og gæfan fylgi þér,
hvert sem þú ferð*.
Betur en þetta verður eigi á
haldið fyrir bænum. Þó að svo
kynni að vera, að sá sem verður
fyrir slíkri blessun, tryði hvorki á
Guð né gæfu, myndi hann þó minn-
ast blessunarorðanna ogþelrrar konu,
sem bar þau fram — minnast henn-
ar með ástúð, lotningu og þakklæti,
meðal annars vegna þess, að á bak
við blessunina stóð kona, sem hvoiki
hafði blett né hrukku á sál sinni.
Guðmundur Frið/dnsson.
ViSskipti Rússa
og Banúaríkjamanna.
Eins og áður hefir verið getið
fóru viðskiptasamningaumleitanir
Rússa og Bandaríkjamanna út um
þúfur fyrir nokkru, þar eð Rússar
vildu ekki viðurkenna skuldbinding-
ar sínar frá keisaraveldisdögunum,
en Bandaríkjamenn eru, að því er
virðist, staðráðnir I að knýja Rússa
til þess að viðurkenna þessar skuld-
ir. Þeir hafa og allgóð vopn í hönd-
um, því þótt þair gjarnan vilji selja
Rússum vélar, verkfæri, hráefni alls-
konar o. s. frv. vilja þeir ekki eiga
neitt á hættu. Og þjóð, sem einu
sinni hefir sýnt, að hún vill losna
við skuldbindingar sínar, getur brugð-
ist aftur. Að til þessara skulda var
stofnað af keisarastjórninni er í raun
og veru aukaatriði. Nú vilja Rússar
mjög gjarnan kaupa sitt af hverju
af Bandaríkjamönnum, en þeir geta
ekki keypt af þeim, nema þeir fái
lán. Þetta vita Bandaríkjamenn og
ætla að nota sér til þess að knýja
þá til að viðurkenna á gömlu skuld-
urium. Samkvæmt símfregnum frá
Washington í f. m. er það ekkert
smáræði, sem Rússar vilja kaupa í
Bandaríkjunum, fái þeir lán til kaup-
anna. Peir hafa lýst þvf yfir, aö
þeir vilji kaupa af þeim hráefni o.
fl. fyrir 600 miljónir dollara. Nú er
mælt, að nokkrar líkur séu til, að
saman gangi. Roosevelt forseti og
sendiherra Rússlands f Washington,
Alexander Kroyanovsky, hafa rætt
málið, og forsetinn hefir sagt, að
hann geri sér góðar vonir um, að
samkomulag náist. En hitt er fullvíst
segja amerísk blöð, aö þröskuldur-
inn, sem ekki hefir verið komist
yfir enn í þessum samningaumleit-
unum, er einkum gömlu skuldirnar.
Ber öllum bifreiða- og bifhjólaeigendum að mæta með bif-
reiðar sínar og bifhjól þessa tilteknu daga við verkstæði Eben-
harðs Jónssonar við Túngötu hér í bæ frá kl. 9 — 12 f. h. og
1—6 e. h.
Vanræki einhver að koma með bifreið sína eða bifhjól til
skoðunar og tilkynni eigi gild forföll, verður hann látinn sæta
ábyrgð samkv. bifreiðalögum.
Bifreiðaskattur, sem fellur í gjalddaga 2. júlí þ. á., skoðunar-
og iðgjaid fyrir vátrygging ökumanns vcrður innheimt um leið
og skoðun fer fram.
Sýna ber skilríki fyrir því, að lögboðin vátrygging fyrir sér-
hverja bifreið sé í lagi.
Petta tilkynnist hérmeð öllum, sem hlut eiga að máli til eft-
irbreytni.
Bæjarfógetinn á Akureyri, 9. júlí 1834.
Sig- Eggerz.
Síldarstúlkur.
Ráðum ennþá 10 stúlkur til Hríseyjar. —
Snúið ykkur til Elínar Aðalsteinsdóttur, Odd-
eyrargötu 8, eða undirritaðs.
Pr Síldirstöðin í Hrísey.
Carl D. Tulinius.
SÍLDARSTtJTiKUR.
10 til 15 vanar síldarstúlkur vantar til Siglu-
fjarðar. Frítt húsnæði. — Upplýsingar gefur
Einar Einarsson, Strandötu 45.
Aisfur í Mývalnssveil, b antví
B, S. O.
s í mi 2 6 0
n. k. laugardag 14. þ.
m. Laus sæti austur.
Austur í Axarfjðrð
og Ásbyrgi
n. k. laugardag 14. þ.m. Laus sæti.
B.
— Sími 260
s.
o.
Sími 260 —
Bæjarnafnasíaka.
Bær, Horn, Htíð, Vík, Borg, Fit, Ás,
Brók, Iiolt, Fjós, Gröf, Ey,
Strönd, Skarð,
Foss, Hof, Skál, Búð, For, Kot, Bás,
Fell, Kross, Steig, Hvoll, Sleif,
Mörk, Barð.
Steinmóður.
Prentsmiðja Björns Jónssonar.
Óviðkomandi er stranglega
bönnuð öll umferð eða berja-
taka í girðingu Skógræktarfé-
lags Eyfirðinga á Pelamörk.
STJ ÓRNIN.
í hllfi — tvær stofur, eldhús og
geymsla — óskast til
leigu frá 15. sept. eða 1. okt. n. k.;
helzt í Brekkugötu eða námunda við
har.a. — Upplýsingar í Skjaldborg.
Munið eftir
minningarspjöldum Gamalmenna-
hælissjóðs Akureyrar. — Fást hjá
Þorsteini M Jónssyni og Guðbj.
Björnssyni.
Allt með ijpi Eimskip!
................