Íslendingur - 01.06.1945, Blaðsíða 4

Háiíðahöld i mlnningu
Jónasar Hallgrímssonar
Ungmennafélag Öxndœla gekkst
fyrir hátíSahöldum í Öxnadal, fœð-
ihgarsveit Jónasar skálds Hallgríms-
sonar, 26. f. m., á 100 ára dánar-
dœgri skáldsins. —Hófust þau með
guðsþjónustu í Bakkakirkj u, þar
sem sókn*rpresturinn, sr. Sigurður
Stefámsson á Möðruvöllum, flutti
prédikun og minntist Jónasar Hall-
grímssonar. Síðan var haldið að
Þverá og samkoma haldin í þingþús-
inu. Formaður undirbúningsnefndar
setti samkomuna, en síðan tók til
máls Bernharð Stefánsson alþingis-
maður. Ræddi hann um Öxndæling-
inn, Jónas Hallgrímsson, sem hann
taldi raunverulega aldrei hafa átt
heimili annarsstaðar, því að eftir að
hann fór frá Steinsstöðum, þá hafi
hann ekki unnið sér annað fast heim
ili innan lands eða utan. Einnig
ræddi hann um mánninn og skáldið.
Næst tók til máls Steindór Steindórs
son menntaskólakennari og talaði
um náttúrufræðinginn Jónas Hall-
grímsson. Ágúst Kvaran forstjóri las
ljóð eftir skáldið og minningarljóð
sr. Matthíasar Jochumssonar um
það. Nokkrir menn úr „Geysi“ og úr
Hörgárdal sungu lög við texta eftir
skáldið undir stjórn Jóhanns Har-
aldssonar, og Hreinn Pálsson söng
nokkur lög. Að lokum var þjóðsöng-
ur íslands sunginn. Fór athöfnin
fram með sérstökum virðuleikablæ.
Samkoman var vel sótt úr sveitinni
og næstu hyggðum, svo að samkomu
húsið rúmaði eigi fleiri. Kalt var í
veðri, og var því fátt manna lengra
að, t. d. af Akureyri.
Á sunnudaginn efndi Iþróttabanda-
lag Akureyrar til samkomu við sund
laug þæjarins, og sótti hana ínjög
míkill mannfjöldi, svö að vart múnu
fleiri hafa sézt þar samankomnir áð-
ur. Hófst samkoman með því, að
sungið var hið alkunna ljóð Jónasar
Hallgrímssonar „Hvað er svo glatt“,
undir stjórn Áskels Jónssonar. Þá
flutti Snorri Sigfússon námsstjóri
minni Jónasar. Minntist hann m. a.
á þátt hans í að efla sundáhuga á Is-
landi með greinum í Fjölni og þýð-
ingu á fyrstu sundreglum, sem gefn-
ar hafa verið út á Islandi.
Hófst því næst sundsýning. Voru
það barnaskólabörn, er sýndu þær
sundraunir, sem nú eru lögboðnar
til náms, en Olafur Magnússon sund
kennari mælti nokkur orð þeim til
skýringar. Síðan kepptu 4 félög í
8x70 metra boðsundi. Félögin vor-u:
K. A., Þór, Grettir og Iþróttafélag
Menntaskólans. Þór bar sigur af
hólmi í þessari kappraun, sem áhorf
endur fylgdu af miklum áhuga. —
Mátti sjá marga hraðsynda kappa í
hópunr þessum. Að lokum sungu
þeir, _er syngja vildu, „Dalvísur“
Jónasar Hallgrímssonar.
Víða um land var Jónasar Hall-
grímssonar minnst á veglegan hátt
þessa daga, og mörg íslenzkra hlaða
tileinkuðu minningu hans rneira eða
minna af rúmi sínu.
I Reykjavík var þó mest um slík
hátíðahöld, þar sem Listamanna-
þingið kom saman til að annast þau
og gera minningu hins löngu liðna
listamanns sem' veglegasta. Er les-
cndum þessa blaðs kunnugt um þann
þáttinn af dagskrá útvarpsins undan-
farr.a viku.
U N G K Ý R
Og VETURGAMALL KÁLFUR
til sölu.
Guðm. Tómasson
Helgamagrastræti 23
m
Skrá
yfir tekju- og eigna-skatt, tekjuskattsviðauka og
stríðsgróðaskatt í Akureyrarkaupstað fyrir skatt-
árið 1944, lig^ur frammi í skrifstofu bæjarfógeta
dagana 31. maí til 11. júní n. k. að báðum dögum
meðtöldum.
Kærum út af sköttunum sé skilað til. skattstofunn-
ar fyrir 12. júní n. k.
Akureyri, 29. maí 1945.
Skattstjóri

»
I
II
Skrá
um útsvör í Akureyrarkaupstað árið 1945 liggur frammi al-
menningi til sýnis á skrifstofu bæjargjaldkera, frá 31. maí til
13. júní n. k., að báðum dögum meðtöldum.
Kærum út af skránni sé skilað á skrifstofu bæjarstjóra inn-
an loka framlagningarfrestsins.
Bæjarstjórinn á-Akureyri, 28. maí 1945
Steinn Sfeinsen.
mmm,

til síldarsaltenda og útgerðarmanna.
Þeir síldarsaltendur, sem ætla að salta síld, svo ,og þeir
litgerðarmenn, sem hafa í hyggju að salta síld af skipum sín-
um, á sumri komanda, þurfa samkvæmt 8. grein. laga nr. 74
frá 1934 að sækja um leyfi til Síldarútvegsnefndar.
Síldarsaltendur þurfa að upplýsa eftirfarandi:
1. Hvaða söltunarstöð þeir hafi til umráða.
2. Af hvaða skipum þeir fái síld til söltunar.
3. Hvaða eftirlitsmaður verður á stöðinni.
I
I
4. Hve margt síldverkunarfólk vinnur á stÖðinni.
5. Eigi umsækjandi tunnur og salt, þá hve mikið.
Síldarútgerðarmenn þurfa í umsóknum sínum að taka
I fram eftirfarandi: Tölu skipa, stærð, einkennistölur. Aætlað ||
magn til söltunar og hjá hvaða saltanda síldin verður söltuð.
Þeir síldarsaltendur, sem óska að fá tómar tunnur og Salt
1 frá Síldarútvegsnefnd sendi umsóknir sínar til Síldarútvegs-
nefndar á Siglufirði.
Allar þessar umsóknir skulu sendar til skrifstofunnar á
| Siglufirði og þurfa að vera komnar þangað fyrir 30. júní 1945
Síldamtvegsnefnd
Á íarb og tlugi -
aSalIega ilugi.
Framhald af 2. síðu.
ann og fannst hann nú ekki nærri
eins breiður og um árið þegar Lax-
foss gamli var að skarka um hann í
misjöfnu veðri með oss, og venju-
lega allmarga fleiri, innanhorðs.
Brátt var Seltjarnarnesið undirlagt,
og sýndist bæði lítið og lágt, eins og
Þórbergur kvað forðum. Svo var
setzl á Skerjafjörð, og gerðist sá at-
hui ður nteð þeim ágætum, að naum-
ast gat heitið að fyrir því finndist.
Á Skerjafirði tók bálur við farþeg-
Fyrirllggjandi:
Ungafóður, Mifo-korn
Moismjöl
Kurloður mais
Blandoð korn
Hveitikorn
Blandað mjöl
Kúafóðurblanda.
Verzlun L 0 N D 0 N
ÚTSVARSKÆRUR
skrifar
Ari Hallgrímsson
í. B. A. í. S. í.
Meistaramót í knatt-
spyrnu
fyrir Norðlendingafjórðung hefst á
Akureyri 14. júní n. k. Tilkynningar
um þátttöku séu komnar til íþrótta-
fél. Þór fyrir 10. júní.
Stjórnin.
/ '* ? "
4-5 hesta
Bolinder-vél til sölu.
Mikið af varastykkjum
getur fylgt.
Uppl. hjá
Guðm. Guðmundssyni
Helgamagrastræti 42
Hvar færðu ódýrari vinnufatnað
en í VERZL. HRÍSEY?
AUGLÝSING
Undirritaður hefir til sölu
MORSÖ-miðstöðvarvélar,
ennfremur eldavélar.
JÓNAS JÓNSSON,
Brimnesvegi 2, Ólafsfirði.
Skofsala
Nokkur stykki vandaðir SVEFN-
• POKAR verða seldir með heildsölu-
verði næstu daga.
Verzl. Hrísey
um og áhöfn. Raunar er of mikið
sagt að tala um bát, þótt á floti væri.
Farið var einna líkast vansköpuðu
rjómatrogi, og hafði hvorki rá né
reiða. Ilins vegar var vél í dallinum,
sem gekk sæmilega þegar á lögunina
er litið. Soldátar stjórnuðu verkfær-
inu og skiluðu þeir mannskapnum
heilum í land, en þar tóku við bif-
reiðar og fluttu oss til höfuðstaðar-
ins, sem tók á móti ferðalöngunum
með myrkri, kulda og slepju. Er
svo ekki að orðlengja það, allir
flýttu sér í fiðrið og breiddu hátt
yfir haus. Morguninn eftir var held-
ur hryssingslegt veður, kólgubakkar
yfir Esjunni ogFaxaflói ýrður á svip
Eins og vant er í Reykjavík, var rok
í fangið á hverju götuhorni, sama í
hvaða átt var íarið. Vér gáfum oss
því fram með hálfum huga á skrif-
stofu flugfélagsins, ftn þar var oss
tekið tveim höndum og tilkynnt að
farið yrði af stað um ellefuleytið. Á
skrifst. vorum vér Mtnir kaupa miða
fyrir fimmkall, og sýndi hann að
oss yrðu greiddar í snatri tugir
þúsunda í íslenzkum krónum ef vér
vildum gera svo vel að farast heiðar-
lega á leiðinni, heldur minna ef vér
gerðum ekki nema að meiðast, og
alls ekkert ef ekkert kæmi fyrir.
Fannst okkur það eiginlega skítt að
missa fimmkallinn, en hugguðum
oss við að betra mundi vera, fyrst
um sinn, að ganga ekki úr hálsliðn-
um eða kveðja veröldina með öðr-
um hætti, vegna hans. En fimmkalli
urðum vér fátækari fyrir ferðina,
og má heita billega sloppið, einkum
þegar þess er gætt, að fimmkallar
teljast nú yfirhöfuð varla til peninga
nema hjá stórgróðafyrirtækjum,
Hallgrímskirkju, bönkum og Mennta
málaráði. Flugvélin, sem flutti oss
norður, var tvíþekja, tveggja hre)'fla,
eldrauð á litinn. Með litinn í huga
má það teljast heppilegt, að naut
skuli ekki vera á ferðinni í loftinu,
ef þá nokkuð er að marka orðtakið
um áhrif rauða litarins á tarfa. '(í
stjórnmálum hefir það sýnt sig að
það er varlega takandi mark á hinu
forna máltaki). Flugvélin, sem hér
um ræðir, bar víst einkennisstafina
TF — ISM, en ekki er vitað hvaða
-ismi það er, sem þar er um að ræða.
Viljum vér gefa flugunni nafn, til
dæmis Kalli eða Brynki eða kven-
kenna þær, sem líklega á betur við,
þar sem þær eru bæði viðkvæmar,
vandmeðfarnar og oft „hált uppi“,
auk þess, sem þeim er vandstjórnað.
En þetta er smekksatriði. Nú segir
ekki af ferðum vorum neitt merki-
legt. Vér fluguni yfir kubbaborgina
í Norðurmýri, yfir Faxaflóann, inn
Borgarfjörðinn og svo framvegis. Á
leiðinni lásum vér Alþýðublaðið og
Moggann og góndum niður á Stóra-
sand, þar seip ekkert er að sjá. Enn-
fremur gáfum vér jöklunum lítils-
háttar hornauga, svo og Baulu,
Tröllakirkju, Valnsdals- og Víðidals
fjöllunum, Jörundarfelli, Mælifelli
og nokkrum smærri skýjakljúfum.
Ut til fjarða sást ekki vel að þessu
sinni. Vér héldum eins og leið ligg-
ur, ef svo má að orði komast, niður
í Eyjafjarðardali, og lentum innan
stundar stráheilir á flugvellinum á
Melgerðismelum. Þar vorum vér svo
heppnir að ná tali af manni, sem var
að fara í einkabifreið til Akureyrar,
og fengum fyrir náð og miskunn að
hjálpa til þess að halda hílnum á
veginum á leiðinni. Var það hreint
ekki svo lítið erfiði, og fólst aðallega
í því að trufla ekilinn og sitja á end-
anum og láta fara vel um sig. Til Ak-
ureyrar komum vér hressir og glað-
ir, lof sé Flugfélagi íslands og stjórn
endum þess, hér um bil fimmtán
stundum eftir að vér höfðum lagt af
stað með Kötu frá Akureyrarpolli.
Má þetta heita vel að verið, jafnvel
á draugamælikvarða, og er vafamál
að Mórarnir í gamla daga hefðu
gert betur en „Blaðamórarnir“ nú.
Sýnir þetta hve þróunin er ör, og
er ekkert líklegra en það, áð eftir
nokkurn tíma verðum vér yfirleitt al
veg hættir að koma við jörðina, en
eyðum æfinni svífandi milli himins
og jarðar, og má þá alveg hætta að
hugsa um það að verða einhvern-
tíma englar, eins og einstaka leiðin-
legir menn gera enn í dag. ' B,
t