Faxi - 01.01.1980, Síða 19

Vfti til varnaðar
Afleiöingar umferöaslysa eru oft hörmulegar
Margt hefur veriö skrifaö um
gagnsemi bifreiðarinnar. Veröur
ekki dregið í efa, aö margt væri
ööruvísi í okkar daglega lífi ef
hennar nyti ekki við. ( eftirfar-
andi grein vil ég reyna aö fjalla
nokkuð um bifreiðaslys og af-
leiöingar þeirra. Ég tel að
mönnum hætti til að gleyma um
of þeim þætti, þegar gagnsemi
bifreiöa ber á góma.
Daglega lesum viö í blööum
og heyrum sagt frá því í útvarpi
og sjónvarpi frásagnir af bif-
reiöaárekstrum. Suma daga
veröa þeir svo tugum skiptir í
Reykjavík einni. Slíkt þykir ekki
fréttaefni nema til eins dags,
nema þegar meiri háttar slys
hljótast af. Afar sjaldan er ritaö
um þær afleiðingar, sem af
öllum þessum óhöppum hlýst.
Fyrir nokkrum árum var sýnd-
ur í sjónvarpinu þáttur, þar sem
fréttamenn höfðu viötöl við fólk,
sem lent haföi í alvarlegum bif-
reiðaslysum. Þar kom m.a. fram,
aö margir slösuöust þaö mikið
að þeir urðu örkumla þaðan í frá.
Margir höfðu háð langa baráttu
til að ná aftur líkamlegum bata,
en ekki var rætt um þá andlegu
áverka, sem slysunum hafa
fylgt. Líf þessa fólks haföi gjör-
breyst, allar áætlanir kollvarp-
ast, og oft hafði fylgt algjört
skipbrot.
Varla er hægt að hugsa sér
hörmulegri atburð en það, þegar
líf heillar fjölskyldu er lagt í rúst
vegna óvarkárni, kannski
augnabliks óvarkárni, þegar
fjölskyldan var aö ferðast saman
í bíl. Kannski var þessi óvarkárni
ökumanninum sjálfum aö
kenna, eða þá að utanaðkom-
andi áhrif ollu slysi. Afleiðing-
arnar eru oft þær, að ung móðir,
ungur faðir, börn eöa ástvinir
látast eða stórslasast. Ógæfan
dynur yfir, ekki verður aftur
snúið og lífi hefurenn einu sinni
verið fórnaö. Eftir sitja harmi
lostn'ir ástvinir og ekkert veröur
framar eins og það var áður.
En hvað veldur öllum þessum
bifreiðaslysum? Hvers vegna
ekur fólk svona ógætilega?
Hvers vegna hugsarfólk ekki um
þessa hluti, áöuren sesterundir
stýri? Er kannski hægt að koma i
veg fyrir eitthvað af þessum
hörmulegu slysum? Ég vil full-
yrða að það er hægur vandi. Við
skulum í fyrsta lagi athuga það,
að mikill fjöldi slysa stafar frá
fólki, sem ekur undir áhrifum
áfengis og þar sem rekja má or-
sakir slyssins til ástands öku-
mannsins. Slík slys ættu alls
ekki að koma fyrir. Enginn ætti
að láta sérdettaíhugaðakaeftir
að áfengis hefurveriö neytt. Hafi
viðkomandi haft næga vitsmuni
til að bera til aö standast öku-
próf, þá ætti hinn sami einnig að
skilja, aö vín og akstur fer ekki
saman.
( ööru lagi verður að brýna
fyrir ökumönnum, æ ofan i æ, að
sýna verður stööuga árvekni við
akstur. Að aka bifreið krefst mik-
illar hæfni og þegar ekið er á
miklum hraða, þá má ekkert
annað eiga athygli ökumanns-
ins. Hann verður bæði að gæta
að sínum akstri og umferð ann-
arra, hvort sem þeir eru akandi
eða gangandi. Ætíð verður að
hafa í huga, að ökumaðurinn í
næstu bifreiö getur hæglega
misst vald á sinni bifreið, og þá
verður maður að vera viöbúinn
að bregðast við því. Þetta á alveg
sérstaklega viö þegar aksturs-
skilyrði eru slæm, t.d. í bleytu,
hálku, í myrkri, í mikilli umferð,
svo eitthvað sé nefnt.
Ekki má líka gleyma því tjóni
sem veröur á eignum manna, þó
alltaf sé hörmulegra þegar tjón
verður á lífi og limum. Það væri
margt hægt að gera fyrir allt það
fé sem fer til sþillis í þeim hundr-
uöum bifreiðaárekstra sem
verða á ári hverju.
Ég vona að þessi orö mín hafi
vakiö einhverja ökumenn til um-
hugsunar. Það hvílir mikil
ábyrgð á herðum okkar í hvert
sinn er við setjumst undir stýri.
Bifreiðin er stórhættulegt tæki í
höndum þeirra sem ekki geta
farið með hana á ábyrgan hátt.
Við berum ábyrgð á sjálfum okk-
ur, farþegum okkar ásamt öllum
öðrum vegfarendum, sem á
okkar vegi verða.
Látum hörmungar þeirra, sem
hafa lent í umferðarslysum,
verða okkur vftl tll varnaðar.
H.H.
Félag smábátaeigenda
í Keflavík og Njarðvík
Sunnudaginn 27. janúar sl. Njarðvík, í Félagsheimilinu
var haldinn stofnfundur Félags Vík. Stofnendur voru 50 talsins.
smábátaeigenda í Keflavík og í stjórn voru kosnir:
Tveir forystumannanna ánægðir með stofnfundinn, þeir Júlíus Högna-
son formaður, og Pétur Jóhannsson gjaldkeri. Á bak viö þá er vikiö í
Keflavíkurhöfn, þar sem smábátarnir hafa haft aösetur. Þaðerorðiðalltof
lítið og aöstaða engin. Ljósm.: Sóiveig
Júlíus Högnason formaður,
Magnús Ingimundarson vara-
form., Ingvar Guðmundsson
ritari, Pétur Jóhannsson gjald-
keri og Meinart Nilsen með-
stjórnandi. Varastjórn: Einar
Gunnarsson, Valdimar Axels-
son og Asmundur Sigurðsson.
Tilgangur þessa félags er að
efla samheldni og samhug með-
al smábátaeigenda, að gæta
hagsmuna þeirra í hvívetna,
meðal annars með því að vinna
að bættri hafnaraðstöðu fyrir
smábáta, og skapa skilning
ráðamanna á þörfinni fyrir slíka
höfn. Mikill einhugur ríkti á
fundinum og lofar það góðu um
framvindu mála.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hluttekningu
við útfor foður okkar og tengdaföður,
SIGURÞÓRS ÞORLEIFSSONAR
Brekkubraut 3, Keflavík.
Sérstakar þakkir viljum við færa Kristjáni Sigurðssyni
lækni og öðru starfsfólki Sjúkrahúss Keflavíkurlæknis-
héraðs, fyrir veitta hjúkrun og umönnun.
Þorleifur Sigurþórsson, Margrét Karlsdóttir
Ágúst Sigurþórsson, Erla Kristinsdóttir
Faxi - 19