Straumar - 01.01.1927, Qupperneq 10

2
STRAUMAR
Heilbrigt trúarlíf.
Erindi eftir prófessor Sigurð P. Sívertsen, flutt á fundi
guðfræðistúdenta 8. janúar 1927.
Umtalsefni mitt er, hver séu helztu ein-
kenni heilbrigðs trúarlífs samkvæmt kristi-
legri kenningu og reynslu.
Ástæðan til þess að eg valdi mér það efni, var ann-
ars vegar sú, að mér er ljóst, hve áhrifaríkt trúarlíf hvers
manns getur verið fyrir þroskaferil sjálfs hans og um-
hverfis hans, — og hins vegar meðvitundin um tjón það,
er öfgar og óheilbrigði trúarlífsins geta unnið einstakl-
ingum og heild.
öllum er þörf á að gera sér þess grein, hver séu ein-
kenni heilbrigðs trúarlífs, og þá ekki sízt þeim, sem ætla
sér að verða leiðtogar á trúarbfssviðinu. —
Engum, sem kynt hefir sér prédikun Krists, mun
blandast hugur um, að fyrsta einkeimi heilbrigðs trúarlífs
samkvæmt kenningu hans sé innileiki guðssamfélagsins.
Trúin þarf að ná til persónuleikans, hún þarf að vera
innileikans og hjartans mál.
Alt andlegt líf verður að miðast við persónuleikann,
við insta eðli mannsins. Það sem ekki nær til sálarlífsins,
er aðeins sem ytra fat, aðeins ytri flík, eða búningur,
persónuleikanum óviðkomandi. Þessvegna liggur í hlutar-
ins eðli, að heilbrigt getur trúarlíf einkis tnanns verið,
nema trúin nái föstutn tökuin á sálarlífi hans.
Trúin þarf að ná tökum á skynsemi mannsins,
þannig að sannindi trúarinnar vet'ði að hugsjónum mantts-
ins, verði að þekkingu, sem maðurinn virðir og elskar og
vill fara eftir í lífi sínu. — Trúin þarf einnig að ná til
tilfinninga hvers manns, þannig að elska, lotning og
tilbeiðsla og þrá tii guðssamfélags sé rík í huga tnanns-
ins. — Ennfremur þarf trúin að ná til vilja mannsins,
helga viljastefnu hans og viljafratnkvæmd.
Eins og vér vitum, lagði frelsari vor afarríka áherzlu