Straumar - 01.01.1927, Qupperneq 15
STEAUMAR
7
engin fæst lækningin. Eins er því varið með trúarlífið.
Þar er kyrstaða dauði, en þroskinn lífið. Þessvegna er
svo mikilsvert, að trúarlíf hvers manns sé sífelt í v e x t i,
altaf á leið þroska og framfara, þótt hægt gangi og margt
sé þeim þroska til fyrirstöðu.
En þroski trúarlífsins er í þrennu fólginn: í auk-
inni þekkingu — og í vaxandi hreinleika og innileika til-
finninganna — og í vaxandi viljaþrótti. Þroskinn á með
öðrum orðum að ná til allra einda sálarlífsins, þótt oftast
fari svo fyrir flestum, að þroskinn verði eitthvað einhliða.
Þroski vitundarlífsins er fólginn í aukinni
þekkingu á Guði og vilja þans og á tilgangi og verðmæt-
um lífsins og í sífelt dýpri skilningi á öllu því, er and-
lega lífið varðar. — Frá þessu sjónarmiði er það rnesti
misskilningur, að nokkur maður rnegi láta staðar numið
við „barnatrúa sína. öll þekking barnsins og allur skiln-
ingur er, sem vita má, ófullkominn. Þessvegna eru orð
Páls ávalt í gildi: „Verið ekki börn í dómgreind, ....
verið fullorðnir í dómgreindu (l.Kor. 14, 20.) og þar sem
hann talar um að vera „vitrir í því sem gott eru (Róm.
16, 19.). En höfundur Hebreabréfsins talar um þetta með
líkingarorðum, þar sem hann gerir mun á mjólk og megnri
fæðu. Mjólkin er „byrjunar-stafróf boða Guðsu (Hebr. 5,
12.) og er fyrir börnin, „en megna fæðan er fyrir full-
orðna, þar sem leiknin hefir tamið skilvitunum að greina
gott frá illu“.
Þroski tilfinningalífsins hjá trúuðum kristn-
um manni á aftur á móti að vera fólginn í æ meiri inni-
leika kærleikans til Guðs og manna, í Guði helguðum
hugarhræringum og í hreinum hvötum.
En þroski viljalífsins á að birtast í sívaxandi
v i 1 j a, f e s t u og í v i 1 j a f r a m k v æ m d, sem æ meir og
meir verður Guði helguð og miðuð við vilja hans.
Þar sem þroskann vantar, verður kyrstaða. En kyrstaða
trúarlífsins er hverjum manni stórhættuleg, hvort sem hún
er á sviði þekkingar, tilfinninga eða vilja. Hættulegust
er hún vitanlega fyrir þá, sem leiðtogar eiga að vera í
andlegum málum. Þeir þurfa að geta sagt með Páli post-