Pöntunarfélagsblaðið - 09.03.1935, Blaðsíða 4

4
Pöntunarfélagsblaðið

ekki kveðin niður nema með
máttugri gagnárás. Gegn sölu-
banni heildsalanna verður
verkalýðurinn að stilla kaup-
banni á þær vörur, sem þessir
heildsalar hafa á boðstólnum.
Hjer verða allir verkamenn að
að greiða stærsta höggið að
skoðunar sem þeir annars eru.
Það er skylda þeirra, jafnt
gagnvart sjálfum þeim sem
stétt þeirra.
Pöntunarfélag
Yerkamanna
í Reykjavík.
Þróun þess að vöxtur.
Það er liðið rétt hálft annað
ár síðan við, nokkrir verka-
menn í Skerjafirði, komum
saman á fund, til þess að ræða
um pöntunarfélagsstofnun sem
eina færa leið til þess að kom-
ast að betri og ódýrari kaupum
á lífsnauðsynjum okkar. Með
þessum fámenna fundi var
fyrsta sporið stigið til að stofna
þau neytendasamtök verka-
manna hjer í Rvík, sem nú bera
nafnið Pöntunarfélag verka-
manna í Reykjavík. Á þessum
fyrsta fundi var kosin nefnd til
að gera uppkast að lögum og
athuga allar a'ðrar aðstæður
fyrir starfsemi slíkra samtaka.
Stuttu síðar var reglulegur
stofnfundur haldinn, lög sam-
þykkt og kosin stjórn og pönt-
unarstjóri. Byrjaði félagið starf-
semi sína 1. okt. árið 1933, með
ca. 20 meðlimum. En verka-
menn sáu hér eins og víða ann-
sameinast, hverrar pólitískrar
ars staðar, hve samtökin hafa
mikla efnahagslega þýðingu
fyrir þá, og eftir rúmlega
þriggja mánaða starf hafði
meðlimatala aukizt upp í 65.
En við þurftum ekki lengi
því láni að fagna, að þessi
ungu samtök okkar fengju að
þróast í friði, því að menn þeir,
sem lifa á því að selja okkur
verkamönnum lífsnauðsynjar
okkar við uppskrúfuðu okur-
verði, sáu, að með neytenda-
samtökum verkamanna var
feitum bita kippt burt úr aski
þeirra. Þessir menn risu upp á
afturfótum með allri sinni
„makt“ og settu sín stéttarsam-
tök til höfuðs samtökum okkar
verkamanna í þeim tilgangi að
jafna þau við jörðu. Síðan á
fyrra árshelmingi síðasta árs
hefir ekki linnt á ofsóknum
stórkaupmannastéttarinnar hér
í Reykjavík gegn pöntunarfé-
lagsstarfseminni, en þrátt fyrir
það hafa neytendasamtök
verkalýðsins vaxið og styrkzt
með hverjum degi, og nú eru
þau orðin svo öflug, að þau
geta fullkomlega boðið óvinum
sínum byrgin og sigrað þá.
Á s.l. hausti var það, að öll
pöntunarfélög í Reykjavík
stofnuðu eitt allsherjar sam-
band með sér, til að annast
innkaup á vörum, og hefir það
gefizt ágætlega og orðið til
mikilla hagsmuna fyrir alla fé-
lagsmenn, en nú er líka verið
að greiða stæsrta höggið að
Pöntunafélagi vekamanna með
því, að stórkaupmenn og félag
þeirra hér í Reykjavík hafa
sett viðskiptabann á Pöntunar-
félag verkamanna og reyna þar
með að hefta starfsemi þess til
óbætanlegs tjóns fyrir alla fé-
lagsmenn. Þessari ósvífnu árás
verða jallir pöntunarfélags-
meðlimir að svara með öflugri
gagnárás, sem er í því fólgin
að vinna að því að verkamenn
gangi í Pöntunarfélag Verka-
manna og snúa algerlega baki
við stórkaupmannaokrinu, en
verzla við sín eigin samtök, því
þau eru nú þegar orðin þrösk-
uldur í vegi fyrir ótakmörkuðu
okri stórkaupmanina á lífsnauð-
synjum verkalýðsins.
Lifi sameining og samtök
verkalýðsins!
Sigurvin Össurarson.
Ábyrgðarmaður: Jens Figved.
Útg.: Pöntunarfél. verkamanna.
ísafoldarprentsmiðja h.f.
FYRIRSPURN.
Eins og öllum er kunnugt,
hefir pöntunarfélagið ekki lán-
að vörur, enda þótt félagsmönn-
um hafi legið mikið á. Þegar
maður hefir litla atvinnu fyrri
part vetrar og getur ekki keypt
gegn staðgreiðslu, verður maður
að fara til kaupmanna og fá lán-
að. Þetta finnst mér vera galli
á starfi félagsins, og vil ég þess.
vegna spyrja stjórnendur félags-
ins, hvort ekki væri hægt að
gera þetta einhvern tíma úr
árinu.
Atvinnulaus félagsmaður.
SVAR.
Það skal fúslega viðurkennt,.
að það er galli á starfi félagsins,.
að það skuli ekki koma þeim
allra fátækustu nema að litlum
notum, en svo verður á meðan
þeir verða að fara til kaup-
manna og kaupa vörur upp-
sprengdu verði, einungis vegna.
þess, að þeir verða að fá lán erf-
iðustu mánuði ársins. En blaðið
vill benda félagsmanni þeim,
sem spyr, á það, að ef félagiði
fer að reka lánsverzlun, þá verð-
ur að leggja sérstaklega á vör-
una fyrir því, s.em tapast af lán-
unum, og ennfremur fyrir aukn-
um kostnaði, og þannig verða
þeir, sem borga vörur sínar um
leið og þeir koma með pantanir,.
að borga fyrir hina. Lánsverzl-
un er því alls ekki viðunandi
lausn á málinu. Hitt er annað
mál, að það er tvímælalaust
skylda hins opinbera að sjá öll-
um fyrir atvinnu, sem vinnu-
lausir eru. Blaðið beinir því þess
v.egna til spyrjandans, að íhuga
þetta betur og bendir honum um
leið á, að það er starfssvið
verkalýðsfélaganna að berjast
fyrir því, að allir hafi næga at-
vinnu og að það er vafalaus vilji
allra, sem í pöntunarfélögunum
eru, að styrkja verkalýðsfélög-
in í þeirri baráttu eftir megni,
svo að þeir, sem atvinnuláusir
eru, þurfi ekki að sæta afarkost-
um hjá kaupmönnum.