Nýtt kvennablað - 01.01.1948, Qupperneq 5
ATHUGASEMD
. |r «•
Falléga byrjar jólablað Nýs kvennablaðs að
Jressu sinni. Vér íslands börn, sem erum svo
lánssöm að eiga greiðan aðgang að hinni helgu
bók, eigunr einmitt að sækja okkar jólahugleið-
ingar þangað. Enginn veit, nema sá sem reynir
hve mikið andle,gt verðmæti er þar að finna.
Hins vegar Jrykir mér sárt Jregar gengið er fram
hjá henni, en yngri stefnur, svo senr guðspeki
og andatrú settar í hásæti.
Fyrir 20—30 árum dreymdi rrrig draunr. Ég
sofnaði frá lestri bókar, sem nrér lrafði verið
lánuð, nrig minnir að nafn bókarinnar væri
„Við fótskör meistarans“. Innihald hennar voru
ýms lreilræði og spakmæli, fögur á yfirborðinu,
en mér fannst einhvernveginn Jretta allt vera
innantómt o,g líkt rótarlausum kvistum, og lagði
frá rrrér bókina Jrreytt og úrvinda, með óvissu
i hverri taug. Allt í einu var ég stödd í ókunnu
landslagi, þar uxu afar stórvaxin blónr í öllunr
regnbogans litunr. í fyrstu Jrótti nrér Jretta fögur
sjón, en þegar ég vildi litast um, sá ég ekkert
nema Jressi blónr, þau titruðu og glitruðu, lrækk-
uðu og margfölduðust, unz ég varð alveg inni-
lukt af Jreinr og mátti nrig lrvergi hræra. Loks
Jróttist ég geta komið upp hljóði og hrópaði í
angist: „Guð almáttugur lrjálpi nrér, eru Jretta
töfrar?“ Samstundis greiddist blómaflækjan til
ltliðar, og ég sá álengdar trrann nreð staf, á gangi
nreðfram silfurtærum læk á grænni flöt. Ó sá
léttir. Ég kallaði til mannsins: „Hjálpaðu mér,
ég er áttavillt! “ Mér Jrótti maðurinn benda nreð
stafnum og svara rólega: „Beint hingað Jrá
kenrstu heim.“ „Drottinn er nrinn liirðir, nrig
nrun ekkert bresta,“ lrugsaði ég unr leið og sýnin
hvarf. É,g glaðvaknaði og liafði yfir allan 23.
sálrn Davíðs.
Þetta er sá eini af mínunr draumunr, sem ég
vil ekki gleynra, lref á stundum rifjað lrann upp
við góðkunningja nrína, Jrví ég er þess fullviss
að þessi táknræni draumur var leiðbeining guðs
til mín.
I desenrber 1047. Iugvelciur Einarsdóttir.
Jónína
Forma&ur kven jélagsins
„Freyja“ í Víðidal jrá
upphafi.
Flytji fáta'k kveðja Freyja, forna gyðja!
fáein þakkaryrði „Freyja’1 dalsins okkar
fyrir greidda götu, Gaf oft gleðistundir,
góða stjórn og heila. gegndi helgu kalli.
— Vorsins veg að marki Engin okkar kvenna
vilja flestir tioða, óskar þess að hafa
Þó lánist lýðum sjaldnnst dvalið utan dyra,
Ijóssins eins að njóta. dyra þinna — „Freyja",
1 innum djúpra dala Þökkum þér að vonuin,
dveljast margra ævir, þú, sem hefur borið,
fábýlt, fátt um gleði, Jónína, liret og liita,
fáar næðisstundix'. heillir félags okkar
Þeim mun stærri þörfin öllum frekar árin
þekkum félagsanda, öll, frá fyista degi,
er gefur hlýju í hjarta, gert það af sannri ciftu.
himin dngsins stækkar. gjöful á starfsins trúnað.
Vættir vors og heilla
vefji þig að armi.
Gefi guð þér heilsu
gleði og sól um vegu.
Eigðu ennþá langan
ófarinn spöl að marki.
Eigum þá hauk í horni.
Hamingjan leiði „Freyju“!
Á 30 ára afmæli kvenfélagsins 1947.
Mcð kæru þakklæti fyrir vel unnin störf og drengileg.
Frá kvenfélagskonunum.
Nýtt kvennablað vill frá lesendum sínum,
árna frú Jónínu S. Líndal allira lreilla í tilefni
af 60 ára afmæli hennar 7. janúar.
höfðu þau hjón hoð inni fyrir starfsfólk verksmiðjunnar,
ári áður en frúin dó. Einn hoðsgestanna skrifar mér þessar
linur: „Þá stund lék hún við hvern sinn fingur og gerði
allt, sem hcnni var unnt til þess að gera stundina öllum svo
ánægjulega, er henni bezt var auðið, þó bæði hún og gestir
hennar vissu hvernig heilsu hennar var háttað.“ — Um 7
mánaða skeið var frú Estíva rúmliggjandi og leið oft þung-
ar þrautir, unz hún lézt hinn 31. ágúst 1943. — Jarðarförin
fór fram 7. september, ein hin fjölmennasta, er mcnn muna
NÝTT KVENNABLAÐ
eftir hér. Kólk af flestuin bæjum við Dýrafjörð og fjöldi
manns af Önundarfirði og ísafirði safnaðist þar saman. Sýn-
ir það meðal annaxs hve viðtækra vinsælda og virðingar þessi
mikla sæmdarkona naut.
Samband vestfirzkra kvenna myndaði sjóð til minningar
um frú Estívu strax eftir andlát hennar.
Blessuð sé og veri minning hennar.
Núpi á allraheilagramessu 1947.
Bj. Gu&mundsson.
3