Víkingur - 25.04.1918, Blaðsíða 2

a
VIKINGUR
i. w.
Yerzlun Axels Retilssonar
þakkar fyrir vetorinn og óskar ðllnm
joocKKs-.*;;«*»a»ex iooc«-x3«}caeio:>ecaao»9aooc
góós oij qíBðiieys siimars!
»0«aa0«»0«»<>tt;saí>«KM««K*KKK)O0«»0«
H«Iir alt «f inlkift «{':
Alnavðru,
Fatnaði,
. Nærfðtum,
*• v;ví«« •: 1 -
> . r. '
' •• *• (, .‘i •; 1 ' n
Regnkápnm.
Enskar trawlara'buxnr.
VórÍkiö'or, «ins or allir þckkjn, mlklð lægra en almciit gcrist,
enda er úrvulið alt áf niost og vctðíð bczt í
Axelsbuö
Suinir kunna að haldn, at þvi fé,
sem til þessa fæi i, væri betur varið
i stórbátaiitgerðir, eða önmir • arð1
4 vænleg fyrirlæki.
Slíkt eru öfuguggar.
. Duglegiv og góðir menn — það
er hyiniugáisteinninh,. sem altannað
•'iferðúr að byggjast, á.
Þeif skópa bæði fé og góða framt
tið.1—
;■'•'•■ Tökunf saman höndum um þel.ta
málefDÍ” ög undhbúúm og styðjum
framkvæmdir þess eftir' magni.
Það er trúa mín, að bæjarstjórn
biegðist, 'hér vel við, því þetl.a er
■' mesta náuðsynjamál bæjarins.
Valur.
1 íþróttaskóli.
Eitt af málum þeim, 'er Ung-
mennalélag ísafjarðar hefir með
höndum, er að koma hér á fót
skóla, er starfi í 2 — 3 mánuði, tii
kenslu í íþróttum og leikfimi.
j Hefir mái þetta komið Iram iyrir
alblöngu og íþróttamámsskeiðið, er
hér var í fyrra. til orðið »f þess
hvötum.
Nú er ætlunin að stlga lengra
tram sporinu. Fá íastan skóla yfir
þenns tíma, i því skyni, að hann
mundi léíta nokkuð þeirii deyfð,
sem er yfir öllu iþróttalífi hér,
Við erum þar efíirbátar annara,
og má það ekki vansalauat heita,
því hvoikt gelum við kent um
vanburðum né sljðháttum, E>að
er áhugaieysið, sem alt drepur.
Ui!gm‘íiu félagið viilglæða þann
íþrótía ál uga, sem enn þá Ubr hjá
stöku l ihum, og leiða hanu sena
bezt út 1 allra bæjarmanna, eink*
em ync kynslóðarinnar.
Er 1 1 di eínhvern tíma f sumar,
að h»ia ijáisölnun i þessu skyni.
Má þess vænta, að bæjarbúar taki
því roéð velvilja. ^
„Vormenn íslands."
—:o:—
Svo helir eitt af góðskáldum okkar
nefnt. ungmennaíélaga þeasa landa.
Fagurc er nafnið og vaari val, al
það reyudist. réttnefni.
Ungmennafélögln aru hvorki ffimul
ué gióin liérlendis ; þau hafa því *,l
vonmn tátt eitt. afrekað eun þá. FJsat
ufrek þeirra geyuni ókoinin ái; þau
inumi sýna. hvort. meðlimiiuir Veia
naín ineð rélt.ii.
Svo sein títt ar um unga mann,
hsfa þeir, sr fyratir atofnuðu ung»
mennafélögin hér á landi og mörkuðu
þeirn Htafnu, verið ueeata atórhuga eg
færst miklð i fang. Uargt og mlkið
var óunnið, áræðið nóg eg ■takknrlnn
því uniðinn vlð vött.
Btefnuskrá ungmennafél. aafalr all*
mörg mál, og eigi amá, or þau vilja
beita aér fyrlr, og akuldbiadur hver
félagamaður aig til að vinna að þaim
eftir megni.
Mörg þeirra eru þann veg valin, að
iit.ils árangure er að væata á fám
árum; má þartil nefna: alþýðumentun,
jarðrækt og hreinaun móBurmálaine.
Samband U. M. F. 1, gengst fyrir
framkvnmdum i þosHum málum ðlh
um, og leggur þvi hvert félag, aem
í því er, nokkurn skerf til þoirra.
■'i
En það er eigi nóg; hvert félag
verður auk þess að vinna að þeeauin
málum, ásamt öðruto tieirum, heima
i einni aveit eða aínum ba, innaa
Hinna eigin vébanda.
j . 1 ■ ■ 1 . 1
Ekkert félag getur þriflst, nema
nema það hafl sjálft eitthvert etarf
með höndum, eitthvað, eem allir
meðlimir þeea geta tekið þátt i tg
eem einhvern sýntlegan Avöxt ber.
Sjón er þar aögu rikari; þau félög,
Bem ekkert séistakt. hafa fyrir stafnj
og að eint leggja aitt til ■ambandsÍBB,
eru flest nær dauða »n Hfl bg .likleg
til að enda brúðlega »fl sínu vtð
litinn sóma.
þau njóta og fleat litillar virðlngar
og ástrikis sf sveitungum ■iuurn og
verÖa fáum harméauði; fer það og
að vonum.
Hin, sem nóg hafa að etarfa heima
fyrir, t.. d. við að stofcs og etyrkja
heyforðabúr, bók&söfn eða leeciuríéi
lög, við likamaaflngai, jarðrækt og
þess hátfar, lifa flest góðu lifl,
Þau taka og að launum veivild og
virðÍDgu Bveitunga einna.
En þó er eitt öllu öðru nauðeyn-
legra, það, að ,virða ain orð og að
halda aín béit/ Sú er akýlaua akylda