Skólablaðið - 21.12.1943, Qupperneq 13

- 13 -
jólin-jólagjöfin-Blaðadeilur-Um kvenfólkiÖ-Tyggigúmmí-Pelagslífið-Heilræði
Jæja, þa eru blessuð jolin að koma, og
það eru ekki bara börnin, sem hlakka til
jólanna. Ungir og gamlir, ríkir og^fátækir
hafa um margra alda skeið haldið jólin
hátíðleg sem mestu hátíð ársins,
Okkur skólafólki eru jólin ekki■ókær-
komnari en flestum öðrum, nema síður se.
I
Eftir 3. manuða "þrotlau-at starf" er okkur
þá veitt "lausn í náð" um hálfsmánaðar
tíma. En það er ekki ósjaldan um' þetta ,
leyti, svona rett fyrir jclagjöfina, eink- j. rúminu, heldur virðiet svo sem
unnina, að á menn sækir ogur- | ./^\ 1 aldrei fíknari að
legjt samvislcubit yfir vanræksln.
undanfarinna mánuðu. Um
sem þetta á við, er það
þa,
er þae sam-
merkt, að allir ætla ser að ná
því upp, sém tapazt hefur, í
jólafríinu. En sá lestur fer
venjulega á sömu leið og sa,
sem var vanrektur mánuðina á
undan. Og þeir, sem ætluðu að
"kúrera" yfir hátíðina, eru fyrstu menn til
allra skemmtana, Ómögulegt er að segja, að
sérstaklega illa fari á því, þar sem jólin
eru fyrst og fremst til hvíldar og skemmt-
unar, heilsubótar og hressingar, svo að
menn verði þeim mun fílefldari við lestur-
inn eftir jól. Eða hvað finnst ykkur?
okkar, að margt er við hana að athuga.
Blekslettur hr.fa verið beðnar að koma eft-
irfarándi bréfi á framfæri í sambandi við
þetta. "Það er einkennileg-sýki, sem grípur
kennarana, þegar dregur að vetrarsólhvörfum
Ætla mætti, að fyrrnefnd sýki stafi af
skorti á só.larbirtu, samt sem áður skal það
ekki fullyrt, on hins vegar skal á það hent
hvernig veikin lýsir sér. Það er nú ekki
einu sinni svo, að þeir þurfi að ligg^a í
þeir seu
sækja skól-
ann en þegar þeir eru þannig
veikir". Hafa þeir og þann
hvimleiða ósið, að angra nem—
endum með skriflegum prófum
með þeim forsendum, að þeir
verði að vita, hvað menn kunna
En óað virðist bara vera "plat
Ef menn standa sig vel í því
skriflega, gefa þeir eftir
frammistöðu, En ef menn fara
hinu’skriflega, þá taka þeir
því, Hvernig ber að skilja
Blekslettur svarað því?" Her
slcolabróður vors, en "Blek-
enga betri skýringu en bxéf-
munnle gri
illa út úr
loks mark á
slíkt? Geta
lýkur bréfi
slettur" hafa
ritarinn sjálfur.
En það er með þessa jólagjöf, þá einu
söanu, sem við óttumst, en vekur forvitni
Mar-gir- nemendur mundu vilja fa tæki-
færi til þess að deila við dómarana um