Norðlingur - 28.08.1928, Síða 2

2
NORÐLINGUR
Yfir-veðuríræðingur
stjórnarinnar.
Brjósíumkennanlegur
maður.
v
Sigurjón Ólafsson alþm. í Reykja-
vík, einn af jafnaðarmanna for-
sprökkunum þar og þá um leið
mikill og öruggur fylgismaður núv.
(ó)-stjórnar, er líklega einhver aumk-
unarverðasti maðurinn á öllu land-
inu um þessar mundir. Ekki fyrir
það, að nokkur sjerstök óhamingja
hafi fallið á hann eða svipa þungra
örlaga hafi verið reidd yfir höfði
hans, heldur vegna hins, að lands-
stjórnin hefir gert hann að athlægi
um alt landið, með að fá honum
starf að vinna, sem hann er allra
manna ófærastur til að leysa af
hendi.
Fyrir stuttu rjetti hún honum
þann bitling, að láta hann fram-
kvæma einskonar endurskoðun á
veðurskeytum Veðurstofunnar og
segja í hverju þeim væri ábótav^nt
og af hverju. Hún gerði hann að
einskonar yfir-veðurfræðingi lands-
ins.
Nú er það auðvitað mál, að til
þess að inna þetta starf af hönd-
um, svo að með nokkru viti sje
gert, þarf margra ára lærdóm, æf-
ingu og sjerþekkingu og fjölbreytta
reynslu um langan tíma. Engu
þessu er til að dreifa hjá Sigurjóni,
ekki túskildingsvirði af veðurfræðis-
þekkingu. En hann þurfti ofurlítið
»bein« í viðbót við endurskoðun
siglingalaganna, stjórnin hafði ekk-
ert aflögu í bili og þess vegna
rjetti hún honum þetta — og gerir
hann um leið hlægilegan svo langt
sem það spyrst. Og það verður
nokkuð víða.
Pað er nú ekki tiltökumál, þó að
stjórnin líti hýrari auga til manria
sinna en annara og láti þá njóta
þess í einhverju, að þeir dansa í
kringum hana eins og negrar kring-
um skógarbál. En heldur er það
ótuktarlegt, að gera Sigurjón Iands-
kunnan að endemum og hlægilegan
svo vítt sem íslensk tunga er töluð.
Maður talar nú ekki um grunn-
hygnina hjá honum að taka við
þessu, sem aliir sjá, að hann botn-
ar eklcert í og hefir enga mögu-
ieika til að Ieysa af hendi öðruvísi
en sjálfum sjer til rninkunar.
Hjeðan af fara þeir nú að lækka
í sessinum Porkell Porkelsson og
Jón Eyþórsson, þó að báðir hafi
margra ára sjerþekkingu í veðúr-
fræði og hafi lagt sig alla fram um
langan tíma til þess að rannsaka
sem best alla leyndardóma veður-
farsins hjer á landi. Nú er kominn
yfir-veðurfræðingur landsins, sem
hefir sjer það til ágætis að vita ekk-
ert, bókstaflega ekkert um það verk,
sern hann á að leysa af höndum.
Hverju verður stefnt oftar að
aumingja manninum — hlátrinum
eða meðaumkuninni ? ■
Lula Mysz-Gnieiner.
Pýska söngkonan og söng-pró-
fessorinn Lula Mysz-Gmeiner söng
hjer í Samkomuhúsinu á laugar-
dagskvöldið. Hafði hún sungið í
Reykjavík fyrir skömmu og hlotið
lof mikiö, bíöðin þar vissu ekki sitt
rjúkandi ráð af aðdáun. Var því
ekki undur, að fólkið fjölmenti til
þessara hljómleika. Jafnvel .heldra
fólkið svokallað2, sem annars kallar
ekki ait ömmu sína hvað söng
snertir, þyrlaðist að eins og auð-
mjúkir títuprjónar að segulstáii.
Nú, þetta kvöld varð víst heldur
engum vonbrigði. Er sjaldgæft hjer,
að fólk láíi aðdáun sína jafn frjáls-
lega í Ijós eins og þarna varð raun á.
Pað verður reyndar varla sagt,
að rödd þessarar söngkonu sje neitt
yfirnáttúrlega fyrirferðarmikil — eng-
inn ofsafenginn hljóðabelgingur, sem
mæla megi á vindmæli. — Aðal-
styrkur hennar liggur í meðferð við-
fangsefnanna — sem er. stórlega
fullkomin, rökrjett og þrungin af
andagift. Eru í list þessarar konu
auðsjeð aðaleinkenni þýskrar menn-
ingar, sem ann sjer engrar hvíldar
fyr en hún er búin að brjóta alt til
mergjar og vinna andlegt gull úr
hverri agnarögn. En það er meira,
suðræn eða austræn skapgerð, sem
blæs eldi og Iifandi anda í Iögin
og ljóðin og gerir þau að ungum,
áþreifanlegum listaverkum.
í--------------------------
NORÐLINGUR
(kemur út annan hvorn dag)
Ritstj. og ábyrgöarm.:
JÓN BjÖRNSSON.
Skrifstofa og afgreiðsla í
Hafnarstráeti 103. Sími 226.
Áskriftargjald kr. 1,00 á mánuði
í lausasölu 10 aura eintakið.
----------;
Fri Mysz-Gmeiner
syngur í kvöld kl. 9
í Akureyrar-bíó.
Kurt Haeser aðstoðar
Solo og undirspil.
Aðgöngumiðar á sömu stöðum
og áður.
Pianóleikur Kurt Haeser’s var og
framúrskarandi ágætur og átti sinn
fulla þátt í því, að gera hljómleik-
ana ánægjulega. ,
Söngskráin. — Pað voru engir
nýir heimar og himnar, sem frúin
lagði leið sína um í jDessum hljóm-
leikum: Schubert, Brahms, Schu-
mann og C. Löewe. Hefir Löewe
sjaldan eða aldrei lieyrst hjer áður.
Pykir hann í Pýskalandí orðinn nokk-
uð gamall í hettunni og tilheyra
liðnum tíma og smekk, en frúin
bljes lifandi anda í þessi göinlu bein
og yngdi karlinn upp, svo að hann
tók sig út eins og nýbakaður nú-
tíðarmaður. Og í þessum gömlu
lögum náði konsertin hámarki.
Draumalandið Sigf. Einarssonar
tókst ágætlega, þrátt fyrir dálítið
framandi framburð, og var einkenni-
legt, að einmitt á því lagi hljómaði
röddin fegurst — Ijettast og frjálsast.
Frúin syngur aftur í kvöld í Ak-
ureyrar-Bíó með nýju prógrammi.
Má þá enginn heima sitja, því að
sjálfsagt hljómar þessi ágæta rödd
enn þá betur þar en í Samkomu-
húsinu. Svona ágætan fulltrúa þýskr-
ar söngmenningar megum við ekki
hafa hjer hjá okkur án þess að verða
allir að eyrum. E.