Norðurland - 25.03.1977, Blaðsíða 6

Atlantshafsbandalagið
Framhald af opnu.
gekk opinberlega í alþjóð-
legu gagnbyltingarsamtökin
NATO. Dagsins mun ekki síð-
ur verða minnst vegna þeirra
geysihörðu átaka sem áttu sér
stað milli fólks sem safnast
hafði saman við Alþingishúsið
annarsvegar og lögreglu og
hvítliðasveita hinsvegar. Þau
hafa verið kölluð „mestu inn-
anlandsátök" á íslandi frá
tímum siðaskiptanna.
Nú nýlega kom út bók um
þessa atburði. Og þótt margt
megi að henni finna er hún þó
á ýmsan 'hátt athyglisverð.
T.a.m. sýnir hún fram á þau
tengsl sem óhjákvæmileg eru
á milli lögreglunnar og hinna
pólitísku samtaka borgarastétt
arinnar. Vinstrisinnar skyldu
því strjúka allar tálsýnir af
augum sínum varðandi hið
borgaralega ríkisvald. Það er
meðal annars lærdómur sem
við getum dregið af atburðun
um 30. mars. Á örlagaríkum
augnablikum eins og þá tekst
burgeisunum bæði fljótt og vel
að hóa saman nógu mörgum
smáfasistum til að vinna fyrir
sig skítverkin. Það getum við
lært af atburðunum 30. mars.
Ennfremur ætti að vera ljóst
að ofbeldisaðgerðum af hálfu
ríkisvaldsins er einungis hægt
að svara á skipulegan hátt svo
vel sé. Þar dugar ekkert hálf-
kák.
NATÖ í dag
2/8 ára saga NATO hefur ver
ið blóði drifin. Þau rök sem
upphaflega var beitt til að rétt
læta stofnun þessa hernaðar-
bandalags verða fáránlegri og
fáránlegri með hverju árinu
sem líður. Enginn viti borinn
maður trúir því lengur að
rússár hafi í hyggju að her-
taka Vestur-Evrópu. Mark-
mið bandalagsins eru þau
sömu og áður. í opinberum
skýrslum Bandaríkjastjórnar
frá 6. apríl 1976 er haft eftir
Kissinger: „Það sem er mesta
áhyggjuefnið er ekki utanríkis
stefna V-Evrópuríkj anna, held
ur innanlandsþróun þeirra.
Vöxtur vinstriaflanna grefur
undan samskiptum á sviði ör
yggis- og varnamála sem
bandalagið byggir á“. Maður
veit svo sem hvað klukkan
slær. Virðingin fyrir lýðræð-
inu og sjálfsákvörðunarrétti
þjóðanna kom greinilega fram
í Grikklandi 1967 og svo í
Chile 1973. Þjóðir V-Evrópu
vi;ta á hverju þær mega eiga
von ef þær ætla að taka sín
eigin mál í eigin hendur.
NATO myndi ekki skirrast
við að grípa fram fyrir hend-
urnar á alþýðu þessara landa
og þ.á.m. fslands, ef gerðust
einhverjir þeir atburðir sem
því væri ekki að skapi.
Andstaðan gegn bandarísk
um her á fslandi og veru lands
ins í NATO verður að byggj-
ast upp á þessum sjónarmið-
um. fslensk alþýða verður að
neita því að vera dregin í dilk
með þeim sem vilja viðhalda
aTðráns- og kúgunarskipulagi
auðvaldsins. Öll hörmunga-
saga her.námsins ætti að
kenna henni þau sannindi að
íslensk yfirstétt skipar sér
ekki á bekk með fasistum,
kynþáttakúgurum og þjóðar-
morðingjum til þess að vernda
íslensku „þjóðina“. Það eru
stéttarhagsmunir hennar sem
því valda. Og á sama hátt verð
ur alþýðan að þekkja sína
hagsmuni og skera upp herör
gegn herstöðvum Bandaríkj-
anna á íslandi og innlimun
landsins í hernaðarbandalagið
NATO. Það væri í þágu yfir-
gnæfandi meirihluta þjóðar-
innar og um leið yfirgnæfandi
meirihluta jarðarbúa. Hinn
þekkti breski sagnfræðingur
Arnold Toynbee, sem ekki
verður grunaðuru m róttækar
skoðanir, sagði á fyrirlestra-
ferð í Bandaríkjunum 1967:
„Bandaríkin hafa nú forystu
um að hlúa að andbyltingar-
sinnuðum hreyfingum til varn
ar auðvaldinu víðast hvar í
heiminum. . . . Bandaríkin
standa nú frammi fyrir því
sama og Rómaveldi í eina tíð.
Rómverjar situddu alltaf hina
ríku gegn hinum fátæku hjá
Framhald af bls. 2.
ekki feimnismál, né þurfi það
að vera í felum, þegar ein-
hverjum líður illa og hann á í
vandamáli.
Ég veit til dæmis um stúlku,
sem flutti hingað til Akureyr-
ar fyrir alllöngu. Hún átti hér
enga aðstandendur og eignað-
ist enga vini. Einhverra hluta
vegna lokaðist hún svo inni í
sínum einmanaleik, að hún að
lokum sá ekki önnur ráð en
óyndisúrræði. Segið mér ekki
að enginn hafi séð hvað henni
leið og að hverju stefndi, en
bersýnilega fannst engum það
koma sér nægilega mikið við
til þess að hjálpa henni.
Fyrir nökkrum vikum
reyndi ég mikið til að koma
ungbarni í fóstur hjá góðu
fólki í fáeina daga, meðan
móðir þess, sömuleiðis vanda-
laus hér nyrðra, lá veik. Það
reyndist mér ekki vera upp-
lífgandi starf. Einn var ein-
mitt að fara á Skíði, annar
hafði gesti — allir reyndust
vera að sinna miklu mikil-
vægari hlutum.
Geðsjúk móðir, sem átti
fyrir ungum börnum að sjá,
hvarf svo út úr okkar hefð-
bundna raunveruleika, að
henni varð um megn bæði að
leita sér hjálpar og sömuleiðis
að sinna sínum börnum. Þau
gengu sjálfala og meira og
minna vanhirt um dögum sam
an. Ég fullyrði, að þetta vissi
heilt hverfi bæjarins og horfði
lengi á það gerast, án þess að
koma til hjálpar.
Ég veit, að þeir einstakling-
ar hér í bænum, sem eiga
kannske allra bágasta ævi eru
fjölda fólks hér aðeins aðhlát-
ursefni.
þeim erlendu þjóðflokkum
sem þeir réðu yfir. Og þar
sem þeir fátæku hafa alltaf og
allsstaðar verið fleiri en þeir
ríku, þá leiddi þessi stefna
Rómverja til ójafnaðar, órétt
lætis og lítillar hamingju fyr-
ir sem flesta. Sú ákvörðun
Bandaríkjanna að taka við
þessu hlutverki Rómverja hef
ur, ef ég hef á réttu að standa,
verið gerð að vandlega yfir-
lögðu ráði.“
Þeir sem ekki skilja þessi
grundvallarsannindi skilja yf-
ir höfuð ekki neitt í þróun
alþjóðastjórnmála síðustu ára
tugi. Þeir skilja ekki af hverju
heimsvaldasinnum og þeirra
fylgifiskum var hent út úr
Kína 1949, af hverju Bandarík
in voru dæmd til að tapa stríð
inu í V'íetnam, af hverju þau
öfl sem Bandaríkin studdu
voru dæmd til ósigurs í Laos,
Kambodíu, Angóla, Mósam-
bique og fleiri ríkjum. Og enn
síður skilja þessir menn af
hverju „alltaf er verið að berj
ast“ út í hinum stóra heimi,
skilja ekki, að þjóðir heims eru
að berjast gegn „lögreglu
heimsins“ fyrir brauði og
frelsi. þá
Ég veit, að þeir sem eru eitt
hvað „öðruvísi" (vangefnir),
eiga hér nyrðra í síst minni
örðugleikum með að útvega
sér atvinnu og húsnæði, held-
ur en þeir eiga fyrir sunnan.
Einnig þeirra málum vill fólk
halda í hæfilegum fjarska frá
sér.
Og ég gæti talið upp mörg
dæmi í tilbót, þar sem Akur-
eyringar horfa á erfiðleika,
einstæðingsskap og einangrun
nágranna sinna jafnathafna-
lausir eins og þeir væru heima
í stofunni sinni að horfa á
sjónvarpsþátt. Og þykist þeir
ekki vita til neinna báginda,
þar sem þeirra aðstoðar væri
þörf, þá anmaðhvort sjá þeir
ekki, heyra ekki eða vilja ekki.
Þá mundi ég oftar
eiga erindi
Og af því ég hóf mál mitt á
því, að minnaSt á mitt sam-
band við kirkjuna, langar mig
líka til þess að enda á því. Ég
held, að ef kirkjan á verk að
vinna þá sé það fólgið í því að
hafa áhrif á samskipti fólks,
sem hlýtur að búa saman, og
fá það til að sjá, að örlög ein-
hvers eins eru ekki hans einka
mál heldur koma einnig öllum
hinum við. Til þess að geta
tekist á við það verk í raun,
finnst mér að kirkjan verði að
stíga ofan af þeim stalli, sem
hún er á og gjörast málsvari
einhverra annarra og ein-
hvers annars en sín sjálfrar.
Hún verður að tala minna um
ísrael og himnaríki og meira
um Akureyri, minna um trú
og meira um gjörðir. Ef hún
gerði það, finnst mér að ég
mundi oftar eiga hingað er-
indi en nú er.
Sjá ekki heyra ekki....
Aðalfundur
Félags verslunar- og skrifstofufólks á Akureyri
og nágrenni verður haldinn sunnudaginn 27.
mars nk. kl. 14 að Hótel KEA.
Venjuleg aðalfundastörf.
Lagabreytingar.
Björn Þórhallsson formaður L.Í.V. og Magnús L.
Sveinsson varaformaður V.R. mæta á fundinum
og ræða kjara- og samningamálin.
Stjórnin
Skíðaskólinn i
Hlíðarfjalli
Ný námskeið hefjast í næstu viku kl. 5 — 7 og
kl. 8-10.
Innritun og upplýsingar í Skíðahótelinu,
símar 22930 og 22280
Starfsfólk á
gæsluvelli
Starfsfólk óskast á gæsluvelli bæjarins frá 15. maí
til næsta hausts.
Skriflegar umsóknir sendist leikvallanefnd, skrif-
stofum Akureyrarbæjar, fyrir 1. apríl.
Umsækjendur verða að vera fullra 18 ára og fúsir
að sækja 24 tíma kvöldnámskeið áður en starfið
hefst.
Nánari upplýsingar gefur Einar Hallgrímsson í
síma 22894 eftir kl. 18 á daginn.
Leikvallanefnd
Vináttufélag íslands og Kúbu:
Brigada Nordica
Arleg vinnuferö til Kúbu á vegum vináttufélaganna á
Noröurlöndum veröur aö þessu sinni farin á timabilinu 20.
jánf — 20. júif nk.
Tólf Islendingar geta fariö þessa ferö.og greiöa þeir far-
gjaldiö báftar leiöir sjálfir. Uppihald á Kúbu er frltt.
Umsóknir um þátttöku f ferö þessari sendist fyrir 6. aprfl
nk. til Vináttufélags tslands og Kúbu, Pósthúlf 318,
Reykjavik.
Nú er fyrirhuguð
8 daga Irlandsferð
7-14. maí
Flogið verður til Dyflinar og ferðast þaðan til
hinna fögru héraða f suð-vestur hluta landsins.
Dvalið verður í Killarney og Cork, auk Dyflinar.
Ferðamönnum verður gefinn kostur á laxveiði og
golfiðkun.
Verðið er mjög hagstætt eða frá kr. 46.200. og
er þá gistikostnaður (með morgunmat) og ferða-
lög innifalið.
^ Samvinnuferðir
Austurstræti 12 Rvk. simi 27077
SöluumboS:
HÓTEL KEA - SÍMI22200
I? — NORÐURLAND