Norðurland - 19.04.1978, Blaðsíða 4

NORÐURLAND
Málgagn sósíalista í Norðurlandskjördæmi eystra
Ritnefnd: Böðvar Guðmundsson. Helgi Guðmundsson, Soffia Guð-
mundsdóttir, Þórir Steingrfmsson og Þóra Þorsteinsdóttir.
Ritstjóri: Þröstur Haraldsson (ábm.).
Dreifing og auglýsingar: Kristín Ólafsdóttir.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar:| Eiðsvallagata 18, sfmi 21875.
Póstfang: Box 492, 602 Akureyri.
Offsetprentun: Prentsmiðja Björns Jónssonar.
Gefið út af kjördæmisróði Alþýðubandalagsins.
Hvar eru
konurnar?
Framboðslistar til bæjarstjórnarkosninga á Akureyri
hafa nú allir fimm verið lagðir fram. Þ.að er eftirtektar-
vert, að kosningabaráttan fer sérlega hægt og rólega af
stað að þessu sinni þrátt fyrir þær aðstæður, að á þessu
vori eru ekki einar, heldur tvennar kosningar í sjónmáli.
Þetta kynni að bera vitni dvínandi áhuga fólks um póli-
tískt starf, og að einhverju leyti rofin tengsl við þá, sem
eiga að hafa forystu og ráða þeim ráðum, er skipta máli
um hag alls almennings.
Þetta er vissulega neikvæð þróun, en hér eiga nýaf-
staðin prófkjör e.t.v. sinn hlut að máli. Sú spurning
hlýtur að vakna, hvort áhugi fólks beinist fyrst og
fremst að einstaklingum, hverjir séu til þess kvaádir að
vera í framboðum og fara með forystu, en það láti sig
minna varða sjálf málefnin, sem tekizt er á um og stjórn-
málabaráttan beinlínis snýst um.
Með þessu tölublaði Norðurlands byrjar Alþýðu-
bandalagið á Akureyri að birta stefnuyfirlýsingu sína í
tilefni af bæjarstjórnarkosningum. Verða hinir ýmsu
málaflokkar teknir fyrir hver af öðrum í næstu blöðum.
Að stefnuyfirlýsingu Alþýðubandalagsins hafa unnið
bæjarmálaráð og stjórn flokksdeildarinnar hér ásamt
öðrum flokksmönnum. Að þessu sinni er fjallað um
jafnréttis og félagsmál. Það er vel við hæfi að minna á
það hvar jafnrétti kynjanna er komið í íslenzku þjóðfé-
lagi, þegar litið er á framboðslista flokkanna um allt
land nú á þessu mikla kosningavori. Það er líkast því
sem konur fyrirfinnist varla á voru landi. Þó eru fram-
boðslistar og svið stjórnmálanna yfirleitt aðeins eitt
dæmi af mörgum þar sem augljóst kynferðismisrétti
blasir við, en svið valdsins og stjórnmálalegra áhrifa er
að vísu sá bannhelgi reitur innan karlmannasamfélags-
ins þar sem konum reynist örðugast að ávinna sér þegn-
rétt.
Að afliðnu alþjóðlegu kvennaári að ógleymdum
margfrægum aðgerðum íslenzkra kvenna 24. okt. 1975,
er þær efndu til verkfalls um allt land tókst með órofa
samstöðu að stöðva hjól atvinnulífsins og þar með sýna
fram á mikilvægi vinnuframlags síns úti í þjóðfélaginu,
hefði mátt ætla, að fleira myndi á eftir fylgja og hafin
yrði ný, árangursrík sókn í jafnréttisátt. Þetta hefur
ekki gengið eftir því miður, en þar fyrir er engin ástæða
til þess að leggja árar í bát. Jafnréttisbarátta verður ekki
unnin í einu vetfangi svo árangur sjáist, og áfram skal
haldið.
Innan Alþýðubandalagsins hefur verið að jafnréttis-
málum unnið í víðtækari mæli en segja má um aðra
stjórnmálaflokka, og þar er um þau fjallað af vaxandi
vitund um félagslegt mikilvægi þess, að konur nái
jafnstöðu á við karla á öllum sviðum þjóðfélagsins. Þar
tala sínu máli framboðslistar flokksins og skipan í trún-
aðarstöður innan hans.
Á næstliðnu kjörtímabili fór Alþýðubandalagið með
forystu í Félagsmálaráði Akureyrar. Það er mála sann-
ast, að í auðvaldsþjóðfélagi eins og hinu íslenzka eiga
sjónarmið samneyzlu og félagshyggju ekki upp á pall-
borðið. Alþýðubandalagið telur, að þeir þættir, sem
áhræra félagslega þjónustu margskonar og samneyzlu,
séu eitt áhrifaríkasta tækið tiltekjujöfnunarjogtil þess að
skapa ólíkum hópum innan þjóðfélagsins sem jafnasta
aðstöðu. Skipan húsnæðismála er aðeins eitt dæmi af
mörgum um það hvernig brýn þörf, sem í sjálfu sér er
félagsleg, er gerð að vettvangi fyrir einkaframtak og
einkagróða. Fólk neyðist til þess að leysa vanda sinn
með sínum einkaúrræðum, en ekki er beitt sameigin-
legu, félagslegu átaki, þar sem hafnað er gróðasjónar-
miðum einstaklinga. Sama er að segja um marghátt-
aða félagslega þjónustu aðra. Nægir þar að minna á
aðbúnað yngstu og elztu borgaranna, en míkið verk er
óunnið þar til þeim málum er sómasamlega borgið.
Alþýðubandalagið væntir þess, að kjósendur vegi
það og meti fordómalaust hvernig unnið er, hvert stefn-
ir og hvaða stjórnmálaflokki þeir treysta best til þess að
standa svo að málum, að sjónarmið jöfnuðar og
félagslegs öryggis sitji í fyrirrúmi.
TÓNLISTARDAGA
/-----------------------
250 manns koma fran
mennustu tónlistarháí
haldin hefur verið á A
K
Frá Tónlistardögum í maí í fyrra - Passíukórinn flytur Messías með undirleik
mönnum úr Sinfóníuhljómsveit íslands.
Eins og frá var greint í síðasta
tölublaði NORÐURLANDS
verður efnt til annarra „Tón-
listardaga í maí“ hér á Akur-
eyri dagana 12.-14. maí. Að
þessari tónlistarhátíð standa
Passíukórinn á Akureyri, Tón-
listarfélag Akureyrar og Lúðra-
sveit Akureyrar.
Þetta er í annað sinn sem
slíkir tónljstardagar eru haldn-
ir hér á Akureyri, þeir fyrstu
voru í fyrra og tókust framar
björtustu vonum að því er Jón
Hlöðver Áskelsson skólastjóri
Tónlistarskólans sagði á blaða-
mannafundi sem skipuleggjend
ur tónlistardaganna héldu á
laugardaginn var. Jón sagði að
heildarkostnaður við hátíðina í
fyrra hefði numið 2.275.000
krónum og hefðu styrkir ríkis
og bæjar numið 350 þúsund
krónum. Samt sem áður varð
tapið ekki nema uþb. 270 þús-
und krónur. Allssóttuum 1.700
manns þá þrjá tónleika sem upp
á var boðið í fyrra.
Fastur liður
Aðstandendur tónlistardag-
anna voru að vonum ánægðir
með þennan árangur og sögðu
að hann væri þeim hvatning til
að halda þessu áfram og festa
tónlistardagana í sessi sem
árlegan viðburð í tónlistarlífi
Norðurlands. Er draumurinn
að þetta verði mikil hátíð sem
standi í allt að því viku. Þeir
sögðust hafa áhuga á að þessi
hátíð væri ekki einungis fyrir
Akureyringa heldur allt Norður
land. I fyrra kváðust þeir hafa
sent miða í sölu til Húsavíkur,
Dalvíkur, Ólafsfjarðar og viðar
og væri ætlunin að gera meira af
því núna.
Kostnaðaráætlun fyrir tón-
listardagana er að þessu sinni
tæplega 3,3 miljónir króna.
Vitað er að ríki og bær munu
hækka styrki sína verulega frá
því í fyrra en samt sem áður
byggist afkoma hátíðarinnar á
góðri þátttöku almennings. í
kostnaðaráætlun er gert ráð
fyrir að 1,7 miljónir króna komi
inn fyrir aðgangseyri.
Hátíð sem þessi er mikið fyrir
tæki sem ma. má ráða af því að
alls verða tónlistarflytjendur
ekki færri en 250 talsins. I beirri
tölu eru félagar í kórum bæjar-
ins, lúðrasveitinni, úr Tónlist-
arskólanum og liðsmenn Sin-
fóníuhljómsveitar íslands sem
kemur í heimsókn. Verður hátíð
in mikið álag fyrir tónlistarfólk
því sumt af því þarf að koma
fram fjögur kvöld í röð.
Dagskráin
Dagskrá Tónlistardaga í maí
verður í grófum dráttum á þessa
leið:
Föstudaginn 12. maí leikur
Sinfóníuhljómsveit íslands tón-
verk eftir Béla Bartok, Ottorino
Respighi ofl. Stjórnandi verð-
ur Páll P. Pálsson og einleik-
ari á lágfiðlu Unnur Svein-
HUNANGSILF
Höfundur:
Shelagh Delaney
Þýðandi:
Ásgeir Hjartarson
Leikmynd:
Hallmundur Kristinsson
Búningar:
Freygerður Magnúsdóttir
Leikstjóri:
Jill Brooke Árnason
Leikendur:
Kristín Á. Ólafsdóttir
Sigurveig Jónsdóttir
Þórir Steingrímsson
Aðalsteinn Bergdal
Gestur E. Jónasson
Leikendum, leikstjóra og öðr-
um aðstandendum sýningar
Leikfélags Akureyrar á
Hunangsilmi var forkunnar
opinberra aðila í því skyni að
rétta við hag þess. Ætla má,
ekki síst eftir svo ágæta sýn-
ingu, að leikhúsgestum á Akur
eyri þætti skarð fyrir skildi og
myndu sakna veigamikils þátt
ar í menningarlífi bæjarins, ef
leikfélag Akureyrar sæi sig
tilneytt að draga saman seglin.
Höfundur Hunangsilms,
Shelagh Delaney á næsta
sérstæðan ritferil. Hún setti
saman þetta verk aðeins 18ára
að aldri, og rúmlega tvítug var
hún orðin vel þekkt sem rit-
höfundur. Árið 1960 samdi
hún annað leikrit, Ljónið er
ástfangið, en síðan hefur hún
mest fengist við að semja
smásögur og greinar auk
fjölda kvikmyndahandrita.
Hunangsilmur var frum-
mæðgurnar Jo og Helen búa
saman í stormasömu sambýli,
og með þeim eru litlir kær-
leikar. Móðirin Helen er nokk
uð laus í rásinni, þykir sopinn
góður og hirðir lítt um uppeldi
og aðhlynningu dótturinnar.
Hún giftist og skilur dóttur-
ina Jo eina eftir, en hún fellur í
fang blökkumanns, sem gerir
henni barn. Síðan hverfur
hann á braut og er úr sögunni.
Vinur Jo flytur til hennar,
tekur hana í sína umsjá og
gerir engar kröfur til hennar
sem konu. Hann er ekki í
hefðbundnum stíl á sviði ásta-
málanna. Þessi blíðskaparsam
búð fær þó skjótan endi, því
að móðirin kemur blaðskell-
andi og uppástendur að sinna
um dóttur sína á erfiðum
Soffía Guðmundsdóttir skrifar leikdóm
vel tekið á frumsýningu s.l.
föstudagskvöld. Þessi sýning
er tvímælalaust ein sú vand-
aðasta, sem sést hefur hér á
sviðinu um langt skeið. Slíkur
áfangi er fagnaðarefni öllum
velunnurum Leikfélags Akur-
eyrar, en það hefur hin siðari
ár eða allt frá haustinu 1973
verið að festast í sessi sem
atvinnuleikhús. Sem kunnugt
er berst félagið í bökkum
fjárhagslega, þótt gert hafi
verið nokkurt átak af hálfu
sýndur árið 1958 í Leik-
smiðju Joan Littlewood, fékk
ágætar viðtökur og var á
næstu árum sýnt viða um
heim. Hunangsilmur er um
margt sérkennilegt verk, og
enginn vafi, að það vinnur á
við frekari kynningu. Það er
heldur dapurlegt, ef á heild-
ina er litið, en jafnframt er
ósvikin og nokkuð hrikaleg
fyndni einatt nálæg, oft þegar
áhorfandinn á hennar síst von.
Aðalpersónur leiksins,
tímum, en sannleikurinn er sá,
að hjónaband hennar fór út
um þúfur. Það virðist þó ekki
koma henni neitt sérstaklega á
óvart. í leikslok stendur Jo ein
og yfirgefin, vaggar brúðu og
fer með dálítið ljóð, sem hún
og vinur hennar höfðu gamn-
að sér að hafa yfir, tveir ungl-
ingar, sem urðu fullorðin fyrir
tímann.
Þessi leikur er einkenni-
leg blanda af gamni og alvöru.
Þarna lifa persónurnar ílokuð
4 -NORÐURLAND