Norðurland - 08.11.1979, Qupperneq 4

NORÐURLAND
i*
NORÐLENSKT VIKUBLAÐ
Málgagn sósíalista í Noröurlandskjördæmi eystra
Ritnefnd: Böövar Guömundsson, Erlingur Sigurðarson,
Helgi Guömundsson, Soffía Guömundsdóttir, Tryggvi Jakobsson.
Ritstjóri: Jón Guöni Kristjánsson (ábm.).
Framkvæmdastjóri: Loftur H. Jónsson.
Ritstjórn: Sími 21875. Dreifing og afgreiðsla: Sími 25875.
Póstfang: Box 492, 602 Akureyri.
Offsetprentun: Prentsmiöja Björns Jónssonar.
Gefið út af kjördæmisráði Alþýðubandalagsins
t Norðurlandskjördæmi eystra.
Við getum fækkað íhalds-
þingmönnum um einn
En á ný er blásið í kosningalúðurinn. Glæstar
fylkingar stjórnmálamanna þurrka rykfallin kosn-
ingaloforðin. Nýjum slagorðum er bætt við þar
sem þau gömlu duga ekki lengur. Flokkur „allra
stétta“, Sjálfstæðisflokkurinn, er klofínn og krat-
arnir eru í sárum eftir hatramma prófkjörsleiki. I
sameiningu básúna þessir flokkar lýðræði og
manngildishugsjónir Vesturlanda á meðan alls-
konar myrkraverk eru stunduð í þeirra eigin
herbúðum.
fslenskir vinstrimenn eru fullir gremju yfír
stjórnmálaþróuninni og standa agndofa þegar
flokkur sem kennir sig við alþýðuna hleypur yfír í
íhaldsfaðminn. En vinstrimenn fá nú tækifæri að
hefna harma sinna rækilega. Það hefur nú fyllilega
komið á daginn að launþegar eiga enga samleið
með krötum. fslenskir launþegar verða að koma í
veg fyrir að kratar og íhald myndi stjórn að loknum
þessum kosningum. Til þess að afstýra hægri
sveiflu í landinu er ekki nema um einn flokk að
ræða, Alþýðubandalagið.
Það hefur sýnt sig á undanförnum árum að
Alþýðubandalagið er í stöðugri sókn. í þessu
kjordæmi gæti svo farið að það yrði Alþýðubanda-
lagið sem felldi íhaldsþingmann. En þessi draumur
verður ekki að veruleika nema með stöðugri og
markvissri baráttu..
f nágrannalöndum okkar á nu sér stað mikil
hægrisveifla. Launþegar í Bretlandi eru þegar
farnir að kikna undan harðræði -bresku
járnfrúarinnar sem veltir vandanum yfír á breska
launþega umyrðalaust. Slík staða gæti hæglega
komið upp hér ef Sjálfstæðisflokkurinn nær
að komast í ríkisstjórn. Þess vegna verða
vinstrimenn að sameina krafta sína gegn slíkum
áformum. Við skulum einnig minnast þess að
ævinlega eftir að Framsóknarflokkurinn hefur
verið í stjórn með Alþýðubandalaginu hefur hann
komið sterkari út úr kosningunum. En sagan
kennir okkur að framsóknarforystan á erfítt með
að neyta gylliboðum Sjálfstæðisflokksins. Hægri
öQin innan Framsóknarflokksins vilja að fíokkur-
inn skríði í bólið til íhaldsins. Þarna sker
Alþýðubandalagið sig úr. Með því að kjósa
Alþýðubandalagið og gera styrk þess sem mestan
gæti sú staða komið upp að íhaldsöflin næðu ekki
meirihluta á þingi.
í baráttusæti Alþýðubandalagsins er Soffía
Guðmundsdóttir. Hún er eina konan sem á
raunhæfa möguleika á að ná kjöri í Norðurlands-
kjördæmi eystra. Jafnréttisbaráttan fer alls staðar
fram og ekki síst í kjörklefanum. Nú fá þeir sem
segjast berjast fyrir jafnnrétti tækifæri til að velja
sér fulltrúa sem lætur ekki deigan síga í baráttunni
fyrir jöfnum rétti manna og kvenna.
Vinstri menn í Norðurlandskjördæmi eystra:
Nú er nauðsyn þess að sameinast. Markmið
okkar hlýtur að vera að koma öðrum manni á lista
Alþýðubandalagsins á þing. Með því að vinna
ötullega að kjöri Soffíu Guðmundsdóttur tryggj-
uaa við á þingi fulltrúa sem berst fyrir jafnrétti
kynjanna. Á þeim stutta tíma sem eftir er skulum
við stunda heiðarlega baráttu. Minnumst þess að
berjast á málefnalegum grundvelli. Látum íhalds-
öflin um að nota stóru orðin. Gerum sigur
Alþýðubandalagsins að sigri vinstri manna. Á
þann hátt einan verður íhaldsöflunum í landinu
refsað. A.B.
Skref fyrir skref
Enn biður Alþýðubandalagið
kjósendur um það afl sem
nægi okkur til myndunar
vinstristjórnar, heilsteyptari og
sannari en þeirrar sem nú hlaut
að víkja_ fyrir atlögu eigin
manna. í síðustu kosningum
hétum við því að beita aflinu,
sem kjósendur veittu okkur, til
þess að knýja það ,fram að nú
yrði leitað annarra úrræða í
efnahagsvandanum en þeirra
einna að skerða lífskjör launa-
einna að skerða lífskjör
launafólks, annarra lausna
hleypa erlendum stóriðjufyrir-
tækjum inn í landið. Við hétum
því einnig að beita aflinu, sem
okkur hlotnaðist í þeim kosn-
ingum til þess að losa þjóðinaúr
íjötrum erlendrar hersetu svo
sem orkan leyfði.
Okkur óx afl í síðustu kosn-
ingum. Því beittum við af trú og
dyggð eins og við hétum. Það
hrökk til þess að draga Fram-
sóknarflokkinn til stjórnarsam-
starfs með Alþýðubandalaginu
og stugga Alþýðuflokknum um
sinn frá bandalagi við Sjálf-
stæðisflokkinn. Innan ríkis-
stjórnarinnar hrökk afl okkar
til nokkurrar sóknar fyrir um-
bjóðendur okkar. Síðar, er
framsóknarforustan gerði
bandalag við furðufugla Al-
þýðuflokksins um svonefnd
Ólafslög nægði afl olðcar enn til
ákveðinnar andspyrnu, sem
ýmsu kofh til skárri vegar í
þeirri löggjöf en gerði annað
bærilegra. En aflið sem kjós-
endur veittu okkur í síðustu
kosningum nægði hvorki til
þess að knýja fram grundvall-
arbreytingar á efnahagskerfi
landsins né stefnubreytingu til
réttrar áttar í þjóðfélagsmálun-
um. Þó auðnaðist okkur einnig
á þeim vettvangi að koma í veg
fyrir það að stigin yrðu óheilla-
skref afturábak. Með aðild
sinni einni að ríkisstjórninni var
Alþýðubandalagið þröskuldur í
vegi fyrirætlana um erlenda
stóriðju og aukna hersetu. Á
sviði kjaramála og réttinda
alþýðu voru stigin þýðingar-
mikil spor framávið þótt of fá
væru og smá. önnvr stærri og
enn áfdrifaríkari roru þegar
fyrirhuguð og undirbúin fyrir
haustþinglð er Alþýðuflokks-
menn brugðu fæti fyrir stjórn-
arsamstarfið viku fyrir sam-
komudag alþingis.
Nú ítrekum við enn kosn-
ingaloforð okkar frá síðustu
kosningum: Við munum beita
því afli öllu, sem kjósendur
veita okkur til þess að vernda
kaupmátt launafólks, tryggja
atvihnu í landinu með aukinni
framleiðslu en ekki með sam-
drætti í atvinnulífinu, með því
að sækja í vasa verðbólgu-
braskaranna þá fjármuni, sem
barf til þess að jafna metin í
andófinu gegn dýrtíðinni en
ekki í vasa verkafólksins. Her-
námssinnum til viðvörunar
skal það einnig ítrekað rétt einu
sinni, að við munum beita til
þess allri orku okkar, eins og
hún tilhrekkur, að losa þjóðina
við skömm og áþján erlendrar
hersetu. Hvert afl okkar verður
mun ráðast helgina 2. og 3.
desember. Því ræður auðna
með atfylgi kjósenda.
í þeirri orrustu sem síðan
tekur við, þar sem barist verður
skref fyrir skref í sókn og vörn,
þar munum við ekki liggja á afli
okkar heldur beita því til hlítar.
A uga fyrir augal
Framundan bíður okkar snörp
senna á næsta leiti. Aðeins
örskots stund að líta um öxl og
taka mið af því með hvaða hætti
það bar til að nú er blásið til
kosningabaráttu í svartasta
skammdegi við nyrsta haf:
Það varð ljóst þegar i upphafi
er Alþýðuflokksmenn og hægri
armur Framsóknar hlíttu um
það forsögn Nató að Lúðvík
Jósepsson mætti ekki verða
forsætisráðherra þeirrar ríkis-
stjórnar sem Alþýðubandalagið
myndaði þó að beiðni verka-
lýðssamtakanna, að milli þess-
ara aðila kynni að verða nokk-
urs konar samsæri gegn Alþýðu
bandalaginu innan ríkisstjórn-
arinnar. Á því bryddaði strax er
samstarfsflokkarnir settu fram
hugmyndir sinar um 13% kjara-
skerðingu í beinu framhaldi af
sameiginlegri stefnu Geirs Hall-
grímssonar og Ólafs Jóhannes-
sonar. Enn ljósar kom þetta
eðli samstarfsflokkanna fram í
frumvarpinu að Ólafslögum,
sem sniðin voru í mörgum
mikilvægum greinum eftir svo-
nefndu frumvarpi Alþýðu-
flokksins sem birtist í Alþýðu-
blaðinu um jólaleytið og gert
ráð fyir kjaraskerðingu er num-
ið hefði 15 til 20% á árinu, snúist
gegn vísitöluþaki á hin hærri
laun, sem leitt hefði til kjara-
jöfnunar og kveðið á um
hávaxtastefnuna. í hvívetna var
frumvarp þetta mótað af því
gamla íhaldsviðhorfi að verð-
bólgan sé sprottin af ofrausn í
almennum launakjörum. Enn
var miðað að samdrætti í
framkvæmdum án tillits til þess,
hvort þær væru líklegar til
arðgjafar eða ekki. í flestum
greinum horft til þeirrar borg-
aralegu hagfræði, sem fylgt
hefur verið nær óslitið frá
stríðslokum og komið hefur
efnahagsmálum landsmanna í
þann hnút sem raun ber vitni
um.
Þetta frumvarp, sem Ólafur
Jóhannesson samdi upp úr
tillögum Alþýðuflokksins, var
ekki unnið í samstarfi við
Alþýðubandalagið. Okkarhlut-
verk varð það eitt að knýja
fram breytingar á því í átt við
stefnu okkar og fyrirheit við
kjósendur. Þetta auðnaðist
okkur að nokkru leyti í þeim
greinum sem lutu að launakjör-
um. Á því sviði sem sneri að
stjórn efnahagsmálanna í heild
varð okkur minna ágengt, en þó
svo að við létum gott heita í
trausti þess að samdráttar-
Stefdn Jönsson,
fyrrverandi alþingismaður
Til
átaka
4 - NORÐURLAND