Norðurland - 29.11.1979, Page 8

NORÐURLAND
Fimmtudagur 29. nóv. 1979
MÁLGAGN SÓSlALISTA GERIST
í NORÐIJRLANDSKJÖR- ,ÁSKRIFENDUR
DÆMI EYSTRA - Sítninn er 2-18-75 -
AUGLÝSIÐ í
NORÐURLANDI
- Síminn er 2-18-75
Húsvíkingar og Skagstrendingar:
Semja um togarasmíð í Slippnum
Nýverið voru undirritaðir samn
ingar um smíði tveggja skuttog-
ara hjá Slippstöðinni h.f. á Ak-
ureyri. Er um að ræða 46 og 48
metra langa togara og eru þeir
um það bil 400 tonn. Að sögn
Gunnars Ragnars forstjóra
Slippstöðvarinnar verður tog-
ari Skagstrendinga búinn tækj-
um til rækjuveiða á djúpmiðum
og til vinnslu aflans um borð
eins og togarinn Dalborg á Dal-
vík. Fyrirtækin Skagstrending-
ur á Skagaströnd og Höfði á
Húsavík eru kaupendur aðtog-
urunum. Samningarnir eru
undirritaðir með fyrirvara um
stuðning Byggðasjóðs og Fisk-
veiðisjóðs.
Kristján Ásgeirsson fram-
kvæmdastjóri útgerðarfélagsins
Höfða h.f. á Húsavík sagði í
samtali við NORÐURLAND
að ætlunin hefði verið að kom-
ast af án þess að kaupa nýjan
togara en þróunin væri sú að
landróðrarbátum fækkaði. Nú í
haust hefði verið atvinnuleysi á
Húsavík og það sem af er þessu
ári hafa verið greiddir 4849
dagar úr atvinnuleysissjóði en
eins og menn vita er atvinnu-
leysi meira en þær tölur gefa til
kynna vegna þess að margir fá
ekki greitt úr atvinnuleysissjóði
vegna tekna maka.
Kristján sagði að afkastaget-
an í landi væri langt í frá full-
nýtt og í kaupunum væri miðað
Úr Slippstöðinni á Akureyri.
við að hægt sé að tryggja öllum
næga atvinnu til að halda uppi
fjörutíu stunda vinnuviku, en á
það hefði skort á þessu ári þrátt
fyrir að unnin hefði verið 800
tonn sem flutt hefðu verið frá
Akureyri. Til þess að ná því
markmiði að tryggja fjörutíu
stunda vinnuviku væri fyrir
hendi á Húsavík nægur vinnu-
kraftur og fjármagn í landi en
togara vantar til viðbótar við
þann sem fyrir er.
Eins og fyrr segir verður tog-
ari Skagstrendinga búinn til
rækjuveiða og er meiningin að
hann verði á rækju þrjá mánuði
á ári þegar hann kemst í gagnið.
Skagstrendingar eiga fyrir skut-
togarann Arnar.
Sýningum
að Ijúka á
Öngstrœtinu
Leikfélag Akureyrar held-
ur út til Svíþjóðar annan
desember n.k. og mun sýna
leikritið „Fyrsta öngstræti
til hægri“ eftir örn Bjarna-
son tvisvar sinnum á leik-
listarhátíð í Örebro sem
haldin verður dagana ann-
an til áttunda desember
n.k. eins og áður hefur
verið skýrt frá hér í blað-
inu. Þar verðasaman komn
ir leikhópar frá landshluta-
leikhúsum frá öllum Norð-
urlöndunum, en þó verður
eingöngu um atvinnuhópa
að ræða. Metaðsókn hefur
verið í vetur að öllum sýn-
ingum L.A. og hefur ætíð
verið uppselt að sýningum
á „Galdrakarlinum í Oz“
og „öngstrætinu41. Sýning-
ar verða á öngstrætinu um
helgina en síðan verður hlé
á sýningum leikhússins
þrátt fyrir aðsóknina þang-
að til leikhópurinn kemur
heim aftur að minsta kosti
en óráðið er hvernig sýn-
ingum verður háttað eftir
utanförina en æfingar
standa yfir á „Púntila og
Matta“ eftir Brecht og
verður frumsýning í janúar.
Það verður þriðja frum-
sýningin hjá L.A. á leikár-
inu.
Gullgerðar-
list íhaldsins
Skoðanakannanir í stað kosninga
Öruggasti söluvarningur síð-
degispressunnar um þessar
mundir er fréttir af „skoðana-
könnunum" sem blöðin hafa
gert meðal kjósenda. Tilgangur-
inn er Ijós: - aukin sala - um það
getur fæstum blandast hugur
sem sjá hvernig fréttirnar eru
birtar rétt eins og bækur eru
prentaðar í röð um Bob Moran
og aðrar hetjur gerviheimsins.
Það þarf að tryggja söluna í
kosningavikunni og þess vegna
er smáskammtur birtur í dag 'og
annar á morgun. Þriðja daginn
er svo hægt að selja hvað menn
hafa að segja um niðurstöðurn-
ar, og þá kemur það í Ijós að
allir eiga þá óákveðnu. Þegar
vikan er liðin er svo ekki að vita
nema eitthvert sérstakt sölu-
happ eins og morð eða stórslys
reki á fjörurnar til að selja.
Um vísindalegar aðferðir
kannananna skal ekki fjölyrt
hér. 1600 manna úrtak Vísis úr
þjóðskrá ætti þó að gera könn-
un marktæka ef sæmilega er að
henni staðið. Um 600 manna
úrtak Dagblaðsins úr símaskrá
þarf ekki að hafa orð. Það er
ómarktækt með öllu og niður-
stöður þeirrar könnunar strax
af þeirri ástæðu einni. Þá má og
benda á klaufalegan útreikning
þeirra á þingmannatölu flokk-
anna í hlutfalli við atkvæðatöl-
ur einar án tillits til kjördæma-
skiptingarinnar. Þetta færir
sjálfstæðisflokknum fleiri þing-
menn á kostnað framsóknar og
fleiri breytingar geta hér á
orðið.
Svo vikið sé aftur að Vísis-
könnunni þá er nærri að úrtakið
dugi til að gera marktæka
könnun. Hins vegar er hlutfall
þeirra sem ekki svara mjög hátt
og gerir könnunina ómarktæka
að verulegu leyti. Það er tals-
verður hluti í svona könnun sem
ekki næst í og af hinum er þriðj-
ungur ekki tilbúinn að svara
eða neitar að gefa upp ákvörð-
un sína. Eftir stendur e.t.v.
rúmur helmingur úrtaksins og
þá er lítið að verða að marka,
því að ýmsar ástæður geta
skekkt hina upphaflegu mynd
af því verulega.
Þeir sem ekki svara.
Spyrja má hverjir eigi at-
kvæði hinna óákveðnu, hvort
það sé einhver einn flokkur
öðrum fremur. Hér verður
ekkert fullyrt en ekki er mér
grunlaust um að hér séu á ferð-
inni vinstri sinnaðir menn sem
óánægðir hafa verið með ýmis-
legt hjá síðustu ríkisstjórn, jafn-
vel svo að þeir hafi hugsað sér
að kjósa ekki neitt. Þá er og hér
hið svokallaða lausafylgi, þ.e.
þeir sem kjósa meira eftir því
hvaðan vindurinn blæs og eftir
tiskunni en í samræmi við
ákveðin stefnumið. Mest af
þessu fylgi fór til kratanna í síð-
ustu kosningum en hefur ekki
séð árangur af þeim gjörðum
sínum.
Grunur er mér á að Alþýðu-
bandalagið eigi hæst hlutfall
þeirra sem neita að gefa upp
hvaða flokk þeir kjósa. Bæði
má nefna tortryggni sósíalista í
sambandi við persónueftir-
grennslanir af ýmsu tagi og þá
ekki síður þegar þær fram-
kvæmdir eru í höndum síðdeg-
ispressunnar, en af frelsi hennar
og sjálfstæði fer mjög tvennum
sögum. Þegar af þessum ástæð-
um er óhætt að leggja 20-30%
við fylgi Alþýðubandalagsins í
skoðanakönnuninni, sem þýðir
að það heldur sínu eða því sem
næst. Þá gildir og það sama um
framsókn og áður en atkvæði
hennar hafa löngum nýst betur
en annarra flokka í skiptingu
þingsæta og svo mun enn.
Ekki skal fleira um þetta
skrifað aðeins ítrekað að könn-
unin og úrvinnsla hennar er
ekki marktæk af áðurgreindum
ástæðum. Hins vegar gefur hún
ákveðna vísbendingu um flótta
frá krötum til íhalds sem í ekki
þarf að koma svo mjög á óvart.
Ihaldið heimtir sína og menn
eru fljótir að gleyma
Skoðanakannanir leiðandi?
Ástæða er til að fara nokkr-
um orðum um skoðanakannan-
ir - hvenær, hvernig og hvers
vegna þær skuli gerðar og hverj-
ir að þeim standa. Er ekki kom-
inn tími til að setja sérstök lög
hér um til að reyna að koma í
veg fyrir að allra handa ósvífin
öfl reki skoðanakannanir undir
hlutleysisyfirskyni og jafnvel í
leiðandi tilgangi? Kannanir af
þessu tagi geta reynst mjög leið-
beinandi. Sú tilhneiging er rík
hjá mörgum að halla sér að
þeim sem þeir halda að sigri,
það er fyrir þeim hvort tveggja:
sönnun þess að þeir séu á „réttri
leið“ og öryggið að standa með
þeim sterka. í þvi sambandi er
minnisstætt svar konunnar á
ísafirði sem í kosningasjónvarpi
1971 sagðist hafa kosið Hanni-
bal af því að „mér þótti hann
líklegastur til sigurs.“
Hér er þörf að taka til hend-
inni og setja lög. Eitt fyrirtæki í
Reykjavík, Hagvangur, stendur
nú sí og æ fyrir könnunum af
ýmsu tagi. Er skemmst að
minnast útvarpshlustendakönn
unar þar sem ýmsir ætluðu að
heimfæra skoðanir 113 manna
sem sendu svör upp á alla þjóð-
ina. Sú könnun var eins fjarri
því að vera marktæk og lengst
verður komist, en síðdegisblöð-
in gerðu mikið úr henni ásamt
fleirum reyndar. Kannski það sé
það lýðræði sem þessir aðilar
vilja að það verði hætt að kjósa
en Hagvangi þess í stað falið að
gera kannanir til birtingar í síð-
degispressunni? Alþingi verður
svo skipað eftir því.
Erl.
Lárus Jónsson spurði að
því á framboðs.fundi á dög-
unum hvort nokkuð væri
athugavert við það að selja
fyrirtæki í opinberri eigu og
nota andvirðið til þess að
leggja vegi og sinna öðrum
þjóðþrifaverkefnum. Þessi
yfirskilvitlega hagfræði
vefst dálítið fyrir mönnum
þessa dagana em menn
hafa ekki almennt áttað sig
á því fyrr en nú að það geti
verið verðmætaskapandi
að fyrirtæki skipti um eig-
endur. Hvar eru þeir ein-
staklingar sem ganga með
svo mikið fjármagn upp á
vasann að leggja megi fyrir
það vegi um landið vítt og
breitt? Við vitum að það
langar marga til að eignast
fyrirtæki fyrir lítið til að
hagnast á en er ekki óþarfi
að fela þá staðreynd með
svona hundakúnstum?
Áður fyrr voru til menn
sem reyndu mikið til þess
að búa til gull. Þessi vís-
indagrein var kölluð al-
kemía. Sjálfstæðismenn
virðast nú vera farnir að
hallast á þessa sveif í kosn-
ingabaráttunni. Kannske
Lárus eigi eftir að flytja
tillögu um það á þingi að
stofnuð verði verksmiðja
sem hafi með höndum
framleiðslu gulls til að
standa að baki íslensku
krónunni.
Upp með
hendur
„Spurningin er ekki um
lifandi og dauð atkvæði
heldur um lifandi og dautt
fólk.“
Sturla Kristjánsson annar
maður á S-listanum á fram-
boðsfundi.