Norðurland - 19.02.1986, Qupperneq 4

NORÐURLAND
Gefið út á vegum Alþýðubandalagsins í
Norðurlandskjördæmi eystra.
Kemur út I 7.500 eintökum.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Guðlaugur Arason
Aðsetur: Eiðsvallagata 18, Akureyri.
Pósthólf 492 - 602 Akureyri.
Sími: (96) 218 75
PRENTSMIÐJA BJÖRNS JÓNSSONAR
Hefjum sókn fyrir Heklu!
Löngum hefur því verið haldið fram með réttu, að
eignarhaldið á framleiðslutækjum, stjórn þeirra og
hverjum kemur arðurinn til góða skilji samvinnu-
hreyfinguna gleggst frá einkarekstri. Með félagslegri
eign heima í héraði eigi að vera tryggt að stjórnin sé á
sama stað og arðurinn ekki fluttur á brott, heldur varið til
frekari uppbyggingar á staðnum. Eftir því sem fleiri
stoðir renni undir bú séu einnig meiri líkur á því að þær
styðji hver aðra í rekstrinum þegar misvel gengur. Hags-
munir starfsfólksins sem jafnframt sé eigendur í
gegnum félögin sitji því í fyrirrúmi gagnstætt þröngum
hagsmunum einkagróðans, sem of víða hafa skilið
atvinnulífið eftir í rúst.
En nú virðist sem breyttir tímar séu að renna upp og
leiða til öndvegis nýtt siðgæði sums staðar í æðstu
störfum innan samvinnuhreyfingarinnar í landinu.
Nýjasta og alvarlegasta dæmiðer uppsagnirnar áHeklu.
Þetta gróna fyrirtæki samvinnumanna á að leggja niðurog
senda brott starfsmennina, 64 - að langmestu leyti
konur. Slíkt kemur á óvart, enda furðulega að staðið, en
rétt að gefa nokkrum atriðum gaum:
- Þaö er óeölilegt aö stjórn einnar verksmiðju SÍS á
Akureyri, sé í höndum verslunardeildar suöur i Reykja-
vík.
- Þaö er óeðlilegt aö sú sama verslunardeild stundi
innflutning í miklum mæli á svipuöum vörum og hún á
aö vera aö framleiöa á Akureyri á sama tíma.
- Þaö er óeðlilegt aö leyfa takmarkalausan innflutning
iönaöarvara frá láglaunasvæöum Suðaustur-Asíu til
landsins á sama tima og kvóti er á slíkum innflutningi til
annarra Noröurlanda. Slíkt þjónar aðeins hagsmunum
þeirra sem vilja gera ísland aö láglaunasvæöi - Singa-
pore noröursins eins og einn ráöherranna nefndi þaö.
- Þaö er óeðlilegt aö einni grein iönaöarframleiöslu
sama fyrirtækis sé gert aö mæta eigin rekstrarörðug-
leikum, án stuönings annarra þátta þar, sem m.a. er
undirstrikað meö fjarstýringu hennar í höndum þeirra
sem þiggja sín umboðslaun af innflutningi.
Fyrir nokkrum árum stóð til að leggja skógerð Iðunnar
niður, en úrtölumenn voru kveðnir í kútinn og
uppbygging hafin með aðstoð Iðnaðarráðuneytisins í
tíð Hjörleifs Guttormssonar þar. Viðreisnin tókst svo vel
að verksmiðjan annarengan veginn eftirspurn núna, og
reksturinn gengur með ágætum.
Iðja félag verksmiðjufólks og Iðnþróunarfélag Eyja-
fjarðar hafa tekið málið upp. En dyggilegastan vörð um
fyrirtækið stendur starfsfólk þess. Eftir að hafa verið
lengi dulið þess að það skyldi fagna baráttudegi
verkafólks, 1. maí, með því að ganga út af vinnustað
sínum hinsta sinni, hefur það risið upp til varnar eigin
atvinnu, og sóknar fyrir fyrirtækið. Það er ekki ónýt að
eiga slíka að. Á einni síðdegisstund safnaði starfsfólkið
2.140 undirskriftum á Akureyri undir þá kröfu, að bæjar-
stjórnin léti málið til sín taka.
Vilji bæjarbúa er því skýr og til hans ættu þeir að taka
tillit sem fyrir þessum uppsögnum standa. Samvinnu-
menn á Akureyri geta ekki liðið að einu helsta atvinnu-
fyrirtæki bæjarins sé stjórnað frá Reykjavík og gert að
lúta kröfum hámarksgróða í vægðarlausri samkeppni
við innflutning sömu aðila.
Atvinnumálanefnd Akureyrar hefur það hlutverk að
fjölgastörfum í bænumog tryggja þau sem fyrireru. Það
eru hæg heimatökin fyrirformann hennarsem jafnframt
er framkvæmdastjóri Iðnaðardeildarinnar að sýna nú
trú sína af verkunum. í stað þess segir hann í viðtali við
blað sitt Dag að fólkið muni flest geta fengið vinnu hjá
Iðnaðardeildinni sem ekki hafi verið hægt að reka á
fullum afköstum vegna manneklu, og „að því leyti komi
þetta sér vel“, þó að slæmt sé að leggja þurfi
fataiðnaðinn niður."
Slík orö eru hnefahögg. Bæjarstjórn hlýtur aö kosta
kapps um að tryggja áframhaldandi rekstur Hekiu, og þá
er eftir aö sjá hvernig tiltekst um samvinnu formanns
atvinnumálanefndar og framkvæmdastjóra lönaöar-
deildarlnnar. Þaö væri veröugt verkefni fyrir hann aö
heimta stjórn Heklu heim til Akureyrar, þar sem
hagsmunir fyrirtækisins, starfsmanna þess og bæjarbúa
eru best tryggöir, og lyfta því til nýrrar sóknar meö
fordæmi skógerðarinnar í huga. - Sú er krafa
NORÐURLANDS.
Uppsagnir á Heklu
Um sextíu starfsmenn fengu sent uppsagnarbréf
ð
Starfsmenn Heklu fjölmenntu á bæjarstjórnarfund til að mótmæla uppsögnum.
Á bæjarstjórnarfundi á Akureyri
11. febrúar sl. mættu starfsmenn
fataverksmiðjunnar Heklu og
afhentu Sigurði Jóhannessyni
mótmæli 2140 Akureyringa sem
höfðu ritað nöfn sín undir
áskorun kvöldið áður. Þar segir
m.a. að skorað sé á bæjarstjórn
að hún gangist fyrir því að rekstri
Heklu verði haldið áfram enda sé
það óhæfa að verksmiðjunni skuli
iokað og um 60 manns sviptir
atvinnu sinni. Bæjarfélagið megi
ekki við því að hæft starfsfólk
flytji í burtu.
Sigríður Stefánsdóttir bæjar-
fulltrúi Alþýðubandalagsins tók
málið upp til umræðu. Hún
Uppsagnar-
bréf frá
Sambandinu
Eins og kom fram á fundi
Verslunardeildar með starfs-
fólki Fataverksmiðjunnar
Heklu, föstudaginn 24. þ.m.,
þá er stefnt að lokun verk-
smiðjunnar í lok apríl n.k.
vegna langvarandi rekstrar-
örðugleika.
Öllu starfsfólki Fataverk-
smiðjunnar Heklu er sagt
upp störfum samtímis og
miðast starfslok hjá öllum
við 30. apríl 1986.
Með bréfi þessu er yður því
tilkynnt uppsögn í samræmi
við framansagt.
Ef þér hafið hug á að starfa
áfram hjá Sambandinu, þá
hvetjum vér yður til að ræða
við starfsmannastjóra, sem
veitir upplýsingar um laus
störf.
Verslunardeild Sambandsins
harmar að sjá af hæfu starfs-
fólki, er öðlast hefur mikla
reynslu í sínu starfi, en eins
og horfir verður ekki hjá því
komist.
Um leið eru yður þökkuð vel
unnin störf í þágu Sam-
bandsins.
Akureyri 30. janúar 1986,
F.h. Verslunardeildar Sambandsins
Birgir Marinósson,
starfsmannastjóri.
lagði þunga áherslu á þá stað-
reynd, að örlög þessa fólks væru
í rauninni ráðin suður í Reykja-
vík. Svo undarlega vill nefni-
lega til, að stjórn Heklu er ekki í
höndum Akureyringa, heldur
Verslunardeildar Sambandsins,
sem hefur aðsetur í Reykjavík.
Af þeim fjölda sem sagt var
upp störfum eru 8 karlmenn.
Hitt eru konur. Norðurland
náði tali af nokkrum þeirra eftir
að mótmælin höfðu verið af-
hent. Fram kom í máli þeirra að
ákvörðun um að segja fólkinu
upp, hefði legið fyrir í nóvem-
ber, en líklega hefði stjórn-
endum fyrirtækisins ekki þótt
við hæfi að færa þeim upp-
sagnarbréfin í jólagjöf. „Talið
eðlilegra að gefa okkur atvinnu-
leysið 1. maí, svona í tilefni
dagsins.“
Konurnar töldu fullvíst að
hægt væri að reka fataverk-
smiðjuna með hagnaði ef rétt
væri á málum haldið. „En það er
ekki von á góðu þegar Sam-
bandið flytur inn ódýran fatnað
frá Hong Kong í beinni sam-
keppni við okkur Akureyringa.“
Sumt af því starfsfólki sem
sagt hefur verið upp, á að baki
allt að 40 ára starf hjá fyrir-
tækinu.
Kveðjuorð
Haraldur Ásgeirsson
F. 6. apríl 1945, d. 31. janúar 1986
Kynni okkar Halla Ásgeirs
hófust árið 1972 er við fluttum
hingað í bæinn og urðum
nágrannar hans í Víðilundi 14.
Betra og skemmtilegra nábýli
er vart hægt að hugsa sér.
Nágranninn reyndist vera
maður sem lifði lífinu - naut
þess í ríkum mæli og kunni þá
list að hrífa aðra með sér.
Græskulausari gleði er vart
hægt að hugsa sér en þá lífs-
gleði sem einkenndi Halla.
Alltaf var eitthvað spennandi
að gerast hjá honum og í
kringum hann. Skjótar ákvarð-
anir voru teknar og þá ekki
alltaf í stíl við hið hefðbundna
smáborgarEflíf sem við eigum
að venjast.
Leit hans að því sem var
spennandi og kannski ekki
alveg hættulaust var þrotlaus.
Sjóskíði, froskköfun, flug,
svifflug, skíðamennska, sigl-
ingar - jafnvel stjórnmál - allt
þetta og ótal margt fleira
heillaði Halla og hann gaf sig
allan að áhugamálinu hverju
sinni.
Hvarvetna eignaðist hann
vini - hjá því gat ekki farið slíkt
var drenglyndi hans og hrein-
skiptni. Hann var líka sannur
vinur vina sinna, trúr í gleði og
tryggur í raun. Hann var
örlátur og veitull bæði í bók-
staflegri merkingu og ekki
síður á sjálfan sig og veitinga
hans var gott að njóta því að
þær voru svo sannarlega fram-
bornar af heilu og hlýju hjarta.
Það bæði kólnaði ogdimmdi
í tilverunni þegarfregnin barst
um það að Haraldur Ásgeirs-
son hefði gegnt lokaútkall-
inu. Það er erfitt að sætta sig
við það að aldrei framar muni
maður mæta honum, glöðum
og reifum, einhvers staðar þar
sem maður átti síst von á. Nú
er aðeins minningin eftir og
hana er gott að eiga - minningu
um vin og félaga eins og Halla
Ásgeirs - á hana ber hvergi
skugga.
Farðu heill, bróðir og vinur.
Jóhanna og Ottar.
4 - NORÐURLAND