Skólablaðið - 01.05.1948, Blaðsíða 3

SKOLABLABIB
GEFIÐ ÚT f MENNTASKÓLANUM í REYKJAVÍK
23. árgangur
4. tölublað
Maí 1948
J/-}gást öunnar jSigurósson
Fœddur 12. ágúst 1928. — Dáinn 27. marz 1948.
Sízt grunaði mig. þegar ég kvaddi Ágúst hlæj-
andi að kvöldi þess 27. marz, að ég ætti ekki að
sjá hann framar í þessu lífi. Að dauðinn mundi
innan stundar hafa svipt þessum æskuglaða og
góða dreng burt úr okkar hópi og sýnt enn einu
sinni, hversu vald hans er mikið og vegir hans
órannsakanlegir.
Ágúst var fæddur hér í Reykjavík. Foreldrar
hans voru þau Sigurður Ólafsson og kona hans,
Rebekka Ágústsdóttir.
Snemma komu franr þeir höfuðeiginleikar,
sem öðru fremur einkenndu hina stuttu ævi
Ágústar. Hann var mjög gefinn fyrir vélar og
tæki, enda hafði hann góða aðstöðu til að kynn-
ast slíkum hlutum hjá föður sínum, sem var hon-
um hvort tveggja í senn: góður félagi og leið-
beinandi. Ágúst var þegar búinn að ná í þeim
efnum slíkri kunnáttu og leikni, að fáir jafn-
aldar hans stóðu honum þar framar. Allt lék
í höndum hans, hvort sem Iiann stýrði flugvél
eða bíl, tálgaði spýtu eða rak nagla.
Enda þótt hann mætti ýmsum þeim erfið-
leikum í lífinu, sem hlutu að verða til þess, að
hann liti snemma á það, frá sumum hliðum að
minnsta kosti, ausfum fullorðins manns, bjó
hann yfir einum mikilsverðum eiginleika barns-
ins: Hann hreifst og gladdist yfir öllu fögru
og stórkostlegu, hvort sem það birtist í líki smá-
blóms á þúfu, ljóðræns kvæðis, tónverks eða
fagurs málverks.
Hér í skólanum hafði Ágúst verið tæpa þrjá
vetur.
Þótt ekki lægju leiðir okkar saman innan
veegja skólans neina einn vetur, þykist ég skynja
það meðal bekkjarsystkinanna, að hann hafi
alltaf verið bæði vinsæll og mikils metinn í
þeirra hóo. Ekki var það þó vegna þess, að hann
bæri af við námið eða skipaði efstu sætin inn-
an bekkjarins, heldur Iiins, hversu hugljúfur
og belhvr hann var.
Aldrei skipti hann skapi og Var jafnan bros-
hvr og kátur. Greindin var góð, og hann var
einkar fliótur að tileinka sér hlutina.
Fjölskvldu hans, og þó einkum móður hans,
sem var honum f senn góður félagi og eóð móð-
ir, er sár harmur kveðinn við hið skvndileaa frá-
fall hans. Okkur vinum hans og félöeum, innan
skó'ans sem utan, var hann harmdauði, og við
vonumst eftir að hitta hann glaðan og hressan,
þeear ferðalaei okkar í þessari tilveru lýkur.
hvort sem bað verður fvrr eða síðar.
Minninearnar, liúfar oe indælar, gevmum við
og látum okkur verða hvatning til gæða o°' dáða.
B. Á■
SKÓLABLAÐIÐ 3