Einherji - 07.09.1934, Qupperneq 2

2
EINHERJI
En þaðv.eru ekki bruggararnir og
umboðsm’énn þeirra einir, sem sök
eiga í þessu máli. í5að eru einnig
allir þeir'er\;áfengi selja, hvort se-m
það er áferfgi smyglað inn í landið,
eða það er áfengi, sem selt er í
skjóli tilbúinna nafna.
Her í Siglufirði héfir mikið. ver-
drukkið í sumar. Ekki.mun allt það
er menn hafa orðið ölvaðir af, hafa
verið keypt í vínverzlun ríkisins.
Að minnsta kosti bera flöskur þær
og glös, er finna má víðsvegar á
söltunarstöðvunum, í skipum og á
kaffihúsunum aðra einkennismiða
en vínílát þau, er seld eru í vín-.
verzluninni. Pað eru ekki hin „léttu
vín“ er verið hafa í þeim ílátum.
Hvar þetta er keypt er mér ekki
kunnugt. Hitt er víst, að menn hafa
oíðið ölvaðir af innihaldinu. Hitt
er líka víst, að hcegt er að gera bet-
ur en gert er til þess að hindra
smygl á víni og alla ólöglega sölu
og afhendingu áfengis. En vera má
að það sé erfitt. Til þessliggja mörg ■
rök. I fyrsta lagi rótgróinn fjand-
skapur niargra gegn öllum hömlum
á sölu áfengis, í öðru lagi loðnar
og óljósar reglugerðir er að þessu
máli Iúta, í þriðja lagi slælegt eftir-
lit af hálfu yfirvalda allt neðan frd
lægstu starfsmönnum til hinna æðstu,
í fjórða lagi fjárgræðgi og óhlut-
vendni þeirra er vín selja á ólög-
legan hátt, og svo mætti lengi telja.
Fyrir skömmu fór fram leit í
tveim skipum hér, Dr. Alexandrine
og Dettifoss. I báðum. skipunum
fannst ólöglegt áfengi og eigendur
þess voru sektaðir. Þetta gefur sterk-
an grun um, að skipin hafi undan-
farið einnig haft meðferðis ólöglegt
áfengi og selt af því í land. Rann-
sókn i áðurnefndum tveim skipum
mun því aðeins hafa verið fram-
kvæmd, að tilefni hafi verið til, en
að það tilefni hafi nú verið í
fyrsta sinn fyrir hendi, er næsta ó-
líklegt.
Vertíðin í sumar.hefir verið slæm.
Fjöldi manna horfa með kvíða til
'vetrarins. Sumir eiga ekkert eftir af
sumarkaupi sínu, þeir, er eytt hafa
því litla er þeir hafa unnið fyrir, í
áfengi. Vera má, að eitthvað þess-
ara manna séu fátækir barnamenn
eða fyrirvinna gamalla, fátækra for-
eldra. Heima biður fjölskyldanna.
skortur, máské hungur. En vínsal-
arnir, þeir er í trássi við landslög
hafa hremmt aura fátæklinganna,
fitna og þykjast vel hafa veitt.
Hér er um alvörumál að ræða.
Við hina lögleyíðu vínsölu er ekki
hægt að ráða eins og sakir standa.
En á því má ráða bót að vín sé
selt á-ólöglegan- hátt. Gegn þeim
1 ófögnuði eiga allir góðir drengir að
vinna og þá ekki sístþeir, sem eiga
að gæta landslaga og réttar, og.þeir,
sem að einhverju leyti er faliu for-
sjá fyrir alménningsheill.
H. J.
Uppskerubrestur og
hun^ursneyð.
K í n a .
í „Berlingske Tidende“ frá 12.
ágúst er sagt frá því að víða í Kína
hafi verið ógurlegir_þurkar, svo
uppskeran sé gjörsamlega þornuð
upp í mörgum héruðum. I héraðinu
Hupeh hafa þessir þurkar verið
svo ægilegir, að úlfar og tígrisdýr,
er enga fæðu hafa getað fengið þar
sem þau hafast venjulega við. hafa
ráðist inn i þorpin að næturlagi ti!
þess að ná sér í bráð. Ellefu
manns er talið að dýrin hafi drep-
ið og etið.
I öðrum héruðum í Kína hafa
aftur gengið feykilegar rigningar
svo flætt heflr yfir stór svæði og
mönnum og skepnum hefir skolað
burtuTNálægt Nanking réðust 1000
-
hungraðir bændur á þorp eitt,
rændu þar öllu matarkyns og skildu
íbúana eftir bjargarlausa. Er þeim
hungurdauðinn vís ef stjórnin ekki
réttir þeim hjálparhönd.
Fregnir þessar hefir blaðið frá
fréttaritara sínum í Lundúnum.
Rússland.
í sama blaði er eftirfarandi lýs*
ing á ástandinu í Rússlandi, eftir
fréttaritara blaðsins í Berlín.
Samkvæmt tilkynningum frá Rúss-
landi til þýzkra blaða hafa þurkar
er þar' hafa gengið í sumar orsak-
að hræðilega hungursneyð. —
Eftir þvi sem sagt er frá
■er ástandið talið verst í hinum auð-
ugustu kornhéruðum Rússlands í
Ukraine, og menn álíta að allt að
14 miljón manna hafi farist úr
hungri um undanfarið ársbil. GPU
sveitir hafa með öllum ráðum reynt
að hindra bændurna í að stela sínu
eigin korni. Um næturnar hafa
akrarnir verið lýstir með kastljósum
til varnar gegn þjófum.
Borgin Kiew og nærliggjandi
sveifir hafa orðið harðast úti. Dag-
lega detta hundruð manna dauð
niður’-á götunu-m, en G. P U. her-
menn hafa strangar fyrirskipanir um
að flytja líkin strax i burtu. Eru
þau grafin .í hópgröfum í kirkju-
görðúnum án þéss að þau séu lögð
í kistu, oft nakin og án þess að
nokkuð sé tilkynnt um hver eða
hverir liggja i hinum ýmsu gröfum.
Samkvæmt þýzkum frásögnum
eru það ekki aðeíns hinir dánu sem
þannig er safnað saman á götunum.
Hið hungraða fólk er tekið eins og
skepnur og flutt út úr bæjunum á
stórum flutningabíium. I 50 kíló-
metra fjarlægð eru bílarnir tæmdir
og fólkið látið þar eiga sig oggildir
það hungurdauða fyrir flesta.
Skeyti herma að stjórnin hafi
flutt alia íbúana úr sumum bæjum
og sett þá niður í öðrum. Sagt er
frá að víða hafi mannát komið
fyrir. Peir, sem það kemst upp
um, eru samstundis skotnir.
Pað hefir ennfremur aukið á
hörmungar þes9a ógæfusama fólks,
að úíbrotataugaveiki hefir geysað
um. Daglega veikjast 150—200
manns af veiki þessari og þar sem
sjúkrahúsin eru í mjög slæmu á-
standi’ ræðst ekkert við drepsóttina
og hafa dáið allt að 25 af hundr.
Frá árinu 1852.
Pað er oft bæði fróðlegt og
skemmtilegt, að blaða í gömlum
skræðum og kynna sér þar frá-
sagnir af ýmsum högum og háttum ,
lands og þjóðar, taka svo á því
samanburð við hið verandi og draga
upp fyrir sjálfum sér ljósa mynd af
mismuninum.
Skýrsluútdráttur sá, er hér fer á
eftir er orðinn liðlega 80 ára gam-
all, Er hann tekinn úr blaðinu
„Norðri" er hóf göngu’ sína á Ak-
ureyri árið 1853, þá sem hálfsmán-
aðarrit. Arið 1852 var mannfjöldi
á öllu landinu 61,024 manns, en í
Hvanneyrarhreppi í Siglufirði var
mannfjöldinn það ár 226.
Hér fer á eftir skýrsla um helztu
innfluttar vörur til Siglufjarðar árið
1852.
Rúgur tn. 150
Baunir — 10
Bankabygg — 45
Hveiti ekkert
Brauð, allskonar, pund 2146