Morgunblaðið - 03.12.2009, Síða 23

23
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. DESEMBER 2009
Kalt í veðri Hraustir eru þeir sem vinna úti í brunagaddi eins og verið hefur á suðurhorninu undanfarið.
Kristinn
HÁTTVIRTUR forseti al-
þingis hefur nú kvatt sér hljóðs
vegna margumtalaðrar skýrzlu
um bankahrunið sem koma á
fyrir almenningssjónir í febr-
úar næstkomandi. Segir forseti
að „viðkvæmustu“ upplýsing-
arnar verði ei birtar fyrr en ár-
ið 2090. Enda hafi aldrei staðið
til að birta allt. Ekki veit ég
fyrir munn hverra forseti mæl-
ir en hitt veit ég að innistæða
kosningavíxilsins var önnur. Þá
var talið skilyrði til endurreisnar að fá allt
fram, allt upp á borðin og skilja ekki snifsi
eftir. Orð forseta alþingis eru því verri en
köld vatnsgusa framan í þjóðina, þau eru
drottinsvik og skilaboð um áframhaldandi
þöggunarsamfélag.
Viðkvæmar upplýsingar eru teygjanlegt
hugtak, í raun einungis túlkunaratriði. Sú
leið sem nú er boðuð, að handvelja gögn úr
þessu lykilplaggi endurreisnarinnar, setja í
lokað hólf og læsa í 80 ár er þjóðarmorð. Að
framlengja líf þöggunarinnar, nógu lengi til
þess að fórnarlömb hrunsins séu dauð og
líka nógu lengi til að gerendurnir lifi aldrei
gjalddagann er þjóðarmorð. Að áskilja
hverjum Íslendingi að ná lífaldri bibl-
íupersóna gamla testamentisins til að fá
botn í samhengi hlutanna er þjóðarmorð. Að
ríkisstjórn sem kennir sig við gagnsæi trakt-
eri þjóð sína með slíkum skramba er þjóð-
arsvik.
Með þessu er ekki verið að hlífa þjóðinni
heldur refsa og það dauðarefsa. Kjósendum
er nú óðum að verða ljóst að
skjaldborg heimilanna er tál-
sýn. Hin raunverulega skjald-
borg er öðrum ætluð. Heimilin
og fólkið í landinu er ekki innan
hennar heldur utan. Leynt og
líka ljóst eftir þessa yfirlýsingu
forseta alþingis, sækir þessi
ríkisstjórn sér næringu úr sama
forarpytti og þær fyrri. Lof-
orðin um hreinskilni, heið-
arleika og aukna hlutdeild al-
mennings í stjórn landsins eru
húmbúkk og merkingarlaus. Og
nú, með því að leyna mikilvægum upplýs-
ingum úr bankahruninu er kröfu þjóðarinnar
eftir skýringum út vísað, hvað, hverjir og
hvers vegna?
Fyrir þjóð sem kenna sig vill við lýðræði
breytir þessi yfirlýsing degi í nótt, hún ógn-
ar framhaldslífi þjóðarinnar örfáum synda-
selum til bjargar. Verði skýrzluleyndin sam-
þykkt mun reyna á langlundargeð
Íslendinga. Víst er eiginleikinn til staðar en
standi valið á milli þess að tóra fram yfir
hundraðið eða ýta ómyndinni út úr alþing-
ishúsinu ættu fáir að velkjast í vafa.
Eftir Lýð Árnason
» Sú leið sem nú er boðuð, að
handvelja gögn úr þessu
lykilplaggi endurreisnarinnar,
setja í lokað hólf og læsa í 80 ár
er þjóðarmorð.
Lýður Árnason
Höfundur er næturlæknir.
Langlífi eða ýta út
ómyndinni?
EFLAUST geta stjórn-
arflokkarnir nú fagnað því rík-
isstjórnin er jafnt og þétt að ná
markmiðum sínum um stór-
auknar skattahækkanir, álögur
og höft. Um langt árabil hafa
vinstrimenn gagnrýnt of lága
skatta hér á landi og nú er krepp-
an notuð sem skálkaskjól til að
hækka skatta, bæta við sköttum
og flækja skattkerfið út í hið
óendanlega.
Afleiðingar síðustu ákvarðana
um skattahækkanir á atvinnulífið, sérstaka tolla
og vörugjöld leiddu til þess að Ölgerðin sagði
upp þrjátíu starfsmönnum sl. mánudag og önn-
ur sambærileg iðnfyrirtæki bíða átekta. Hinn
íslenski iðnaður, þar sem margir hverjir létu
glepjast fyrir kosningar af lofrullu Samfylking-
arinnar um ESB, er bókstaflega að sligast und-
an ákvörðunum stjórnvalda. Ekki er það vegna
þess að eftirspurn eftir framleiðslunni hefur
dregist saman – þvert á móti hefur eftirspurn
eftir íslenskri framleiðslu stóraukist allt sl. ár.
Íslendingar velja íslenskt í auknum mæli og
vilja standa saman til þess að skapa verðmæti
og verja störf. En ekki ríkisstjórnin – hún virð-
ist hafa önnur markmið. Með illa ígrundaðri og
stórskaðlegri skattastefnu er markvisst verið að
eyðileggja störf.
Í nafni norrænnar velferðar með „framsæk-
inni“ skattastefnu er ríkisstjórnin að fækka
skattgreiðendum og fjölga þeim sem þurfa að
reiða sig á atvinnuleysisbætur til að framfleyta
sér og fjölskyldu sinni. Í þessum stóra hópi sem
því miður missti vinnuna á mánu-
daginn er fólk sem hefur unnið hjá
Ölgerðinni í áratugi og getur nú
aldeilis „fagnað“ jólum hinnar nor-
rænu velferðarstjórnar. Skatta-
hækkanir ríkisstjórnarinnar þýða
ekkert annað en meira atvinnu-
leysi, samdrátt þjóðarbúsins og
framlengingu kreppunnar um
a.m.k. 3-5 ár í viðbót. Og fjár-
málaráðherrann og ríkisstjórnin
geta ekki haldið því fram að við höf-
um ekkert val. Við sjálfstæðismenn
höfum lagt fram ítarlegar tillögur
um aðra valkosti, aðrar leiðir út úr
kreppunni en ofurskattlagningarleiðina.
Þær tillögur hafa verið kynntar opinberlega
og hafa það markmið að ýta undir kraftinn í at-
vinnulífinu með það að markmið að skapa störf
og hraða vegferð okkar út úr kreppunni. En
fjármálaráðherrann hefur valið að hunsa þær
og á meðan blæðir íslenskum iðnaði út. Afleið-
ingin er enn sárari staða fyrir fjölskyldurnar í
landinu sem nú þegar eiga verulega undir högg
að sækja. Stjórnmálamenn eiga nú að standa
saman að því að blása lífi í efnahagslífið en ekki
kæfa þá litlu vonarneista sem enn eru glæður í.
Eftir Ragnheiði
Elínu Árnadóttur
» Stjórnmálamenn eiga nú að
standa saman að því að
blása lífi í efnahagslífið en ekki
kæfa þá litlu vonarneista sem
enn eru glæður í.
Ragnheiður Elín
Árnadóttir
Höfundur er alþingismaður.
Ríkisstjórnin er að ná
markmiðum sínum
Á SÍÐUSTU dögum
hafa nokkur fyrirtæki
tilkynnt uppsagnir
starfsmanna. Þau hafa
tekið það sérstaklega
fram að uppsagnirnar
séu beinlínis tilkomnar
vegna fyrirhugaðra
skattahækkana, auk-
inna álaga og sam-
dráttar í fram-
kvæmdum sem
ríkisstjórnin hefur
boðað. Með öðrum orðum, vegna
efnahagsstefnu ríkisstjórnarinnar.
Hingað til hefur ríkisstjórnin svarað
allri gagnrýni á stefnu sína á þá leið
að hún sé í raun ekki stefna rík-
isstjórnarinnar heldur svar við
stefnu ríkisins síðastliðin 18 ár. Þótt
ótrúlegt megi virðast hafa svör í
þessa veru verið tekin góð og gild í
mörgum fjölmiðlum. Nú er hins veg-
ar svo komið að ríkisstjórnin getur
ekki lengur hlaupist frá eigin stefnu.
Það er nefnilega hennar val að
hækka skatta og draga svo úr öllum
umsvifum í hagkerfinu að fyrirtæki
þessa lands sjá engan annan mögu-
leika í stöðunni en að segja upp
starfsfólki. Það eru aðrar leiðir til að
draga úr fjárlagahallanum og á þær
höfum við sjálfstæðismenn bent.
Nauðsynlegt er að draga úr ríkisút-
gjöldum en það er ekki eingöngu
hægt að draga saman opinberrar
framkvæmdir en snerta varla hár á
höfði hinnar opinberu stjórnsýslu
sem vaxið hefur hröðum skrefum á
undanförnum árum.
Vinnubrögð í Reykjavík
Á sama hátt og öll einkafyrirtæki
þessa lands hafa þurft að hagræða í
rekstri sínum þarf ríkisvaldið að
gera það sama. Einmitt þetta gerir
borgarstjórn Reykjavíkur í nýrri
fjárhagsáætlun sinni. Þar er hag-
rætt og sparað sem kostur er, án
þess að gengið sé að
grunnþjónustunni sem
borgin veitir. Gengið
hefur verið á það fitu-
lag sem safnast hefur
fyrir í góðærinu en
einnig hefur starfsfólk
lagt mikið á sig og
sparað hvar sem kost-
ur gefst. Allt krefst
þetta fórna en það er
til mikils að vinna ef
það tekst að verja
störfin og þá þjónustu
sem fólk treystir á án
þess að auka álögur á fólkið í borg-
inni sem síst má við því á þessum
tímum.
Það samræmist hins vegar ekki
stefnu ríkisstjórnarinnar að fín-
kemba ríkisreksturinn til að hag-
ræða, spara eða auka tekjur. Stefna
hennar er að velta vandanum og erf-
iðum ákvörðunum yfir á aðra. Af-
leiðingar þessarar stefnu eru vel
þekktar og eiga ekki að koma á
óvart í ljósi þess að ríkisstjórnin tel-
ur sér það til tekna að vera hrein-
ræktuð vinstristjórn. Afleiðingarnar
eru að einkageirinn dregst saman á
meðan hið opinbera lifir góðu lífi og
dregur allan kraft úr verðmæta-
sköpun og atvinnuuppbyggingu.
Þessari stefnu getur ríkisstjórnin
ekki klínt á Sjálfstæðisflokkinn.
Þessa stefnu á hún skuldlaust.
Skattahækkanir
Steingríms
farnar að virka
Eftir Gísla Martein
Baldursson
Gísli Marteinn
Baldursson
» Í Reykjavíkurborg
er hagrætt sem
kostur er en vandanum
ekki velt yfir á borg-
arbúa með skattahækk-
unum eins og gert er
hinum megin Von-
arstrætis.
Höfundur er borgarfulltrúi.